Monday, 28 May 2012

ကမ္းေျခခ်စ္သူမ်ား

သူ(စာေရးသူ)ႏွင့္ သူ႕ဇနီးသည္တုိ႕သည္ လြန္ခဲ့ေသာ
သုံးရက္က ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံ အေနာက္ေတာင္ဖက္တြင္
ရွိေသာ `ရုိ႕မုိ႕ရ္´ (RØMØ) ကြ်န္းဆီ အလည္ ေရာက္ခဲ့သည္။
ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံ၏ ေဘးပတ္လည္တစ္ခုလုံးတြင္ ကမ္းေျခေပါင္း
မ်ားစြာရွိပါသည္။ သုိ႕ေသာ္ က်ယ္ျပန္႕ေသာ သဲေသာင္ျပင္
ရွိသည့္ ထုိ `ရုိ႕မုိ႕ရ္´ ကြ်န္း၏ ကမ္းေျခသည္ လူမ်ားစုအတြက္
စိတ္၀င္စားစရာ တစ္ခုျဖစ္သည္။ ေႏြရာသီတြင္ ပင္လယ္
ေရမ်က္ႏွာျပင္ေအာက္မွ ေပၚထြက္လာေသာ ထုိသဲေသာင္ျပင္
သည္ နဂုိမူလ သတ္မွတ္ ကမ္းေျခအစပ္မွ ေရျပင္ ထိစပ္ရာ
ကမ္းစပ္အထိ 3 ကီလုိမီတာခန္႕ ရွိျပီး ကြ်န္း၏ ေတာင္မွ
ေျမာက္၊ လူေန ဧရိယာႏွင့္အျပိဳင္ 9.2 ကီလုိမီတာခန္႕ ရွည္လ်ား
ေသာ သဲေသာင္ျပင္မ်ဳိး ျဖစ္သည္။

ထုိ `ရုိ႕မုိ႕ရ္´ ကြ်န္းေလး၏ တစ္ဖက္ကမ္းရွိ `စကဲယာဘတ္´
(Skærbæk) ေခၚ ေတာျမိဳ႕ေလးတစ္ခုရွိသည္။ ထုိျမိဳ႕ေလးတြင္
သူ႕ဇနီးသည္ႏွင့္ အင္မတန္ ရင္းႏွီးေသာ မိသားစု တစ္စု ေနထုိင္
ၾကသည္။ သူ႕ဇနီးသည္က ထုိျမိဳ႕ေလးတြင္ ရွိေသာ ေက်ာင္း
ေနဖက္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ စားလုိက္၊ စကားေျပာလုိက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းဖုိ႕စိတ္ကူးသည္။ သူကေတာ့ `ရုိ႕မုိ႕ရ္´ ကြ်န္း၏ သဲ
ေသာင္ျပင္၌ က်င္းပေသာ ရႊက္တပ္ စက္မဲ့ယာဥ္ ေခၚ Beach Sailing
ျပိဳင္ပြဲကုိ စိတ္၀င္စားသည္။ ဒိန္းမတ္လုိ Rømø Strandsejler Club၊
ဂ်ာမန္ဘာသာစကားျဖင့္ Strandsegler Club Römö ေခၚေသာ
ထုိ ရႊက္တပ္ စက္မဲ့ယာဥ္အသင္း၏ ေႏြရာသီ ဖိတ္ေခၚျပိဳင္ပြဲကို
ထုိေန႕တြင္ ယွဥ္ျပိဳင္ ေနၾကသည္။


အလားတူ လာမည့္ စက္တင္ဘာလတြင္ က်င္းပရန္ရွိေသာ
`စြန္´လႊတ္ျပိဳင္ပြဲ၏ ပုံစံျပည့္ အၾကိဳ ေလ့က်င့္မွဳကုိလည္း ထုိေန႕
တြင္ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

