အပန္းေၿဖနားရက္မ်ား (၁)

ေရးသူ- (ေဒၚ)ေအာင္ဆန္းစုႀကည္

ယခုႏွစ္မ်ားစြာ အတြင္းမွာ အပန္းေၿဖနားရက္ေတြဆုိတာ ကြ်န္မ
အတြက္ေတာ့ အတိတ္ကာလက ဖ်ဳိးခဲနဲ ဖ်က္ခနဲ မွတ္တမ္းထားမိ
လုိက္တဲ့ အမွတ္ရစရာ ဓာတ္ပုံတစ္ခ်ဳိ႕လုိပါပဲ။ ၿပန္ႀကည့္လုိက္တုိင္း
ႀကည္လင္ထင္ရွားေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အၿဖစ္အပ်က္ေတြက ဟုိးအေ၀း
ႀကီးကလုိပါပဲ။

ဟိမ၀ႏာၱမွာ...
ေရညွိေတြ ဖုံးလႊမ္း စိမ္းၿမေနတဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးေတြႀကား၊ ေတာင္တက္
ေတာင္ဆင္းလမ္းေတြေပၚက မ်က္ေတာင္ရွည္ၿမည္းႀကီး တစ္ေကာင္ရဲ႕
ေက်ာကုန္းထက္မွာ။ ၿမက္ခင္း၊ ဆင္ေၿခေလွ်ာေပၚမွာ ထုိင္ၿပီး၊ ထမင္းေၿခာက္၊
ႀကက္ဥၿပဳတ္နဲ႕ ေန႔လယ္စာစားရင္း ရွဳၿမင္ရတဲ့ ၿမဴေတြဆုိင္းေနတဲ့ ရုိးတုိး
ရိတ္တိပ္ ေၿမခင္းအေနအထားကုိ ေငးႀကည့္ေနခဲ့တာ..။ ခတၱမႏၵဴၿမဳိ႕က
ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီး ေက်ာင္းေတြကေန၊ ဟိႏၵဴပုထုိးေတြအထိ
လွည့္ပတ္လြင့္ေမ်ာရင္း အေမရိကန္ ကိတ္မုန္႕ညဳိ..  နာမည္ႀကီးတဲ့
ေကာ္ဖီဆုိင္ေလးကုိ ေရာက္သြားခဲ့တာ...။

ျမန္ျမန္ၾကမ္းႀကမ္း စီးဆင္းေနတဲ့ ေရၿပင္ထက္က ေဖာင္ေလးေပၚမွာ၊
အေလ့က် ခ်ဳံေတြထဲက ဆြတ္ခူးထားတဲ့ ဆီးၿဖဴသီး၊ ခ်ဥ္ၿဖဳံးၿဖဳံးကုိ ၿမဳံ႕ရင္း
ဆင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ေက်ာကုန္းေပၚမွာ...။
အိႏၵိယ အေရွ႕ေၿမာက္ဘက္မွာ၊ မ်က္ေတာင္ ခတ္ဖုိ႕၊ အသက္ရွဴဖုိ႕
ေမ့ေလာက္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ထားတဲ့ တိဘက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြရဲ႕
ညင္သာႏူးညံ့လွတဲ့ ေသၿခင္းရဲ႕အႏုပညာ သရုပ္ေဖာ္ကတစ္ကြက္၊
ဆြစ္(ဆြစ္ဇာလန္)က ေရကန္ႀကီးတစ္ကန္ကုိ စီးမုိးထားတဲ့ ရဲတုိက္
တစ္ခုေပၚမွာ၊ အရသာၿပည့္စုံလွတဲ့ အစားအေသာက္ေတြ ႀကားထဲက
မေမ့ႏုိင္တဲ့ လက္ဖက္ရည္ခ်ိန္ အိမ္လုပ္ ႏွင္းဆီးသီးယုိကုိ စားေနခဲ့တာ....။
အဂၤလန္ရဲ႕ ၿမစ္ႀကဳိေခ်ာင္းႀကား တစ္ေလွ်ာက္က တူးေၿမာင္းသြား
သေဘၤာတစ္စီးေပၚမွာ၊ ကြ်န္မက စိမ္းၿမ၀န္းက်င္ကုိ ၿငိမ္သက္ ေအးခ်မ္း
စြာႀကည့္ေမာ့လုိ႕၊ မိသားစု၀င္ ေခြးငယ္ေလးက အမုိးေပၚမွာ၊
တုိင္ရီကြ်န္းေလးေပၚက သဲေသာင္ၿပင္စခန္းမွာ၊ က်ယ္ၿပန္႕ေၿပာတဲ့
စေကာ့တလန္ရဲ႕ မီးခုိးေရာင္ သမုဒၵရာ ၿမင္ကြင္းမွာ ဖ်ံေလးတစ္ခ်ဳိ႕
ကစားၿမဴးထူး၊ ေနႀကတာ။

