နတၳိအခန္း၏ အျပင္ဖက္

တေလာက သူသည္ အိပ္ေမြ႕ခ် ကြ်မ္းက်င္သူ စိတ္ပညာရွင္တစ္ဦး
ႏွင့္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့သည္၊ လက္ေတြ႕သည္ ၾကားဖူးနား၀ ဗဟုသုတ
မ်ား၊ စာေပထဲက အေတြ႕အၾကံဳမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ခက္ခဲ
သည္ကုိ နဖူးေတြ႕ ဒူးေတြ႕ ၾကံဳေတြ႕ေသာ္အခါ သူ႕ဆႏၵမ်ားပင္
ေနာက္သုိ႕ ဆုတ္ခ်င္သလုိလုိ ျဖစ္သြားခဲ့သည္။

အေရွ႕တုိင္း အိပ္ေမြ႕ခ် ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အေနာက္တုိင္း အိပ္ေမြ႕ခ်
ပညာရွင္မ်ား အၾကား ဘယ္လုိ ကြာဟ သလဲဟု အလုံးစုံ သူ မသိပါ၊
သူႏွင့္ တခါက ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ ေ၀ဒ ဂမၻီရ ပညာရွင္၊ ႏုိ္င္ငံေရး အက်ဥ္း
သား ကြယ္လြန္သူ ဆရာမင္းသိခၤ ေျပာျပဖူးေသာ “စလီဗစ္ေကာ့ၾကိဳး”
ေခၚ အသက္၀ိညာဥ္ၾကိဳး၏ အတုိ အရွည္သည္ လူ တစ္ဦးနွင့္ တစ္ဦး
မတူညီၾက၊ ဆရာ မင္းသိခၤ ေခၚ သူတုိ႕အေခၚ ဆရာခ ကေတာ့
“အိမ္သုံးဆား” ေဖ်ာ္ရည္ေသာက္ျပီး ေလ့က်င့္ႏုိင္ေၾကာင္း ရွင္းျပဖူး
သည္၊ ခက္သည္က မီးထြန္းထားေသာ မွန္အိမ္ငယ္၏ ျပႆနာပင္
ျဖစ္သည္၊ အိပ္ေမြ႕ခ် နည္းျဖင့္ စမ္းသပ္ၾကေသာ လူအမ်ားစုတြင္
အုပ္စု (၂)စု ကြဲေနသည္ဟု သူ သတ္မွတ္ထားသည္၊ အခ်ဳိ႕က ႏူိးထ
လာေသာ အိမ္မက္ဆန္ဆန္ အိမ္မက္တစ္ခုတြင္ ပတ္၀န္းက်င္
တစ္ခုလုံး မဲေမွာင္လ်က္ရွိသည္၊ ထုိသုိ႕ ႏူိးထလာလွ်င္ အိပ္ေမြ႕ခ်
မခံရခင္ နံေဘးက စားပြဲေပၚ၌ မီးထြန္းထားေသာ မွန္အိမ္ငယ္ကုိ
ျမင္ေတြ႕ရသည္၊ ထုိ မွန္အိမ္ငယ္ကို ဆြဲယူျပီး အေမွာင္ထုၾကားထဲသုိ႕
တုိး၀င္သြားရန္ ျဖစ္သည္။

ေနာက္တစ္စုက အိပ္ေမြ႕ခ် ခံရခ်င္းမွာ ႏူိးထလာခ်ိန္ သုိ႕မဟုတ္ မတ္တပ္
ထ’ရပ္လုိက္ခ်ိန္၌ လက္ရွိ ပတ္၀န္းက်င္ အေနအထားႏွင့္ လုံး၀ မတူညီ
သည့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုသုိ႕ ေရာက္ရွိသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိ ဒုတိယ
အမ်ဳိးအစား အုပ္စုအတြက္ မီးထြန္းထားေသာ မွန္အိမ္ငယ္ မလုိအပ္ပါ၊
သုိ႕ေသာ္ ပထမ အုပ္စုျဖစ္ေသာ မဲေမွာင္သည့္ ပတ္၀န္းက်င္၌ ႏူိးထခြင့္
ရသည့္ အိပ္ေမြ႕ခ် ခံရေသာသူသည္ ရံဖန္ရံခါ မီးထြန္းထားေသာ မီးအိမ္
ငယ္အား ရွာေဖြေသာအခါ ေပ်ာက္ဆုံးေနတတ္သည္၊ ထုိအခါ ေမွာင္မဲ
ေနေသာ အေမွာင္ထုတြင္ ေၾကာက္လန္႕တၾကား ေအာ္ဟစ္ျပီး တစုံ
တဦးအား ရွာေဖြေနရတတ္သည္၊ အခန္႕မသင့္ပါက ႏွလုံးခုန္မွဳ ရပ္လု
နီးပါး အဆင့္အထိ ျဖစ္သြားျပီး အိမ္ေမြ႕ခ် ခံရခ်င္းမွ လုံး၀ သတိလစ္
သြားေသာ အေျခအေနသုိ႕ ဆုိက္ေရာက္သြားတတ္သည္။
....... ..... ...

