Sunday 30 January 2011

လြင္ျပင္ ေခၚသံ (အပုိင္း- ၅)

(ႏွလုံးေရာဂါ ရွိသူမ်ား၊ ကုိယ္၀န္ေဆာင္သည္မ်ားႏွင့္ ေၾကာက္ရြံ႕
တတ္သူမ်ား မဖတ္ရွဳ႕ရန္ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။)

ယခင္ အပိုင္း(၄)မွ အဆက္ …

ဟန္မေဆာင္ႏုိင္သူအခ်ဳိ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွာ စုိးရြံ႕ထိတ္လန္႕
မွဳမ်ား ဖုံးလႊမ္းသြားပါတယ္။ နံနက္ခင္းထဲကို ေနေရာင္ျခည္ဟာ
တေျဖးေျဖးခ်င္း ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ရြာနံေဘးက ျမင္ကြင္းေတြဟာ
တေျဖးေျဖး ပီျပင္လာပါတယ္။ သူတုိ႕ရြာအေရွ႕မွာ ၾကီးမားတဲ့ ေခ်ာင္းၾကီး
တစ္ခု စီးဆင္းေနျပီး ေတာင္နဲ႕ ေျမာက္ဖက္က လယ္ကြင္းေတြအစား
မတ္ေစာက္တဲ့ ေတာင္ၾကီးႏွစ္ခုက ေနရာယူထားပါတယ္။ ရြာအေနာက္
ဖက္က ရုိးမေတာင္ၾကီး လုံး၀ မရွိေတာ့ပါ။ ရုိးမအစား နက္ရွိဳင္းျပီး
အဆုံးမဲ့တဲ့ ေတာအုပ္ၾကီးကုိ ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ထဲမွာ စကားလုံးေတြ
ေပ်ာက္ဆုံးေနဆဲ။

Read more »

Saturday 29 January 2011

ေရာင္နီလာ နံနက္ခင္းဆီသုိ႕ (အပုိင္း-၄)

ေရးသူ- ကုိေမာင္ေမာင္၀မ္း
ယခင္အပုိင္း(၃)မွ အဆက္ …

သမို္င္းသင္တယ္ဆုိတာ “ မအ ” ေအာင္လုိ႔ ဆုိၿပီး သမုိင္း ပါေမာကၡႀကီး ဆရာ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကေၿပာခဲ႔ဘူးတယ္။ ပစၥဳပန္တည္႔တည္႔ရႈ႕ပါဆုိတာ ေလာကုတၱရာအရမွန္ေပမဲ႔ ေလာကီခရီးစဥ္မွာေတာ႔ အတိတ္ၿဖစ္ခဲ႔တဲ႔ သမုိင္းဟာ သိပ္အေရးပါလွပါတယ္။သမုိင္းကုိခ်န္လွပ္ၿပီး ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂါတ္ကုိလွမ္းဘုုုုုိ႔ဆုိတာ ဆားမပါတဲ႔ဟင္းတခြက္ကုိစားရသလိုပဲၿဖစ္ေနပါလိမ္႔မယ္။
ဒီေန႔ မနက္ေစာေစာ က်ေနာ္႔ဆီကုိ ကုိေသြးတုိ႔ ေလးေယာက္သားအုပ္စုေရာက္လာႀကတယ္ေလ၊သူတုိ႔ေၿပာၿပမွ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းေႀကြးဖိတ္ထားလုိ႔သြားႀကမလုိ႔တဲ႔..အကုိ႔ကုိလည္းဖိတ္ခုိင္းလုိ႔လာေခၚတာတဲ႔..ၿမိဳ႕မရပ္ကြက္ထဲက မသီရိစု တုိ႔အိမ္မွာ..က်ေနာ္ သီရိစုကုိ သိေနတာေတာ႔ႀကာပါၿပီ..သူက ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အၿမဲတက္ႀကြေနတတ္သူတေယာက္ ေနာက္ မဟုတ္မခံစိတ္ရွိတယ္၊အမွန္တရားကုိၿမတ္ႏုိးတတ္တယ္၊ ထက္ေအာင္ ကတဆက္ထဲ..မက္ေဆ႔တခုပါထပ္ေပးလာတယ္..က်ေနာ္တုိ႔ေအးေအးေဆးေဆးေဆြးေႏြးဘုိ႔ အိမ္အေပၚထပ္မွာစီစဥ္ထားတယ္တဲ႔…ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း လူငယ္အုပ္စုေတြနဲ႔ထလုိက္လာခဲ႔တယ္….ဘုန္းႀကီးဆြမ္းေႀကြးတဲ႔ သီရိစုတုိ႔ အိမ္ေရာက္ေတာ႔ လူလည္းသိပ္မရွိေတာ႔ပါဘူး….သူကက်ေနာ္တုိ႔ အုပ္စုကုိလႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႀကိဳဆုိရင္း….
Read more »