ထုိအရာေပါင္းမ်ားစြာထက္ သူ႕အား ပုိမုိ စိတ္၀င္စားေစေသာ
ကိစၥတစ္ခုလည္း ရွိပါသည္။ ထုိအရာက ကမ္းေျခ၏ တုိေတာင္း
ေသာ ညအခ်ိန္တြင္ ထြက္ေပၚေလ့ရွိေသာ `သရဲ´ ဇာတ္လမ္း
ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားက ညဖက္ သဲေသာင္ျပင္
ေပၚ၌ ေမာ္ေတာ္ဆုိက္ကယ္ အျပိဳင္စီးၾကရာမွ တိမ္းေမွာက္ျပီး
လူငယ္ေလးတစ္ဦး ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္သူ၏ ၀ိညာဥ္
သည္ ယခုလုိ သာယာလွပသည့္ ေႏြညမ်ားတြင္ ကမ္းေျခေပၚ
သုိ႕ အလည္ေရာက္လာေသာ ဧည္သည့္မ်ားအား က်ီစယ္
ေလ့ရွိေၾကာင္း လူေျပာသူေျပာ မ်ားလွသည္။ တုိေတာင္းေသာ
ေႏြညမ်ား- ဟု ဆုိရျခင္းမွာ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ ကမၻာ့
၀င္ရုိးစြန္း ေဒသမ်ား၏ ေႏြကာလမ်ားတြင္ `ေန´ သည္ နံနက္ ၅
နာရီခန္႕တြင္ ထြက္ေလ့ရွိျပီး ည ၁၀ နာရီေလာက္မွ ၀င္ေလ့
ရွိသည္။ ျမန္မာ အဆုိေတာ္ စုိးပုိင္ သီဆုိေသာ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ထဲမွ …. `ညဦးဖက္ ေန မထြက္ပါ´ … ဟူေသာ စာသားသည္
အာရွေဒသ အတြက္ မွန္ကန္ေသာ္လည္း ကမၻာ့ေျမာက္ဖ်ားပုိင္း
ေဒသမ်ားအတြက္ မွားယြင္းပါသည္။
…............. ….... …..

သူႏွင့္ အင္မတန္ ရင္းႏွီးေသာ ပင္စင္စား အဖုိးအုိ သုံးဦးတုိ႕
သည္ Homecar ဟု ေခၚေသာ အိမ္ပုံစံ မီးဖုိေခ်ာင္၊ အိမ္သာ၊
ဧည့္ခန္းငယ္၊ အိပ္ခန္းမ်ား ပါရွိသည့္ ကားျဖင့္ ကမ္းေျခသုိ႕
သူတုိ႕ထက္အရင္ အလည္အပတ္ ေရာက္ေနၾကသည္။

တစ္ေန႕ကုန္ `စက္မဲ့ ရႊက္တပ္ ယာဥ္´ ျပိဳင္ပြဲ ၾကည့္လုိက္၊ `စြန္´
လႊတ္ျပိဳင္ပြဲ ၾကည့္လုိက္၊ ပင္လယ္ေရထဲ ဆင္းလုိက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္
ေနၾကေသာ သူတုိ႕အားလုံးသည္ ည (၈) နာရီခန္႕တြင္ မ်က္လုံး
မ်ား တေျဖးေျဖး ေစ့ခ်င္လာသည္။ သူ႕ဇနီးသည္အား တစ္ဖက္
ကမ္း `စကဲယာဘတ္´ ျမိဳ႕ရွိ အသိမိတ္ေဆြအိမ္တြင္ ပုိ႕ထားခဲ့ျပီး
ကမ္းေျခသဲေသာင္ဆီသုိ႕ သူ တစ္ဦးတည္း ျပန္လာခဲ့သည္။

သူႏွင့္ သူ႕မိတ္ေဆြ အဖုိးအုိ သုံးဦးတုိ႕သည္ သူတုိ႕ ဌားစီးလာ
ေသာ Homecar ေပၚတြင္ ေႏြည၏ အပူရွိန္ေၾကာင့္ မအိပ္ႏုိင္
ၾကပါ။ ကားနံေဘးတြင္ ရႊက္ဖ်င္တဲ ထုိးျပီး တဲထဲတြင္ ဘီယာ
ေသာက္လုိက္၊ လက္ဆြဲ `အေကာ္ဒီယံ´ တီးရင္း သီခ်င္းသံ
တေက်ာ္ေက်ာ္ျဖင့္ ေႏြညကုိ အံတုေနၾကသည္။

ၾကာၾကာေတာ့ သူတုိ႕ အံ မတုႏုိင္ပါ။ ည (၁၀) နာရီေလာက္
တြင္ ေလးလံလာေသာ သူတုိ႕၏ မ်က္ခြံမ်ားေအာက္တြင္
သူတုိ႕ က်ဆုံးသြားၾကသည္။ ည ႏွစ္နာရီခန္႕တြင္ သူတုိ႕ထဲက
တစ္ဦး၏ ေအာ္ဟစ္သံေၾကာင့္ သူတုိ႕အားလုံး ႏုိးလာၾကသည္။
အိမ္မက္တစ္ခုကုိ ျမင္မက္ခဲ့ေသာ အဖုိးအုိက သူတုိ႕ ဌားရမ္း
ထားသည္ Homecar ထဲတြင္ လူတစ္ဦးသည္ သူ အိပ္စက္
ေနေသာ ကုတင္ေပၚတြင္ မအိပ္စက္ရန္ သူ႕အား လာေျပာေၾကာင္း၊
သူက လက္မခံေသာအခါ ကုတင္ေပၚမွ သူ႕အား ဇြတ္အတင္း
ဆြဲခ်ေၾကာင္း၊ အိမ္မက္မွ ႏုိးလာေသာအခါ သူသည္ ကုတင္ေပၚ
တြင္ မရွိေတာ့ပဲ ေအာက္သုိ႕ ေရာက္ရွိေနေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။