သူတုိ႕ ဇနီးေမာင္ႏွံတြင္ အင္မတန္ ရင္းႏွီးေသာ မိတ္ေဆြတစ္ဦး
ရွိသည္၊ ထုိ မိတ္ေဆြသည္ အသက္အရြယ္အရ ဘုိးဘြားရိပ္သာ
လူအုိရုံတြင္ သြားေရာက္ ေနထုိင္ရမည့္ အသက္အရြယ္ ရွိသူ
ျဖစ္ေသာ္လည္း လွဳပ္ရွားသြားလာ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မွဳမ်ားေၾကာင့္
က်န္းမာေရးဌာန၏ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ အမ်ားသူငွာ အၾကားတြင္
သာမန္လူ ကဲ့သုိ႕ လွဳပ္ရွားသြားလာ ေနထုိင္သူ ျဖစ္သည္။
သူ စိတ္၀င္စားဆုံး ကိစၥမွာ ထုိမိတ္ေဆြ၏ ဘ၀ဇာတ္ေၾကာင္း
ျဖစ္သည္၊ သူ၏ မိတ္ေဆြအမည္က “မက္စ္” ျဖစ္သည္၊ မက္စ္၏ ဘ၀
တေလွ်ာက္တြင္ အိမ္ေထာင္ သုံးခါ က်ခဲ့ဖူးသည္၊ မက္စ္၏ ပထမဆုံး
ဇနီးသည္ႏွင့္ တတိယေျမာက္ ဇနီးသည္တုိ႕သည္ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ
အဆုံးစီရင္ျပီး သတ္ေသခဲ့ၾကသည္၊ ဒုတိယ ဇနီးသည္မွာ ကင္ဆာ
ေရာဂါေၾကာင့္ ကြန္လြယ္ခဲ့သည္ဟု သိရသည္၊ ထူးျခားသည္က ထုိ
ဇနီးသည္ သုံးဦးစလုံးတုိ႕သည္ အႏုပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္၊
ပထမဆုံး ဇနီးသည္မွာ ပန္းခ်ီဆရာမ တစ္ဦး ျဖစ္ျပီး၊ ဒုတိယေျမာက္
ဇနီးသည္က စႏၵယားဆရာမ တစ္ဦးျဖစ္သည္၊ တတိယေျမာက္
ဇနီးသည္ကေတာ့ ဘဲေလး အက ပညာသည္တစ္ဦး ျဖစ္သည္။