Thursday 27 January 2011

လြင္ျပင္ ေခၚသံ (အပုိင္း- ၄)

ယခင္ အပိုင္း(၃)မွ အဆက္ …

ရြာလူၾကီးေတြနဲ႕ ေတာင္ပုိင္သားေတြရဲ႕ အျပန္အလွန္ ေျပာဆုိေနတဲ့
စကား၀ုိင္းမွာ ထူးျခားစြာ တိတ္ဆိတ္ေနသူေတြက ရြာရဲ႕ ေျမာက္ပုိင္း
မွာ ေနထုိင္သူေတြပါ။ အုပ္စုလုိက္ စုထုိင္ေနတဲ့ ေျမာက္ပုိင္းသားေတြ
ထံက အသံတခ်ဳိ႕ ထြက္လာပါတယ္ …
“က်ဳပ္တုိ႕ အထင္ေတာ့ ရြာမွာ တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနျပီ ထင္တယ္ …”
“မေန႕ညက တစ္ညလုံး သခၤ်ဳိင္းေဟာင္းဖက္က အသံေတြ ၾကားေနရတယ္”

သူတုိ႕ ၀င္ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ အဘစံ အပါအ၀င္ လူၾကီးအားလုံး
မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ ျဖစ္သြားပါတယ္ …
“ဘယ္လုိ ဘယ္လုိ၊ သခၤ်ဳိင္းေဟာင္းဖက္က အသံေတြ ၾကားရတယ္
ဟုတ္လား ငကြ်ဲ …”
“ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ၾကားရတာ ႏွစ္ည ရွိေနျပီ၊ လူေတြ အုပ္စုလုိက္ ေျပးလႊား
သံေတြ၊ အဲဒီနားက အိမ္ေတြအားလုံး ၾကားေနရတာ၊ က်ဳပ္တုိ႕ ေျမာက္ပုိင္း
သားေတြကုိ ငေၾကာက္ေတြလုိ႕ အေျပာခံရမွာ ဆုိးလုိ႕ အဘတုိ႕ဆီ လာ
မေျပာျဖစ္တာ …”
“ေတာင္ပုိင္းရယ္ ေျမာက္ပုိင္းရယ္ သေဘာမထားပါနဲ႕ကြာ၊ တစ္ရြာတည္း
အတူတူေနတာ အေရးအေၾကာင္းရွိရင္ ေျပာသင့္ဆုိသင့္ တုိင္ပင္သင့္
တာေတြကို တုိင္ပင္ရမွာေပါ့ …”




အဘစံတုိ႕ အပါအ၀င္ ရြာသားအားလုံးရဲ႕ အစည္းအေ၀းက ဆုံးျဖတ္
တစ္ခုကို ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။ လက္ရွိ ရြာအလယ္ပိုင္းက မီးကင္းအျပင္
ရြာေတာင္ပုိင္းနဲ႕ ေျမာက္ပုိင္းေတြမွာ ညေရးညတာ ကင္းေစာင့္ဖုိ႕ ကင္းအဖြဲ႕
ထပ္မံတုိးခ်ဲ႕ လုိက္ပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း အစည္းအေ၀းက အျပန္
ကုိထြန္းၾကိဳင္က ကိုမ်ဳိးသိမ္းကုိ လွမ္းေမးပါတယ္။ … “မ်ဳိးသိမ္းေရ၊ အစည္း
အေ၀းကုိ အဘြား ေဒၚယဥ္ေမ လာတာ မေတြ႕ဘူးေနာ္ …”။ ကုိမ်ဳိးသိမ္းနဲ႕
မိေက်ာ့တုိ႕ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္က ေခါင္းခါျပလ်က္။
Read more »

Saturday 22 January 2011

ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေျဖၾကည့္ျခင္း (၂)

ယခင္ အပိုင္းမွ အဆက္ ….

