ေရးသူ- သုဒၶ (၂၄- ဇူလုိင္ ၂၀၁၁)
“ရွင္ဥကၠ႒သည္ သူ၏ အျမင္သစ္ အေတြးသစ္မ်ားပါသည့္
စာအုပ္စာတန္းမ်ိဳးစံုကို ေရးသား၏။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္တြင္
ဂယက္ထသြားေလ၏။ အေဟာင္းသမားမ်ား၏ ဝိုင္းပယ္ျခင္းကို
ခံရေလ၏။ ေတာ္လွန္ေသာ အေတြးရွင္တို႔သည္ ေခတ္တစ္ေခတ္
၏ ဝိုင္းပယ္ခံရေသာ္လည္း၊ ေနာင္တစ္ေခတ္၏ အပူေဇာ္ ခံရ
တတ္ေလသည္။ ေခတ္တစ္ေခတ္၏ ‘ခ်ဥ္ဖတ္’ျဖစ္ရေသာ္လည္း၊
ေနာက္တစ္ေခတ္၏ ‘နတ္ေဒဝတာ’ျဖစ္ရတတ္ေလသည္”
-ဆရာ ပါရဂူ
ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕၊ ေမာင္းတုိင္(၁)ရပ္ကြက္၊ ကန္သာယာလမ္းမွ
တဆင့္ ကန္ေပါင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္ေသာအခါ အေျပာက်ယ္လွသည့္
ကန္ေတာ္ႀကီးကန္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ေျမလတ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္
ဤမွ်က်ယ္ေျပာသည့္ ေရကန္တစ္ခုကို ျမင္ရလိမ့္မည္ဟု မထင္မိခဲ့ေခ်။
ၾကာပန္းနီနီေတြက ကန္ေရျပင္ထက္သို႔ တိုးတက္ဝင့္ႂကြားကာ လွေအာင္
ပြင့္ေနၾကသည္။ ကန္ေပါင္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ အခါႀကီးရက္ႀကီး ဝါဆို
လျပည့္ေန႔နံနက္ခင္း ၁၀နာရီ၌ ငါးမွ်ားသူတို႔ျဖင့္ စည္ကားလွပါသည္။
..... ကန္ေပါင္လမ္းကို ဆံုးေအာင္သြားမိေသာအခါ လူပရိသတ္စည္ကား
လွေသာ ေက်ာင္းတိုက္တစ္ခုကို ေတြ႔သည္။ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ေနၾက
ျခင္းျဖစ္သည္။ နတ္မွီေတာရထင္၍ အေလာတႀကီး ဝင္လိုက္မိေသာ
ေက်ာင္းက ရဲအေစာင့္အေရွာက္ႏွင့္ အရာရိွအရာခံမ်ား သကၤန္းကပ္၊
ဆြမ္းေကၽြးေနၾကသည္။ အဝင္မွားခဲ့ၿပီ။ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့မွ
နတ္မွီေတာရသို႔ သြားသည့္ လမ္းသြယ္ကေလးကို အမွတ္မထင္
ေက်ာ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
----- စည္ကားလွေသာထိုေက်ာင္းမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး နတ္မွီ
ေတာရသို႔ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႔ေအာင္ရွာ၍ ေတာလမ္းကေလး
အတုိင္း ဝင္ခဲ့သည္။ ယခုမွပင္ ေရာက္ခ်င္လွသည့္ ဆရာေတာ္
ရွင္ဥကၠ႒၏ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေတာ့သည္။ ဝါဆိုလျပည့္
ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ ပရိသတ္က လက္ခ်ိဳး
ေရ၍ပင္ ရေလာက္သည္။ လူနည္းစုႏွင့္ တည္တံ့ေနရေသာ
ေက်ာင္းကေလး။ ေက်ာင္းေရွ႕ကိုေရာက္ေသာအခါ ဖိနပ္ခၽြတ္သည့္
အက်င့္က မေပ်ာက္ႏုိင္၍ ခၽြတ္လိုက္မိေသးသည္။ ၿပီးမွ
ဆရာသိန္းေဖျမင့္ နတ္မွီေတာရသို႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က ေတြ႕ခဲ့သည္
ဆိုေသာ “ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဖိနပ္စီးႏုိင္သည္” ဆိုင္းဘုတ္
ကေလးကို သတိရလိုက္သျဖင့္ ခၽြတ္ထားေသာ ဖိနပ္ကို ျပန္စီး
ရသည္။
----- ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ဆရာေတာ္ရွင္ဥကၠ႒၏ ဂူသခ်ၤ ိဳင္း
ကို ဦးခုိက္ရပါသည္။
ဆရာေတာ့္ ပံုတူ႐ုပ္တုကိုလည္း ဂူသခ်ဳႋင္းထက္၌ ဖူးေတြ႕ရသည္။
ဂူသခ်ၤ ိဳင္း၏ ပတ္ပတ္လည္ တံတိုင္းနံရံမ်ားေပၚတြင္ ဆရာေတာ္