ပတ္၀န္းက်င္၏ ေျပာစကားမ်ားအရ မက္စ္သည္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရြင္
ေနတတ္သူ တစ္ဦးျဖစ္ျပီး အိမ္ေထာင္ေရးတြင္ သူ၏ ကံဇာတာ
ဆုိး၀ါးမွဳမ်ားအတြက္ ၾကားရသူတုိင္းက စုတ္တသတ္သတ္ ျဖစ္ၾက
ရသည္၊ စိတ္၀င္စားဖုိ႕ အေကာင္းဆုံး အရာမွာ မက္စ္၏ တုိက္ခန္း
တြင္ ေန႕လည္ေန႕ခင္း အခ်ိန္မ်ား၌ သရဲလုိလုိ ၀ိညာဥ္လုိလုိ
အရာမ်ား လွဳပ္ရွား သြားလာတတ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရေသာ သတင္း
စကားမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ တခါက သရဲတေစၦ ထူးျခားဆန္းၾကယ္
ျဖစ္ရပ္မ်ားအေၾကာင္း လႊင့္ထုတ္သည္ ရုပ္ျမင္သံၾကားဌာနက မက္စ္
၏ တုိက္ခန္းတြင္ သုံးညဆက္တုိက္နီးပါး ေစာင့္စား ေလ့လာဖူးသည္၊
သုိ႕ေသာ္ မည္သည့္ ထူးျခားျဖစ္စဥ္မွ မေတြ႕ရ၊ ထုိေၾကာင့္ သူတုိ႕၏
ေလ့လာေရး ခရီးစဥ္မွ ပစၥည္းပစၥယမ်ား ျပန္လည္ သိမ္းဆည္း
ေနေသာ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ အခ်ိန္၌ ၀ိညာဥ္မ်ား၏ ေျခာက္လွန္႕
မွဳမ်ားကုိ ခံရေၾကာင္း သတင္းဌာန တာ၀န္ရွိသူက ရွင္းျပခဲ့ဖူးသည္။

သူ႕ဇနီးသည္ အတန္တန္ တားျမစ္ေနသည့္ ၾကားမွ မက္စ္ထံ
တြင္ ခြင့္ေတာင္းျပီး စေန၊ တနဂၤေႏြ ရုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ မက္စ္၏
ဧည့္ခန္းထဲ၌ သူ တစ္ေယာက္တည္း အခ်ိန္ ၾကာၾကာ ထုိင္ၾကည့္
သည္၊ မက္စ္၏ လက္ပ္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာကုိ ဖြင့္၍ facebook ထဲ
တြင္ ဟုိေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ျဖင့္ အခ်ိန္ ျဖဳန္းၾကည့္
သည္၊ ရက္သတၱပတ္၊ တစ္ပတ္၊ ႏွစ္ပတ္ ... ထူးျခားမွဳကို သူ
မေတြ႕ရေသး၊ ပိတ္ရက္တစ္ခုမွာေတာ့ မက္စ္ထံသုိ႕ အျခား ဧည့္သည္
တစ္ဦးပါ ေရာက္ရွိေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္၊ ထုိဧည့္သည္က တျခား
မဟုတ္၊ သူ႕မိတ္ေဆြ အိပ္ေမြ႕ခ်ကြ်မ္းက်င္သူ စိတ္ပညာရွင္ ျဖစ္သည္။

သူတုိ႕ သုံးဦးသား ဒုတိယ ကမၻာစစ္အတြင္းက ဂ်ာမန္ အာဏာရွင္
အေဒါ့ဖ္ ဟစ္တလာ၏ ဆရာ၀န္အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သူ ေဒါက္တာ
ဂ်ဳိးဇက္မင္ဂေလ၏ အေၾကာင္းကို ေျပာေနခဲ့ၾကသည္၊ ေဒါက္တာ
ဂ်ဳိးဇက္မင္ဂေလ၏ အဆုိအရ လူတြင္ ေၾကာက္စိတ္ကို ေမြးဖြားသည့္
ေနရာသည္ “သည္းေျခ” ျဖစ္သည္၊ ထုိေၾကာင့္ လူ႕ခႏၶာကုိယ္အတြင္း
မွ ထုိသည္းေျခအား ထုတ္ယူဖယ္ရွားျပစ္ပါက လူတြင္ အေၾကာက္
တရား ကြယ္ေပ်ာက္သြားႏုိင္ေၾကာင္း သုတသန စာတမ္းျပဳစုခဲ့သည္။
သည္းေျခ မရွိေသာ လူသည္ သည္းေျခရွိေသာ လူအတုိင္း လူသက္တမ္း
အျပည့္ ေနႏုိင္ပါသလား ဟူေသာ ေမးခြန္းကို ေဒါက္တာ ဂ်ဳိးဇက္မင္ဂေလ
၏ စာတမ္းတြင္ မေဖာ္ျပထားပါ၊ ထုိအေၾကာင္း သူတုိ႕ သုံးဦး ေျပာဆုိ
ေဆြးေႏြးလုိက္၊ ေကာ္ဖီေသာက္လုိက္ျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ပိတ္ရက္
အား ျဖတ္သန္းေနၾကသည္၊ ဓါတ္ဗူးထဲတြင္ ေကာ္ဖီ ကုန္သြားသည့္
အခါ ေကာ္ဖီထည့္ျဖည့္ရန္အတြက္ မီးဖုိေခ်ာင္ဖက္သုိ႕ သူ ထြက္လာ
ခဲ့သည္။