ဒုတိယႏွင့္ တတိယ စစ္ပြဲမ်ား

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္နဲ႕ ဒုတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲဟာ
အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္ (၂၈)ႏွစ္ ကြာေ၀းပါတယ္။ အဲဒီ(၂၈)ႏွစ္အတြင္း
မွာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ “သက္ဦးဆံပုိင္” အမ်ဳိးသား ဘုရင္မ်ားဟာ တုိင္းျပည္ရဲ႕
အနာဂတ္အတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳ အနည္းငယ္သာ လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒုတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ စျဖစ္တဲ့ (၁၈၅၂) ခုႏွစ္ရဲ႕ ပထမ (၃)လ
အတြင္းမွာပဲ ပဲခူးတုိင္း အပါအ၀င္ ေအာက္ျမန္မာျပည္တစ္ခုလုံး အဂၤလိပ္
စစ္တပ္တုိ႕က ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ျမန္မာဘုရင္ ျဖစ္တဲ့ “ပုဂံမင္း” ကုိ
သူ႕ ညီအကိုေတြျဖစ္တဲ့ “မင္းတုန္းမင္းသား” နဲ႕ “ကေနာင္မင္းသား” တုိ႕က
ပုန္ကန္ေနေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္တုိ႕ရဲ႕ က်ဴးေက်ာ္စစ္အား မခုခံႏုိင္ခဲ့ပါ။



ဒုတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲ (၁၈၅၂)နဲ႕ တတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ
စစ္ပြဲ (၁၈၈၅) အၾကားမွာ အဂၤလန္ရွိ ျဗိတိသွ် ပါလီမန္နဲ႕ အိႏၵိယႏိုင္ငံရွိ
အဂၤလန္ ဘုရင္ခံတုိ႕က ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ သဘာ၀ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္
တုိ႕အေပၚ စိတ္၀င္စား လာၾကပါတယ္။ ဒုတိယ က်ဴးေက်ာ္စစ္ကုိ ရွံဳးနိမ့္
ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ ပေဒသရာဇ္မ်ားဟာ ေနာက္ထပ္ က်ဴးေက်ာ္စစ္ပြဲမ်ားအတြက္
ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္မွဳေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်
ေရာက္ေနတဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္အတြင္း အဂၤလိပ္အစုိးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအား
နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ၾကတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ အင္အားစုေတြကို
ကူညီေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္။

ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ စိတ္အား အထက္သန္ဆုံး
ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ “မင္းတုန္းမင္း” လက္ထက္ အိမ္ေရွ႕စံ “ကေနာင္” မင္းသား
ၾကီးပါ။ “ကေနာင္” မင္းသားၾကီး လုပ္ၾကံခံရတဲ့ (၁၈၆၆) ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္း
ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ေရးဟာ လုံး၀ ရပ္တန္႕ ပ်က္ျပား သြား
ပါတယ္။ “မင္းတုန္းမင္း” ကြယ္လြန္ခါနီးနဲ႕ “သီေပါမင္း” နန္းတက္စ အခ်ိန္
မ်ားအတြင္း ျမန္မာ့ နန္းတြင္းေရး အရွဳပ္ေတာ္ပုံ ၾကီးမားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့
ပါတယ္။ “အာဏာ” လုယူႏုိင္သူဟု ထင္ေၾကးမ်ားေၾကာင့္ မင္းညီမင္းသား
မ်ား၊ အိမ္ေတာ္ပါ လူယုံမ်ား အပါအ၀င္ ရာနဲ႕ခ်ီတဲ့ လူေတြ သတ္ျဖတ္ျခင္း
ခံရပါတယ္။ စည္းလုံးညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး မႏုိင္မနင္း ျဖစ္
ေနတဲ့ ျမန္မာဘုရင္ဟာ (၁၈၈၅) ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလမွာ တတိယ က်ဴးေက်ာ္
စစ္ကို ရင္ဆုိင္ရပါတယ္။ စစ္ပြဲ စတင္ျပီး (၁၄)ရက္ အၾကာမွာ အဂၤလိပ္စစ္
တပ္ဟာ ျမန္မာဘုရင္ရဲ႕ နန္းေတာ္ရွိရာ မႏၱေလးျမိဳ႕ေတာ္ကုိ သိမ္းပုိက္ႏုိင္
ခဲ့တဲ့အတြက္ တတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ ျပီးဆုံးသြားပါတယ္။

က်ဆုံးရျခင္း ....

