ေပါ့က် ၾကိဳက္ေသာ တေစၧမ်ား

ေဖဘြတ္ (facebook)မွာ က်ေနာ္နဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးေသာ ျပည္တြင္း
က ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက က်ေနာ့္ကုိ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးပါ
အုံးလုိ႕ တုိက္တြန္းတာေၾကာင့္ ကဗ်ာကို ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေန႕စြဲေတြ
သုိ႕မဟုတ္ ေပါ့က် ၾကိဳက္သူေတြ အေၾကာင္း၊ က်ေနာ့္ ထင္ျမင္ခ်က္
ေတြ ေရးပါအုံးမယ္၊ ခုတေလာ က်ေနာ့္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေျမာက္ပုိင္း
ေဒသက အရုိးတြန္သံ အေၾကာင္းေတြ တင္ျပတာ မ်ားေနလုိ႕
ဘေလာ့ေရးေဖၚေရးဖက္ မိတ္ေဆြေတြကေတာင္၊ ဟုိအရင္
က သမုိင္း၊ ေနာက္ေတာ့ သရဲ၊ အခုတခါ ေခါင္းျဖတ္မွဳျပႆနာ
ေတြ အတင္မ်ားလာေတာ့ ဘေလာ့ အလည္လာတဲ့ သူေတြ
ေတာင္ မ်က္စိေတြ လည္သလုိ ျဖစ္ေနၾကျပီဆုိတဲ့ အသံေတြ
ၾကားရပါတယ္။

(မွတ္ခ်က္။ ။ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္အနည္းငယ္က က်ေနာ့္စာမ်က္ႏွာ
ဟာ မဲ၀ဲလ္ (Malware) ေခၚ ဗုိက္ရပ္စ္ ထိ ျပန္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္
ယခင္က ဘေလာ့ side bar မွာ ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြ ဘေလာ့ဂါ
ေတြရဲ႕ လင့္ခ္ အားလုံးကုိ ျဖဳတ္ခ်ျပီး အသစ္ ျပန္လည္ ခ်ိတ္ဆြဲ
ရပါတယ္၊ ယခု ျပန္လည္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ လင့္ခ္ေတြထဲမွာ မိတ္ေဆြ
တခ်ဳိ႕ရဲ႕ လင့္ခ္ ပါရွိတာ မေတြ႕ရရင္ က်ေနာ့္ကုိ ေျပာၾကပါလုိ႕
စာ လာဖတ္တဲ့ ဘေလာ့ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြကို ေမတၱာရပ္ခံ
ပါတယ္။ -ပ်ဴႏုိင္ငံ)

စာေရးသူ က်ေနာ္ ဘေလာ့ ေလာကထဲ ေရာက္ မလာခင္က
ကဗ်ာ လုံး၀ မေရးဘူးပါ၊ ဘယ္လုိ ေရးရမွန္းလည္း လုံး၀ မသိပါ၊
အြန္လုိင္းေပၚမွာ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္က စျပီး စာေရးခဲ့ပါတယ္၊ ေနာက္ေတာ့
ကုိယ္ပုိင္ စာမ်က္ႏွာ ဘေလာ့ လုပ္ျပီး ဘေလာ့ဂါ ျဖစ္လာပါတယ္၊
ဘေလာ့ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ မိတ္ေဆြေတြထဲ တခ်ဳိ႕က ကဗ်ာေရး
ၾကပါတယ္၊ ဘေလာ့ေတြေပၚမွာ ကဗ်ာ ေရးသူေတြ ပြဲေကာင္းတဲ့
ေခတ္ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္၊ သတင္း အခ်က္အလက္ တင္ျပတဲ့ ဘေလာ့ဂါ
ေတြ နည္းတူ စာဖတ္သူ စိတ္၀င္းစားျခင္း ခံရတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြထဲ
မွာ ကဗ်ာေရးတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ကဗ်ာဆရာေတြ (သုိ႕မဟုတ္) ကဗ်ာ
ဘေလာ့ဂါေတြ အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပါတယ္ …
(ကို) ေအာင္သာငယ္
(ကုိ) ေဆာင္းယြန္းလ
ေမာင္ဖုန္းျမင့္
ေကာင္းကင္ကုိ
(ကုိ) တင္မင္းထက္
(ကုိ) သင့္ကာ
ေတာေက်ာင္းဆရာ
မုိးလွိဳင္ည …
တုိ႕နဲ႕ စာေရးသူ က်ေနာ္ဟာ အြန္လုိင္းေပၚတြင္ ကုိယ္ပုိင္ဘေလာ့
ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ထူေထာင္ခဲ့ၾကျပီး ရင္းႏွီးခဲ့ၾကပါတယ္ ….။