သူတုိ႕အားလုံး အိပ္မွဳံစုံဖြားျဖင့္ ျပန္အိပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သုိ႕ေသာ္
ကားအတြင္းမွ ေဆးျပင္းလိပ္အနံ႕တစ္ခု ထြက္လာပါသည္။
သူတုိ႕ေလးဦးစလုံး ေဆးလိပ္ေသာက္သူမ်ား မဟုတ္ပါ။ ေဆးျပင္း
လိပ္အနံ႕သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကားအတြင္းမွ ထြက္လာသည္
ကုိ သူတုိ႕ အေျဖရွာမရပါ။

မုိးလင္းကာနီး နံနက္ (၄)နာရီခန္႕တြင္ သူတုိ႕ ကားနံေဘးသုိ႕
ေရာက္ရွိလာသည့္ ကမ္းေျခေစာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္ထံမွ သတင္း
တစ္ခုကုိ သူတုိ႕ သိခဲ့ရပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္က ဤေနရာ၌
ေဆးျပင္းလိပ္ အင္မတန္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ေသာ အဖုိးအုိတစ္ဦး
Homecar အတြင္း လဲက် ေသဆုံးခဲ့ေသာ သတင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

13 comments:

rose of sharon said...

ကိုေအာင္ေရ...စစဖတ္ၿခင္း သရဲအေၾကာင္းမဟုတ္တန္ရာဘူးလို႔ ၿပီးတဲ႔အထိဖတ္လိုက္မွ လန္႔တာ... ကိုေအာင္စာေရးေကာင္းေပမဲ႔ သရဲေၾကာက္တတ္လို႔ ကိုေအာင္႔ပို႔စ္ေတြ သိပ္မဖတ္ရဲဘူး...

sosegado said...

က်ေနာ္လည္း ဟုိတစ္ေန႕က လူသရဲနဲ႔ေတြ႕လုိ႔

Anonymous said...

ဘာေၾကာင့္ ေသသြားတာလဲ ေမးလိုက္ဘူးလား.. း))

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

Anonymous said...

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က အခုဘဲထိပ္လန္ ့စရာ မေရးေတာ့ဘူးလား ေမးေနတယ္
ကမ္းေျခအေၾကာင္းလို ့ေမးျပီးမွ ေအာက္ပိုင္းမွာ ေပၚလာေရာ
ဂစ္ ဂစ္ ဂစ္

ေၾကာက္လို ့ေအာ္သံ

ေဆာင္း

ေဇေဇ said...

စာဖတ္တဲ့သူကုိ ေခၚေဆာင္ေနရာမွာ က်ြမ္းက်င္တယ္။
အားေပးပါတ္ယ္
စာဖတ္သူ

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ေၾသာ္...........

ကမ္းေျခပံု.. ေလမွာလြင့္ေသာ စြန္ပုံေလးေတြၾကည္႔ၿပိး
ရရွိေနေသာ
သိဂၤါရ ရသကေလးဟာ
ရုတ္တရက္
ဘယာနက ရသ သို႔ ကူးေျပာင္းသြားပါေတာ႔တယ္ း))

Anonymous said...

သရဲ ဇာတ္လမ္းေတြျပန္ေရးေပးေနျပီ... ဒါဆုိအရင္လုိ..အခန္းဆက္ေတြ..ျပန္ဖတ္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္...မ်ားမ်ားေရးပါဦးေအာင္ေရ... မေရးရင္..ေဖစ့္ဘုတ္မွာ...သရဲဇာတ္လမ္းေတြေရးေပးပါဦးလုိ ့လာလာေအာ္မယ္...း)))))

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏိုင္ငံ) said...