ရုတ္တရက္ မီးဖုိေခ်ာင္ မွန္ျပတင္းေပါက္အား တစုံတခု လာထိေသာ
အသံေၾကာင့္ အျပင္ဖက္သုိ႕ လွမ္းၾကည္မိလုိက္သည္၊ ရာသီဥတု
သာယာ ေကာင္းမြန္ေသာေၾကာင့္ အျပင္ဖက္တြင္ ကေလးငယ္တသုိက္
ေဆာ့ကစား ေနၾကသည္၊ အျပင္ကုိ ၾကည့္ေနရင္း အခန္းအျပင္ဖက္က
လူေခၚ ေခါင္းေလာင္းတီးသံေၾကာင့္ အိမ္တံခါး၀ဆီ သူ ေရာက္သြားျပန္
သည္၊ တံခါးကုိ ဖြင့္ေပးလုိက္ေသာအခါ တံခါးေပါက္၀တြင္ အမ်ဳိးသမီး
ႏွစ္ဦးကုိ ေတြ႕ရသည္၊ သူတုိ႕ႏွစ္ဦးက သူ႕အား ျပံဳးျပျပီး အခန္းအတြင္း
သုိ႕ ၀င္လာၾကသည္၊ ၀င္ေပါက္တံခါးကုိ ပိတ္ရန္ သူ ဟန္ျပင္လုိက္သည့္
အခါ ၀င္လာေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးက ေနာက္မွာ ဧည့္သည္ေတြ သုံး …
ေလးဦး လာပါအုံးမယ္ရွင့္၊ ရွင္ကေရာ မက္စ္ရဲ႕ မိတ္ေဆြလား ...။

မီးဖုိေခ်ာင္အတြင္းသုိ႕ သူ ျပန္၀င္ျပီး ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္မွ ထြက္လာေသာ
ေကာ္ဖီမ်ားကို ဓါတ္ဗူးအတြင္းသုိ႕ ျဖည့္လုိက္သည္၊ ရုတ္တရက္ ဧည့္ခန္း
ဖက္မွ စႏၵယားတီးသံမ်ား၊ ရယ္ေမာၾကည္ႏူးသံမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္၊
ရုတ္တရက္ သူ႕အနားတြင္ အသက္ ေလး … ငါးႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္
တစ္ဦး လာရပ္ျပီး တစုံတခုအား စုိက္ၾကည့္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္၊
ကေလးငယ္ စုိက္ၾကည့္ေနသည့္ အရာမွာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္ ျဖစ္သည္၊
သူသည္ ကေလးငယ္အား ျပဳံးျပျပီး သူ႕ကုိယ္သူ မိတ္ဆက္လုိက္သည္၊
ကေလးငယ္ကလည္း သူ႕အား ျပန္လည္ မိတ္ဆက္သည္၊ ကေလးငယ္
အမည္က `ရဲပယ္လ္´၊ ရဲပယ္လ္က သူ႕အား ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေမးေနသည္၊
ဒီတုိင္းျပည္ကုိ ဘယ္လုိလာလဲ၊ ဒီေရာက္တာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာျပီလဲ၊
မက္စ္နဲ႕ ခင္တာ ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီလား၊ စကားသြက္ေသာ ရဲပယ္လ္ကုိ
သူ ခင္သြားသည္၊ သူလည္း ရဲပယ္လ္အား … ဘယ္မွာေနလဲ၊ ဒီျမိဳ႕ကပဲလား၊
သူ႕ေမးခြန္းေၾကာင့္ ရဲပယ္လ္က သူ႕အား နားမလည္စြာ စုိက္ၾကည့္ေနသည္၊
ေမးျပီးသား ေမးခြန္းကုိ သူ ထပ္ေမးလုိက္သည့္အခါ ကေလးငယ္ ရဲပယ္လ္
စိတ္ဆုိးသြားပုံ ရသည္၊ …. ငါက ဒီမွာ ေနတာေလ၊ ငါ့အေမနဲ႕ မက္စ္က
လင္မယား၊ မက္စ္က ငါ့ကုိ အရမ္းခ်စ္တာ၊ သူ႕ေရွ႕မွာ ငါဟာ သူ႕သား
အရင္းလားလုိ႕ သြား မေမးမိေစနဲ႕ေနာ္၊ သူ အရမ္း စိတ္ဆုိး သြားလိမ့္မယ္။