ၿပန္ေတြးလုိက္တုိင္း ဒီၿမင္ကြင္းေတြဟာ မယုံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ အသက္၀င္
ေတာက္ပလွေပမယ့္ တကယ္မဟုတ္သလုိ ခံစားရပါတယ္။ အဲဒါေႀကာင့္ပဲ
သားငယ္ ထိန္းလင္း(ကင္မ္)တစ္ေယာက္ ဇြန္လထဲမွာ ကြ်န္မရဲ႕ေမြးေန႕
ကုိ ေရာက္လာၿပီး၊ အပန္းေၿဖခရီးတစ္ေနရာရာကုိ ေခၚသြားမယ္လုိ႕ ေၿပာတဲ့
အခါ ကြ်န္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္မၿဖစ္ႏုိင္တဲ့ အဆုိပဲလုိ႕ စိတ္ထဲမွာ
ၿဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ နည္းနည္းပါးပါး တုိင္ပင္ႀက၊ စဥ္းစားႀကည့္ႀကၿပီး
တဲ့ အခါမွာ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆုံး အပန္းေၿဖခရီးတုိ
သြားဖုိ႕ဆုိတာ သဘာ၀မက်တဲ့ ကိစၥတစ္ခု မဟုတ္ပါဘူးလုိ႕
ဆုံးၿဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ ကြ်န္မတုိ႕အစီအစဥ္ဆြဲႀကည့္ခဲ့ႀကတယ္။



မုတ္သုံရာသီ ၿဖစ္ေနတာေႀကာင့္ ၿမန္မာႏုိင္ငံအလယ္ပုိင္းတစ္ေနရာကုိပဲ
ေရြးခ်ယ္ဖုိ႕ၿဖစ္လာပါတယ္။ ဒီလုိအခိ်န္မွာ ေၿခာက္ေသြ႕တဲ့ ေဒသကုိ
ေရြးခ်ယ္တာဟာ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ တစ္ခုၿဖစ္မွာပါ။ ၁၉ ရာစု
ေႏွာင္းပုိင္းမွာ ၿဗိတိသွ် စစ္တပ္ ေရာက္လာၿပီး ၿမန္မာဘုရင္ကုိ ဖယ္ရွားခဲ့
တဲ့ မႏၱေလးၿမဳိ႕ရွိတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ကာလာႀကာၿမင့္စြာက ကြယ္ေပ်ာက္
သြားၿပီၿဖစ္ေသာ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားခဲ့မွဳကုိ သက္ေသၿပေနတဲ့ ေထာင္ေပါင္း
မ်ားစြာေသာ ဘုရားမ်ားနဲ႕ဖြဲ႕တည္ထားတဲ့ ေရွးၿမဳိ႕ေတာ္ပုဂံ။
ဘာေႀကာင့္မ်ား ဒီေလာက္မ်ားၿပားတဲ့ ဘုရားပုထုိးေတြ တည္ခဲ့ႀကတာလဲ
ဆုိတဲ့ စိတ္၀င္စားဖုိ႕ေကာင္းလွၿပီး၊ အေၿဖရဖုိ႕လည္း မလြယ္တဲ့ ေမးခြန္း
ေပၚေစတဲ့ ပုဂံ။ ဒါဟာ ဘာသာေရး၊ ယုံႀကည္မွဳေႀကာင့္လား၊
ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မွဳေႀကာင့္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ဂုဏ္အတြက္လား၊ ဒါမွမဟုတ္
အဲဒီသုံးခုစလုံး အခ်ဳိးအစား အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႕ပါ၀င္ ပတ္သက္ေနမွဳလား။