အမ်ဳိးသမီး ဘေလာ့ဂါေတြထဲမွာ `ပန္ဒုိရာ´၊ ခုေနာက္ပုိင္း `ခုိင္စုိးလင္း´
တုိ႕ရဲ႕ ကဗ်ာမ်ားကို က်ေနာ္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါတယ္ ….

တေခတ္တခါက ကုိေအာင္သာငယ္တုိ႕၊ ပန္ဒုိရာတုိ႕၊ သူတုိ႕ဘေလာ့ေပၚ
ကဗ်ာ တင္လုိက္တာနဲ႕ ေကာ္မန္႕ေရးခ်င္တဲ့သူမ်ားက တန္းစီးျပီး ေစာင့္
ေနၾကပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္က သမုိင္းအေၾကာင္း အတုိအစ၊
စုေဆာင္းထားတာေလးေတြကို ဘေလာ့ေပၚ တင္ပါတယ္၊ ကဗ်ာ
မေရးပါဘူး၊ သူတုိ႕အေပၚ စာဖတ္ ပရိတ္သတ္ စိတ္၀င္းစားမွဳကုိ အားက်
ျပီး က်ေနာ္လည္း ကဗ်ာ ေရးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္
က်ေနာ္ ေရးခဲ့ေသာ က်ေနာ့္ ကဗ်ာမ်ားသည္ အြန္လိုင္းေပၚက ကဗ်ာ
ဆရာမ်ားရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ကေန သီးျခား ကင္းလႊတ္ေနတယ္လုိ႕
က်ေနာ္ လုံး၀ မခံယူပါ ….။

စာလုံးေပါင္း သတ္ပုံ မမွန္ေသာ က်ေနာ့္ ကဗ်ာကုိ က်ေနာ္ ဖတ္ျပီး
ေတာ္ေတာ္ကိုး သေဘာက်ပါတယ္၊ ကုိေအာင္သာငယ္နဲ႕ ေမာင္ဖုန္းျမင့္
တုိ႕က ေျမွာက္ေပးပါတယ္၊ ကြယ္လြန္သူ ဆရာ ေမာင္ေသာ္က ရဲ႕ အႏွစ္
ႏွစ္ဆယ္ ကဗ်ာထဲကလုိ … ကုိယ့္စင္ကုိယ္ထုိး ဇာတ္ပုိးေတာ့ ထျပီေလ …
ဆုိတဲ့ စာသားအတုိင္း ကဗ်ာ ဗုိက္ရပ္စ္ေရာဂါပိုိးကုိ တင္သြင္းဖုိ႕
က်ေနာ့္ကုိယ္ က်ေနာ္ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။