မေလးေရ ...
သိဂါၤရ ရသထဲ သရဲကုိ ထည့္ၾကည့္တာ ... မေအာင္ျမင္ဘူး .... း)

မိတ္ေဆြမ်ား ...
က်ေနာ္ ေရးလက္စ သရဲဇာတ္လမ္းတြဲကုိ အျမန္ဆုံး အဆုံးသတ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္ ... စိတ္ေတြ စု မရလုိ႕ ....
သည္းခံေပးၾကတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ...

Anonymous said...

သရဲေၾကာင္းမပါဘူးမွတ္လို႕ ဖတ္ေနတာ...အစ္အစ္...


pifpif

akmoe said...

Hello , Ko Aung
Very good ghost story and writing.
Thanks, a lot .

Have a nice day !

ZORRO said...

ကၽြန္ေတာ္ အဲ့ဒီကမ္းေျခကိုုေရာက္ဘူးပါတယ္။ ေရေတြ ပတ္လည္ ၀ိုုင္းေနတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚမွာ သဲျဖဴျဖဴေလးေတြ ခင္းထားသလိုု၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ထိုုးထိုုးေထာင္ေထာင္ထုုိးတြက္ေနတဲ့၊ ငါးရိုုးလိုုအရာေလး ေတြရွိတယ္ေနာ္။ အဲဒီၾကားထဲမွာမ အန္မတန္လွပလိုု႔ နာမည္ၾကီးတဲ့ က်ဴးလစ္ပ္ ပန္းေရာင္စံုုကလည္း၊ အလွေပၚ အယဥ္ဆင့္ဆိုုသလိုု ကဗ်ာဆန္ တယ္ဗ်ာ၊ လူ႔ျပည္က နိဗာန္ဘုုံလိုု႔ တင္စားေခၚေ၀ၚခံရတဲ့ စကင္ဒီေနးဗီးယားကၽြန္းမွာ ဒီလိုုလွပမွဳအတိျပီးတဲ့ ကမ္းေျခရွိတယ္ဆိုုတာ မဆန္းဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ဆန္းတာေလးတစ္ခုုကိုု ကိုုေအာင္အပါအ၀င္ အဲဒီကိုုအလည္ေရာက္ဘူးသူ အားလံုုး မသိတဲ့ လွိ်ဳ႕၀ွက္ခ်က္တစ္ခုု ရွိပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းေလးဟာ ေအဒီ 17 ရာစုု ေအာ္တိုုမင္ အင္ပါယာေခတ္က တစ္ကၽြန္းပိုု႔၊ေသဒါဏ္ ေပးသူေတြ ပိုု႔တဲ့ကၽြန္းပါ။ ၀ိဥာဏ္ေတြဂိန္မာနေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားလဲဆိုုရင္ ခရစ္ယာန္ဘုုန္းၾကီး တစ္ပါးက ဘုုရားေက်ာင္းသြားတည္ေဆာက္တာ၊ကၽြန္းမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ၀ိဥာဏ္ေတြက ဘုုန္းေတာ္ၾကီးကိုု ညတိုုင္း အိပ္ယာေပၚကေနခ်ျပီး၊ ေ၇ခ်ိဳးကန္ထဲထည့္ထားၾကတာ၊ ေနာက္ဆံုုးဘုုန္းေတာ္ၾကီးလဲ အားမတန္မာန္ေလ်ာ့ျပီး ထြက္ေျပးရတယ္တဲ့။ ခုုေျမပံုုမွာျပထားတဲ့ ေဟာ္တယ္ ေတြရဲ့အလယ္မွာ ေရွးေဟာင္း ဘုုရားေက်ာင္းလိုု႔ညႊန္ျပထားတာ အဲဒီေက်ာင္းပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေအာက္စ္ဖိုုဒ္႔ မွာ မႏုုသာေဗဒပညာရပ္ သင္ၾကားေနတဲ့ေက်ာင္းသားပါ။ စာၾကည့္တိုုက္က Mythical True on Earth ဆိုုတဲ့စာအုုပ္မွာ၊ေတြ႔နိုုင္ပါတယ္။

San San Htun said...

အဲဒီကမ္းေၿခကိုေတာ့ ေဝွာင္ေဝွာင္ေရွးမယ္..မီးမီးေၾကာက္ေၾကာက္..:P

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

Labels မွာ "သရဲ- တေစၦဇာတ္လမ္းမ်ား" လို႔ေတြ႕လို႔ ပါမွာပဲ ဆိုၿပီး ဖတ္မိတာ။ ကိုေအာင့္ ထံုးစံအတိုင္း စိတ္ဝင္စားစရာ သိပ္ေကာင္းပါတယ္။ အစြဲေတြမ်ား ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာေနာ္...