ကေလးငယ္ ေျပာေသာ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း အလုိက္သင့္စြာ
ျပံဳးေနမိသည္၊ ေကာ္ဖီျဖည့္ျပီးေသာ ဓါတ္ဗူးကုိ ယူ၍ ဧည့္ခန္းထဲ ၀င္မိအျပဳ
တြင္ ေစာေစာကလုိ စႏၵယားတီးသံ၊ ရယ္ေမာသံမ်ား သူ မၾကားရေတာ့ပါ၊
ဧည့္ခန္းအတြင္းသုိ႕ ၀င္လုိက္ေသာ အခါ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ မည္သူမွ် မရွိ၊
တစ္ခန္းလုံး မဲေမွာင္ေနသည္၊ မက္စ္ႏွင့္ သူ႕မိတ္ေဆြအသစ္ အိပ္ေမြ႕ခ်
ကြ်မ္းက်င္သူ စိတ္ပညာရွင္၏ အမည္တုိ႕ကုိ သူ႕ႏူတ္ဖ်ားမွ ေခၚၾကည့္
ေနမိသည္၊ သူ႕ ပါးစပ္ထဲမွ မည္သည့္ အသံမွ ထြက္လုိ႕ မရ၊ ထပ္မံ
ေခၚၾကည့္ ျပန္သည္၊ ဘာသံ ထြက္မလာ၊ သူ႕ တကုိယ္လုံး ေခြ်းေတြ
ဘယ္လုိ ဘယ္လုိ ထြက္လာမွန္း မသိ ေခြ်းျပန္ေနသည္၊ မဲေမွာင္ တိတ္ဆိတ္
ေနေသာ အခန္းထဲတြင္ သူ တစ္ေယာက္တည္းသာ၊ အသက္ကုန္ အားယူ
ျပီး ေအာ္လုိက္ေသာအခါ သူ႕ႏူတ္ဖ်ားမွ အမည္တစ္ခု ထြက္လာသည္ …
မက္စ္ …

သူ႕ အမည္အား ေခၚရင္း သူ႕အား လွဳပ္ႏူိးသံေၾကာင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရာမွ
သူ ႏူိးလာမိသည္၊ စကား၀ုိင္းတြင္ စကားေျပာရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ
သူ႕အား ၾကည့္ရင္း အဖုိးႏွစ္ဦးစလုံး ျပဳံးရယ္ေနၾကသည္၊ သူ အိပ္ေပ်ာ္
သြားခဲ့ေသာ ဧည့္ခန္းထဲမွ ထုိင္ခုံရွည္၏ အေနာက္ဖက္ နံရံတြင္ ခ်ိတ္ဆြဲ
ထားသည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက မက္စ္၏ မယားဖက္မွ ပါ
လာေသာ ကြယ္လြန္သြားသည့္ ကေလးငယ္ ဓါတ္ပုံအား သူ ၾကာၾကာ
မၾကည့္ႏုိင္ေတာ့ပါ၊ အိမ္ရွင္ အဖုိးအုိ မက္စ္ႏွင့္ အိပ္ေမြ႕ခ် ကြ်မ္းက်င္
ေသာ အဖုိးအုိတုိ႕ကုိ ႏူတ္ဆက္ျပီး သူ႕အိမ္ဖက္သုိ႕ ခပ္သုတ္သုတ္ေလး
ျပန္လာခဲ့ပါသည္ ...။

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

(စာဖတ္သူခင္ဗ်ာ က်ေနာ္ ေရးေသာ ဤဇာတ္လမ္းေလးကုိ ဖတ္ရင္း
ကြယ္လြန္သူ ေတးေရးဆရာ ဆရာ ေမာင္သစ္မင္း ေရသားခဲ့ေသာ
`နတၳိအခန္း´ သီခ်င္းအား နားေထာင္ ခံစားႏုိင္ပါတယ္ ...။)