`အဆိပ္ေသာက္ ျပိဳင္ပြဲ´ ကဗ်ာေၾကာင့္ ဘေလာ့ေပၚတြင္ ကဗ်ာေရး
ေသာ ဘေလာ့ဂါ အုပ္စုတြင္ က်ေနာ္ အသံထြက္ခြင့္ ရလာပါတယ္၊
အဲဒီအရင္က က်ေနာ္ဟာ ကဗ်ာ ဖတ္သူ၊ ခံစားသူ သက္သက္သာ
ျဖစ္ပါတယ္ …
ကဗ်ာအေၾကာင္း လုံး၀ မသိ …
ကဗ်ာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း လုံး၀ မသိ …
ကဗ်ာ အယူအဆ လုံး၀ မသိ …
အဲလုိ လုံး၀ မသိေသာ အခ်ိန္က ကဗ်ာ ေရးရခ်င္းကို က်ေနာ္
အင္မတန္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္၊ ကဗ်ာ ေရးတဲ့သူ အမ်ားစုက
ခံစားခ်က္ …. နဲ႕ ေရးတယ္လုိ႕ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့
စာဖတ္ အားနဲ႕ ေရးပါတယ္၊ ျဖတ္သန္းမွဳ အေဟာင္းေတြအေပၚ
ျပန္ခံစားျပီး ေရးပါတယ္၊ ဒါ တကယ့္ကို ရုိးရုိးသားသား ၀န္ခံ
တာပါ၊ ႏုိင္ငံေရး ေတာ္လွန္ေရးနယ္ပယ္မွာ က်င္လည္လာခဲ့တဲ့
အတြက္ စာအုပ္စာေပ ဖတ္ရွဳခြင့္က သူမ်ားထက္ အနည္းငယ္
ပုိျပီး ရခဲ့တယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္၊ ကဗ်ာဆုိတာ `ပညာရွိရဲ႕ ပစၥည္း´
ဆုိတဲ့ ေခါင္းစည္းေအာက္က ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္ေတာ့
ကဗ်ာ ေရးျဖစ္ခဲ့မယ္လုိ႕ မထင္ပါဘူး၊ `ဖြက္´ ရမယ္၊ `၀ွက္´ ရမယ္၊
အဓိပၸါယ္ ႏွစ္မ်ဳိးထက္မနည္း ေပးသလုိ ျဖစ္ရမယ္လုိ႕ အေစာပုိင္းက
က်ေနာ့္ဘာသာ ခံယူခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေရးေဖာ္ ေရးဖက္မ်ားက …
အထာ စကား … :)
ဘာသာေဗဒ … :)
စကားလိမ္ … :)
ႏွင့္ ကဗ်ာကို ေရာခ်သူ သုိ႕မဟုတ္ ကဗ်ာကို တည္ေဆာက္ထားသူ
ဟု သတ္မွတ္ျပီး အဲဒီစာရင္းထဲ ပို႕ေပးၾကပါတယ္ … :D

က်ေနာ္လည္း တေျဖးေျဖး လူပါး၀ လာပါတယ္၊ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ
ဖတ္ျပီးတာနဲ႕ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဘ၀ကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္း ၾကည့္ရွဳေလ့
ရွိပါတယ္ …
သူရဲ႕ စာေပဆုိင္ရာ ခံယူခ်က္က ဘာလဲ …
သူ႕ရဲ႕ လက္ရွိ ကဗ်ာဟာ အဲဒီအရင္က သူ႕ကဗ်ာရဲ႕ အရိပ္ေအာက္
မွာ ပိတ္မိေနလား ….
သူ႕ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ခံယူခ်က္က ဘာလဲ ….
သူဟာ ဘာသာတရားတစ္ခုခုကုိ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္သူလား ….
စသျဖင့္ ေလ့လာေလ့ ရွိပါတယ္။

ကဗ်ာေရးသူရဲ႕ ကဗ်ာဟာ
အခ်စ္ ဦးစားေပးလား …
အမွန္တရား ရွာေဖြေရးလား …
ေမတၱာတရား ေ၀မွ်ဖုိ႕လား …
သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ေဂဟစနစ္ကုိ ကူညီဖုိ႕လား …
စသျဖင့္ ကုိယ့္ေပတံကုိယ္ တုိင္းတာေလ့ ရွိပါတယ္။

…........ …..