ပုဂံကုိ ကြ်န္မတုိ႕ လြယ္လြယ္ကူကူပဲ ေရြးခ်ယ္ ဆုံးၿဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
ေၿမာက္ၿမားစြာေသာ ထူပါ၊ ပုထုိးေစတီေတြနဲ႕ ၿမဳိ႕ေဟာင္း ပုဂံဟာ
ခရီးသြားေတြ၊ ဘုရားဖူးေတြကုိ အင္မတန္ ဆြဲေဆာင္မဳွရွိလွပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သြားမယ့္အခ်ိန္က ဧည့္သည္ ပါးလ်ားေလ့ရွိတာမုိ႕၊ ကြ်န္မတုိ႕
ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႕အနားရလိမ့္မယ္ ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မတုိ႕သားအမိ
အတြက္ ပုဂံကုိ ပထမဆုံးအႀကိမ္သြားၿခင္း မဟုတ္တာေႀကာင့္၊
ဘာသာေရးအေဆာက္အဦေတြ အမ်ားႀကီးကုိ လွည့္လည္ဖုိ႕ မရည္ရြယ္
ခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္မအတြက္ ေလးနက္ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ၊ ထူးၿခားတဲ့ေနရာ
အနည္းငယ္မွ်ကုိသာ သြားႀကမွာပါ။ အေရးႀကီးဆုံးတစ္ခ်က္က ကင္မ္ရယ္၊
ကြ်န္မရယ္၊ ကြ်န္မတုိ႔ရဲ႕ ေခြးေလး တုိက္ခ်ီဒုိရယ္(ဒါဟာ မိသားစု အပန္းေၿဖ
ခရီးဆုိရင္ေတာ့ ေခြးေလးကုိ အိမ္မွာ ထားရစ္ခဲ့ဖုိ႕ မစဥ္းစားသင့္ဘူး
မဟုတ္လား )၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႕ အဆင္ေၿပေၿပ ေနႏုိင္မယ့္ေနရာ
တစ္ခုကုိ ရွာဖုိ႕ပါပဲ။ ဒါအတြက္ အေကာင္းဆုံးေနရာတစ္ခုကုိ ဦးခြန္သာၿမင့္က
ကြ်န္မတုိ႕အတြက္ ရွာေဖြေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တုိက္ဆုိင္လုိ႕ တၿခား
အေႀကာင္းအရာ တစ္ခုကုိ ေၿပာင္းၿပီး ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။

ဦးခြန္သာၿမင့္ဆုိတာက ကြ်န္မတုိ႕အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဗဟို
အလုပ္အမွဳေဆာင္တစ္ဦးၿဖစ္တဲ့၊ ၁၉၉၀ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲမွာ
ဘုတလင္ၿမဳိ႕နယ္က ရွစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏွဳန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံမဲနဲ႕ေရြးခ်ယ္
ခံခဲ့ရတဲ့ ဦးဟံသာၿမင့္ရဲ႕ညီပါ။ ကုိဟံသာ၊ ကုိခြန္သာတုိ႕ရဲဲ႕ဖခင္နဲ႕ ကြ်န္မရဲ႕
ေဖေဖတုိ႕က ၁၉၃၀ ေက်ာ္ ႏွစ္ကာလ၊ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္သမဂၢကုိ
ႏုိင္ငံေရးလမ္းေႀကာင္းေပၚတင္ခဲ့ႀကတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက မိတ္ေဆြ
သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ လက္တြဲခဲ့ႀကသူမ်ား ၿဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ႕ရဲ႕ဖခင္ ဦးသိန္းေဖၿမင့္နဲ႕ ကြ်န္မတုိ႕ ေဖေဖတုိ႕ဟာ ႏုိင္ငံေရးမွာ
သေဘာခ်င္းအၿမဲတူညီခဲ့တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ဳိးသား
လြတ္လပ္ေရး၊ေနာက္ဆုံးတုိက္ပြဲ ကာလေတြမွာ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း
ဆုိတာထက္၊ ႏုိင္ငံေရး သေဘာထားခ်င္းဆန္႕က်င္ဘက္ေတြလုိ႕ ေၿပာမယ္
ဆုိရင္ ေၿပာႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ႏွစ္ဦးစလုံးက မတူညီတဲ့ အၿမင္ေတြကုိ
အၿပန္အလွန္ေလးစားမွဳ ရွိႀကတာ၊ ဂုိဏ္းဂဏနဲ႕အာဃာတေတြ ကင္းေ၀း
ႀကတာ စတာေတြကုိ သူတုိ႕ရဲ႕သားသမီးေတြၿဖစ္တဲ့ ကြ်န္မတုိ႕အတြက္
လက္ဆင့္ကမ္း ခ်န္ထားရစ္ပါတယ္။