ေရးသားခဲ့ေသာ စာစုစာရင္းႏွင့္ ၾသဝါဒမ်ားကို ေရးထြင္းထားသည္။
စာစုစာရင္းကို ပါလာသည့္မွတ္စုစာအုပ္တြင္ ကူးေရးရေတာ့သည္။
Read more »
“ရွင္ဥကၠ႒သည္ သူ၏ အျမင္သစ္ အေတြးသစ္မ်ားပါသည့္
စာအုပ္စာတန္းမ်ိဳးစံုကို ေရးသား၏။ ထိုအခါ တုိင္းျပည္တြင္
ဂယက္ထသြားေလ၏။ အေဟာင္းသမားမ်ား၏ ဝိုင္းပယ္ျခင္းကို
ခံရေလ၏။ ေတာ္လွန္ေသာ အေတြးရွင္တို႔သည္ ေခတ္တစ္ေခတ္
၏ ဝိုင္းပယ္ခံရေသာ္လည္း၊ ေနာင္တစ္ေခတ္၏ အပူေဇာ္ ခံရ
တတ္ေလသည္။ ေခတ္တစ္ေခတ္၏ ‘ခ်ဥ္ဖတ္’ျဖစ္ရေသာ္လည္း၊
ေနာက္တစ္ေခတ္၏ ‘နတ္ေဒဝတာ’ျဖစ္ရတတ္ေလသည္”
-ဆရာ ပါရဂူ
ေတာင္တြင္းႀကီးၿမိဳ႕၊ ေမာင္းတုိင္(၁)ရပ္ကြက္၊ ကန္သာယာလမ္းမွ
တဆင့္ ကန္ေပါင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္ေသာအခါ အေျပာက်ယ္လွသည့္
ကန္ေတာ္ႀကီးကန္ကို ေတြ႔ျမင္ရသည္။ ေျမလတ္ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕တြင္
ဤမွ်က်ယ္ေျပာသည့္ ေရကန္တစ္ခုကို ျမင္ရလိမ့္မည္ဟု မထင္မိခဲ့ေခ်။
ၾကာပန္းနီနီေတြက ကန္ေရျပင္ထက္သို႔ တိုးတက္ဝင့္ႂကြားကာ လွေအာင္
ပြင့္ေနၾကသည္။ ကန္ေပါင္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ အခါႀကီးရက္ႀကီး ဝါဆို
လျပည့္ေန႔နံနက္ခင္း ၁၀နာရီ၌ ငါးမွ်ားသူတို႔ျဖင့္ စည္ကားလွပါသည္။
..... ကန္ေပါင္လမ္းကို ဆံုးေအာင္သြားမိေသာအခါ လူပရိသတ္စည္ကား
လွေသာ ေက်ာင္းတိုက္တစ္ခုကို ေတြ႔သည္။ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ေနၾက
ျခင္းျဖစ္သည္။ နတ္မွီေတာရထင္၍ အေလာတႀကီး ဝင္လိုက္မိေသာ
ေက်ာင္းက ရဲအေစာင့္အေရွာက္ႏွင့္ အရာရိွအရာခံမ်ား သကၤန္းကပ္၊
ဆြမ္းေကၽြးေနၾကသည္။ အဝင္မွားခဲ့ၿပီ။ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့မွ
နတ္မွီေတာရသို႔ သြားသည့္ လမ္းသြယ္ကေလးကို အမွတ္မထင္
ေက်ာ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
----- စည္ကားလွေသာထိုေက်ာင္းမွ ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး နတ္မွီ
ေတာရသို႔ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႔ေအာင္ရွာ၍ ေတာလမ္းကေလး
အတုိင္း ဝင္ခဲ့သည္။ ယခုမွပင္ ေရာက္ခ်င္လွသည့္ ဆရာေတာ္
ရွင္ဥကၠ႒၏ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေတာ့သည္။ ဝါဆိုလျပည့္
ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္သူ ပရိသတ္က လက္ခ်ိဳး
ေရ၍ပင္ ရေလာက္သည္။ လူနည္းစုႏွင့္ တည္တံ့ေနရေသာ
ေက်ာင္းကေလး။ ေက်ာင္းေရွ႕ကိုေရာက္ေသာအခါ ဖိနပ္ခၽြတ္သည့္
အက်င့္က မေပ်ာက္ႏုိင္၍ ခၽြတ္လိုက္မိေသးသည္။ ၿပီးမွ
ဆရာသိန္းေဖျမင့္ နတ္မွီေတာရသို႔ ေရာက္ခဲ့စဥ္က ေတြ႕ခဲ့သည္
ဆိုေသာ “ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဖိနပ္စီးႏုိင္သည္” ဆိုင္းဘုတ္
ကေလးကို သတိရလိုက္သျဖင့္ ခၽြတ္ထားေသာ ဖိနပ္ကို ျပန္စီး
ရသည္။
----- ေရာက္လွ်င္ေရာက္ခ်င္း ဆရာေတာ္ရွင္ဥကၠ႒၏ ဂူသခ်ၤ ိဳင္း
ကို ဦးခုိက္ရပါသည္။
ဆရာေတာ့္ ပံုတူ႐ုပ္တုကိုလည္း ဂူသခ်ဳႋင္းထက္၌ ဖူးေတြ႕ရသည္။
ဂူသခ်ၤ ိဳင္း၏ ပတ္ပတ္လည္ တံတိုင္းနံရံမ်ားေပၚတြင္ ဆရာေတာ္
ေရးသားခဲ့ေသာ စာစုစာရင္းႏွင့္ ၾသဝါဒမ်ားကို ေရးထြင္းထားသည္။
စာစုစာရင္းကို ပါလာသည့္မွတ္စုစာအုပ္တြင္ ကူးေရးရေတာ့သည္။