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲ (၁၈၂၄)မွ တတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ
(၁၈၈၅) အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အမ်ဳိးသား ဘုရင္စနစ္(သက္ဦးဆံပုိင္)
ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ကို တုိးတက္ေအာင္၊ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ေလာက္တဲ့ အေန
အထား မရွိပါဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ
(၃)ရပ္စလုံးကုိ ဘုရင္နဲ႕ ဘုရင္က တုိက္ရုိက္ ေရြးခ်ယ္ ခန္႕အပ္ထားတဲ့
မွဴးၾကီးမတ္ရာ ေသနာပတိေတြနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္တုိ႕ကသာ
ဆုံးျဖတ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံသား အမ်ားစုဟာ လယ္ယာစုိက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ကိုင္
ရေသာ ေက်းလက္ေန ျပည္သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္နဲ႕ ေလ်ာ္ညီတဲ့
တရားစီရင္ေရး စနစ္လည္း လုံး၀ မရွိခဲ့ပါ။

ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြနဲ႕ ပက္သက္ျပီး သံတမန္ ဆက္ဆံေရးမွာလည္း
ညံ့ဖ်င္းမွဳေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ပထမ က်ဴးေက်ာ္စစ္ မတုိင္ခင္ “ဘုိးေတာ္ မင္း”
လက္ထက္က တရုတ္ျပည္သုိ႕ သံတမန္ အဖြဲ႕တစ္ခု ေစလႊတ္ခဲ့ရာ လွည့္
ျဖားမွဳေတြနဲ႕ ၾကဳံေတြ႕ရျပီး အရွက္တကြဲ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ပထမ က်ဴးေက်ာ္စစ္
အျပီး နန္းတက္လာတဲ့ “သာယာ၀တီ” မင္း လက္ထက္မွာလည္း အဂၤလိပ္
သံတမန္ေတြနဲ႕ ေျပလည္ေအာင္ မေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ပါ။

သက္ဦးဆံပုိင္ အမ်ဳိးသားဘုရင္စနစ္တြင္ ဘုရင္အပါအ၀င္ မွဳးၾကီးမတ္ရာ
ေသနာပတိအားလုံးတုိ႕ဟာ အဲဒီေခတ္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းထြက္
မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္တြင္ အေရးပါ အရာေရာက္သူ
အမ်ားစုတုိ႕ဟာ ရွင္ဘုရင္ မျဖစ္ခင္ကတည္းက ရင္းႏွီးခဲ့ေသာ လူယုံ
မ်ား၊ လက္ရဲဇာတ္ရဲ သတ္ျဖတ္၀ံ့သူမ်ား၊ မင္းအလုိလိုက္ မင္းၾကိဳက္ေအာင္
ေလွ်ာက္ထားတင္ျပတတ္သူ အမ်ားစုသာ ျဖစ္ပါတယ္။ အတုိက္အခံ
ျပဳလုပ္၀ံ့သူ၊ ေခတ္မီတုိးတက္ေသာ အျမင္ရွိသူဟူ၍ အနည္းစုသာ
ရွိခဲ့ပါတယ္။

အမ်ဳိးသားဘုရင္စနစ္ဟာ အာဏာရွင္ဆန္စြာ က်င့္သုံးခဲ့ေသာေၾကာင့္
ႏိုင္ငံတြင္းရွိ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႕လည္း အဆင္မေျပခဲ့ပါ။ ေတာ္လွန္
ပုန္ကန္မွဳမ်ားကိုလည္း ေခ်မွဳန္းသုတ္သင္ ရွင္းလင္းေရး နည္းလမ္းမွ
လႊဲျပီး အေပးအယူ လုပ္ေဆာင္တာမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ပထမ က်ဴးေက်ာ္
စစ္ မတုိင္ခင္ “ဘုိးေတာ္ မင္း” လက္ထက္ (၁၇၈၃) ခုႏွစ္တြင္ ဧရာ၀တီ
ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသတြင္ ထၾကြေသာ မြန္သူပုန္တုိ႕ လက္ေအာက္သုိ႕
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ပင္ ေခတၱ ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။