ဒါေႀကာင့္လည္း ကြ်န္မတုိ႕တစ္ေတြဟာလုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ေတြလုိ၊
ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြလုိ အလုပ္ေတြ အတူလုပ္ႏုိင္ခဲ့ႀကတယ္။ ကြ်န္မတုိ႕
မွာ ရွိတဲ့အကဲၿဖတ္ တန္ဖုိးထားမွဳခ်င္း တူညီတာ၊ ရယ္စရာေတြကုိ နားလည္
ခံစားမွဳခ်င္း တူညီတာ( ဒါဟာ တကယ္ေတာ့ ခပ္ေပါ့ေသးေသးမဟုတ္ပါ)
ေတြက ကြ်န္မတုိ႕ကုိ ပုိၿပီး စုစည္း ေပါင္းစပ္ေပးပါတယ္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ကြ်န္မ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ရွိေနစဥ္ ယုိယြင္းလာေနတဲ့
ကြ်န္မရဲ႕အိမ္ကုိ ၿပန္လည္ၿပဳၿပင္မြမ္းမံဖုိ႕ ဗိသုကာတစ္ေယာက္လုိအပ္
ေနခ်ိန္မွာ ကုိခြန္သာက ကြ်န္မကုိ ကူညီဖုိ႕ ေရာက္လာခဲ့တာပါ။ ေထာင္ကေန
အိမ္ကုိ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလာရေတာ့ အိမ္ၿပင္ဖုိ႕ ကိစၥကုိ
ကုိခြန္သာနဲ႕ စလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကုိခြန္သာက ဗိသုကာအေနနဲ႕၊ ၿပီးေတာ့
မိတ္ေဆြရင္းေတြ ၿဖစ္ႀကတဲ့၊ ကြ်န္မ ခန္႕အပ္ထားတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ကုိယ္စားလွယ္
ကုိထင္ေက်ာ္၊ အေထြေထြႀကီးႀကပ္ေပးသူ ကုိနီတုိ႕နဲ႕ အတူေပါ့။ သူတုိ႕
ေတြဟာ ကြ်န္မအိမ္ ၿပန္လည္ၿပင္ဆင္တဲ့ အလုပ္အတြက္ ေန႕စဥ္လာခဲ့
ႀကတာ လနဲ႕ခ်ီ ႀကာၿမင့္ပါတယ္။ ကုိထင္ေက်ာ္၊ ကုိနီနဲ႕ ကြ်န္မတို႕ရဲ႕ဖခင္
မ်ားဟာလည္း ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွာကတည္းက သိကြ်မ္း၊ရင္းႏွီး
ခဲ့ႀကသူမ်ားၿဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မအေနနဲ႕ သားေတြနဲ႕အေဖေတြအေႀကာင္း
(အေမေတြလည္းပါမွာပါ) တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေရးရပါဦးမယ္။ ဒီေနရာမွာေတာ့
စာေလးတစ္ေႀကာင္းေလာက္ေတာ့ တုိ႕ထားခ်င္တယ္။ အဲဒါက
ခုလုိမိဘေတြရဲ႕ရွည္ႀကာတဲ့ ရင္းႏွီးေႏွာင္ဖြဲ႕မွဳေတြကေန ကြ်န္မကုိ ေဖးမ
ေထာက္ပံ့သူေတြ၊ ခင္မင္ရတဲ့မိတ္ေဆြေတြကုိ ဘ၀ရဲ႕လက္ေဆာင္မြန္ေတြ
အၿဖစ္ ရရွိခဲ့တယ္ဆုိတာပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။

ကုိခြန္သာဆုိရင္ ကြ်န္မရဲ႕ဗိသုကာတစ္ဦးအၿဖစ္ စတင္ခဲ့ရာက သူသေဘာက်
သည္ၿဖစ္ေစ၊ မက်သည္ၿဖစ္ေစ တာ၀န္ယူရတာေတြ မ်ားလာပါတယ္။ ကြ်န္မ
ရဲ႕လုံၿခဳံေရးအရာရွိ၊ မိသားစု၀င္ ေခြးေလးရဲ႕ သင္တန္းဆရာ၊ အေရးေပၚ
ကားေမာင္းသမား၊ အခုဆုိရင္ေတာ့ ခရီးသြား၀န္ေဆာင္မဳွ ကုိယ္စားလွယ္နဲ႕
အပန္းေၿဖခရီး စီမံ ၿပင္ဆင္ေပးသူေပါ့။

ကုိခြန္သာ ေရြးခ်ယ္တဲ့ ပုဂံဟုိတယ္ေလာက္ ကြ်န္မတုိ႕ အုပ္စု
(အားလုံးဆယ့္ေၿခာက္ေယာက္) အတြက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ ေနရာ
ရွိမယ္ မထင္ေတာ့ပါဘူး။ ဟုိတယ္က သမုိင္းေရးရာနဲ႕ ဘာသာေရး
ဆုိင္ရာ အထင္ရွားဆုံးေသာ ပုထုိး၊ ထူပါေစတီေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ဆီကုိ သြားလာရတာ လြယ္ကူလွတဲ့ ေနရာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
သက္ေတာင့္သက္သာရွိတဲ့ သိပ္လွပတဲ့ေနရာပါ။ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့
ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့က်င့္သင္ႀကားေပးထားတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြက
ယဥ္ေက်းဖြယ္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဧည့္သည္ေတြရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေႏြးေထြးၿပီး
ႏွစ္လုိ ခင္မင္သြားေစတဲ့ ခံစားမွဳကုိ ရရွိေစတဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႕ ၿပည့္စုံႀက
ပါတယ္။

-ေအာင္ဆန္းစုႀကည္
၈ ဇူလုိင္ ၂၀၁၁

Source: The People's Age Journal ( Today)

(Min Myat ၏ facebook မွ ထပ္ဆင့္ကူးယူ ေဖာ္ျပပါသည္။)