၁၉၉၈ ခုႏွစ္က က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးရဲ႕ မိသားစုဟာ
ရန္ကုန္ ျမိဳ႕လယ္ရွိ ကန္ထရုိက္ တုိက္ခန္းတစ္ခုတြင္ ဌားရမ္း
ေနထုိင္ၾကပါတယ္၊ သူတုိ႕ မိသားစု ေနထုိင္ေသာ တုိက္မွာ
အလႊာ ေျခာက္လႊာရွိျပီး သူတုိ႕ ေနတာက ငါးလႊာေျမာက္မွာ
ပါ၊ သူတုိ႕ အေပၚထပ္တြင္ ေျမကြက္ပုိင္ရွင္ မိသားစု ေနထုိင္
ပါတယ္၊ အဲဒီ သူတုိ႕ အေပၚထပ္က အလႊာတြင္ ေနထုိင္ေသာ
မိသားစုတြင္ ကဗ်ာဆရာ တစ္ဦးရွိပါတယ္၊ တစ္ေန႕ေတာ့
အဲဒီကဗ်ာဆရာရဲ႕ မိန္းမဟာ သူ႕ ေယာက္်ားကုိ ထားရစ္ခဲ့ျပီး
ေနာက္ေယာက္်ားေနာက္ လုိက္ပါ သြားပါတယ္၊ ေနာက္
တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ အဲဒီ အေပၚထပ္မွာ ႏွလုံးေရာဂါ
ေၾကာင့္ ေသဆုံးေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အေလာင္းကို လူေတြ
ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိသြားၾကပါတယ္။

ကဗ်ာဆရာ မေသဆုံးခင္က ညဖက္ေတြမွာ အေပၚထပ္က
သူ႕အိပ္ခန္း ျပတင္းေပါက္ကုိ ဖြင့္ျပီး ကဗ်ာေရးလုိက္ ေဆးလိပ္
ဖြာလုိက္ လုပ္ေလ့ရွိပါတယ္၊ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အဲဒီ ျပတင္းေပါက္
တည့္တည့္ရဲ႕ေအာက္မွာ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း အိပ္ခန္း ရွိပါတယ္၊
က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းက ခႏၶာကုိယ္ ၀တဲ့သူ ဆုိေတာ့ ညဖက္ေတြ
မွာ သူ႕အခန္းရဲ႕ ျပတင္းေပါက္ကုိ ဖြင့္ျပီး အိပ္ေလ့ ရွိပါတယ္၊
ကဗ်ာဆရာ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ေနာက္ပုိင္း အဲဒီ အေပၚထပ္တြင္
ဘယ္သူမွ မေနၾကပါ၊ သုိ႕ေသာ္ က်ေနာ့္ သူငယ္ခ်င္းက ညဖက္
ေတြမွာ အေပၚက ျပတင္းေပါက္ဖြင့္သံ၊ ျပန္ ပိတ္သံေတြ ၾကားရ
ေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္၊ အရင္လုိပဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ျပီး ေခြ်ခ်
လုိက္တဲ့ ေဆးလိပ္ျပာေတြ ေအာက္ထပ္က သူ႕ ျပတင္းေပါက္
ေဘာင္မွာ လာ ကပ္ေလ့ရွိေၾကာင္း က်ေနာ္နဲ႕ တျခား သူငယ္ခ်င္း
တစ္ဦးကုိ ေခၚျပပါတယ္၊ တညေတာ့ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ တျခား
သူငယ္ခ်င္း တစ္ဦးပါ အဲဒီအခန္းထဲ သြား အိပ္ၾကပါတယ္၊ ကဗ်ာ
ရြတ္သံေတြ ၾကားရမလားလုိ႕ တညလုံး က်ေနာ္တုိ႕ ေမွ်ာ္ေန
ၾကပါတယ္၊ မုိးလင္း ေရာင္နီလာခ်ိန္ေရာက္လုိ႕ ျပတင္းေပါက္
ေဘာင္ေပၚ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျပာေတြက ခပ္မ်ားမ်ားပါ …. ။

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