က်ဴးေက်ာ္စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ရင္ဆုိင္ခဲ့ေသာ ဘုရင္မ်ားသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕
အက်ဳိးစီးပြား ဓနအင္အားမ်ားကုိ ထင္သလုိ အသုံးျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရင္
ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕စံ ဘုရင္အေလာင္းအလ်ားတုိ႕တြင္ အနည္းဆုံး မိဖုရား
ေလးေယာက္မွ (၅၀) အထိ ရွိၾကတယ္။ ဘာသာေရး အယူ၀ါဒအရ
ေသဆုံးျပီး ေနာင္တမလြန္တြင္ ေကာင္းေသာ ဘုံဘ၀ကုိ ေမွ်ာ္လင့္ျပီး
ႏိုင္ငံေတာ္ပုိင္ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ားကို အာဏာရွင္ဆန္စြာ လွဴဒါန္း
သုံးစြဲခဲ့တယ္။ (၁၂)လရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားအျပင္ ကုန္က်စရိတ္ ၾကီးမား
ေသာ ပြဲလမ္းသဘင္မ်ားကို ဆင္ယဥ္က်င္းပ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ “သီေပါမင္း”
လက္ထက္ မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ပညာေရး အတြက္
တကၠသုိလ္တစ္ခု ဖြင့္လွစ္ရန္ ဘုရင့္လႊတ္ေတာ္အတြင္းရွိ ေခတ္မီတုိးတက္
ေရးကုိ လုိလားသူမ်ားက တင္ျပခဲ့ဖူးတယ္။ ေက်ာင္းဆရာမ်ားအတြက္
မေျပာပေလာက္ေသာ လစာေငြအား မ်ားလြန္းသည္ဟု ထင္ကာ ျပည္သူ
လူထုရဲ႕ ပညာေရး အခန္းက႑ကို ဘုရင္က မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တယ္။

ဒုတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ က်ဴးေက်ာ္စစ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ (၁၈၅၂)နဲ႕ တတိယ
အဂၤလိပ္- ျမန္မာ က်ဴးေက်ာ္စစ္ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ (၁၈၈၅) ခုႏွစ္ ၾကားကာလ
မ်ားအတြင္း ႏိုင္ငံအတြင္း ေရြ႕ေျပာင္း အေျခခ် ေနထုိင္မွဳ အမ်ားအျပား
ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဂၤလိပ္တုိ႕ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ေအာက္ျမန္မာျပည္မွ ျမန္မာဘုရင္
အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အထက္ျမန္မာျပည္သုိ႕ ေျပာင္းေရြ႕ေနထုိင္သူဟူ၍
ေျပာပေလာက္ေအာင္ပင္ မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာဘုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အထက္
ျမန္မာျပည္မွ အဂၤလိပ္တုိ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ေအာက္ျမန္မာျပည္သုိ႕
အစုလုိက္အျပံဳးလုိက္ ေျပာင္းေရြ႕ အေျခခ်ေနထုိင္သူ မ်ားစြာရွိခဲ့ပါတယ္။


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

Read more »

Wednesday 19 January 2011

ေမးခြန္းမ်ားကုိ ေျဖၾကည့္ျခင္း ….

ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ ျပည္ပေရာက္ အသိမိတ္ေဆြ လူငယ္တစ္ဦးက
က်ေနာ့္ကို သမုိင္းနဲ႕ ပက္သက္ျပီး ေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ ေမးပါတယ္။
ေမးတဲ့လူကေတာ့ အားတက္သေရာ ေမးတာပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့
က်ေနာ့္သိသေလာက္၊ က်ေနာ္ ဖတ္ထားသေလာက္နဲ႕ က်ေနာ့္
အျမင္ေတြကို ျပန္ေျဖခဲ့ပါတယ္။ သူ ေမးတဲ့ ပထမဆုံး ေမးခြန္းက
ျဗိတိသွ် ကိုလုိနီစနစ္ ျမန္မာျပည္ကို ဘယ္လုိ ေရာက္လာသလဲ ...”

အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာရရင္ အားလုံးသိထားတဲ့အတုိင္း စစ္(၃) ခါ ျဖစ္ျပီး
တႏိုင္ငံလုံး ျဗိတိသွ် အင္ပါယာ လက္ေအာက္ကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။
(၁) ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ (၁၈၂၄- ၁၈၂၅)
(၂) ဒုတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ (၁၈၅၂)
(၃) တတိယ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲ (၁၈၈၅)



လုိခ်င္တာက ...

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲနဲ႕ ပက္သက္ျပီး က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တဲ့ အဂၤလိပ္
ေတြနဲ႕ ပက္သက္ျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေရးအသားေတြ ရွိပါတယ္။ ဘၾကီး
ေတာ္ ဘုရင္ရဲ႕ နန္းတက္ပြဲကို “မဏိပူရ” နယ္စား “မဟာရာဇာ” မတက္ေရာက္
လုိ႕ ျမန္မာဘုရင္ရဲ႕ စစ္တပ္ေတြ မဏိပူရနယ္ထဲ ၀င္ေရာက္ တုိက္ခုိက္တယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ “နတ္” ျမစ္၀အနီးက “ရွင္မျဖဴ” ကြ်န္းကို အဂၤလိပ္တုိ႕ မတရား
က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ျပီး စစ္စခန္း ေဆာက္တယ္ စသျဖင့္ မွတ္တမ္း တင္
ၾကပါတယ္။ အဲဒီကာလက အဂၤလိပ္ပုိင္ “အိႏၵိယ”ႏိုင္ငံမွာ လဖက္ေျခာက္
စုိက္ခင္းေတြ အမ်ားအျပား ရွိပါတယ္။ ျမန္မာျပည္နဲ႕ ကပ္လ်က္မွာရွိတဲ့
တရုတ္ႏိုင္ငံ ယူနန္နယ္ အပါအ၀င္ တရုတ္ျပည္နယ္ေတြမွာ “ေရေႏြးၾကမ္း”
ေသာက္သုံးတဲ့ ၾကီးမားတဲ့ ေစ်းကြက္ၾကီး ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ကုန္သြယ္ေရး
လမ္းေၾကာင္းကို ရဖုိ႕ ျမန္မာျပည္ကို ျဗိတိသွ် အဂၤလိပ္ေတြ စိတ္၀င္စား
ခဲ့တာပါ။ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ကြ်န္းသစ္ေတာၾကီးေတြ၊ ပတၱျမားတြင္းေတြ၊
ေရနံတြင္းေတြ ရွိတယ္ဆုိတာ ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ က်ဴးေက်ာ္စစ္
မတုိင္ခင္က အဂၤလိပ္ေတြ လုံး၀ မသိခဲ့၊ စိတ္ မ၀င္စားခဲ့ပါဘူး။

ဆုံးရွံဳးျခင္း ...

ပထမ အဂၤလိပ္ ျမန္မာစစ္ပြဲ အျပီးမွာ ရခုိင္ျပည္နယ္နဲ႕ တနသၤာရီေဒသ
ေတြ ျမန္မာဖက္က ဆုံးရွံဳးရတယ္လုိ႕ စာအုပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ
ေရးသားထားပါတယ္။ ဒါဟာ မျပည့္စုံပါဘူး။ ယေန႕ေခတ္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္
ႏိုင္ငံအတြင္း ေရာက္ရွိသြားတဲ့ “စစ္တေကာင္း”၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံအတြင္း ေရာက္
ရွိသြားတဲ့ “မဏိပူရ”၊ “ကခ်ာ”၊ “အာသံ” နဲ႕ “ဂ်ိန္းတိယ”တုိ႕ဟာ ပထမ
အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲ မတုိင္ခင္က ျမန္မာပုိင္ ေဒသေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ က်ဴးေက်ာ္စစ္ဟာ “ဘၾကီးေတာ္” ေခၚ စစ္ကိုင္းမင္း
လက္ထက္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။ ဘၾကီးေတာ္ မတုိင္ခင္ သူ႕အဘုိး
“ဘုိးေတာ္” ေခၚ ဗဒုံမင္း လက္ထက္မွာ လူဦးေရ သန္ေကာင္စာရင္း
ေကာက္ယူထားတဲ့ မွတ္တမ္းအရ ျမန္မာျပည္မွာ လူ- ၂,၂၇၉,၀၀၀ ရွိ
ပါတယ္။ ျမိဳ႕ေပါင္း ၁၈၈ ျမိဳ႕၊ ရြာေပါင္း ၅၈၈၅ ရြာ ရွိတယ္လုိ႕ မွတ္တမ္း
မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲအျပီးမွာ ျမန္မာေတြဖက္က ဆုံးရွံဳးသြားခဲ့တဲ့
ရခုိင္နဲ႕ တနသၤာရီ ေဒသအပါအ၀င္ မဏိပူရ၊ ကခ်ာ၊ ဂ်ိန္းတိယနဲ႕ စစ္တေကာင္း
ေဒသေတြမွာ ျဗိတိသွ် အင္ပါယာအတြင္း က်ေရာက္ေနတဲ့ အိႏၵိယႏုိင္ငံက
တုိင္းရင္းသားေတြ ၀င္ေရာက္ ေနထုိင္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႕ ျမန္မာျပည္
လြတ္လပ္ေရး မရခင္ လအနည္းငယ္ အလုိမွာ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့တဲ့
အိႏၵိယႏုိင္ငံထဲ စစ္တေကာင္း၊ မဏိပူရ၊ ကခ်ာနဲ႕ ဂ်ိန္းတိယ နယ္ေတြ ပါ
သြားပါတယ္။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံဟာ အိႏၵိယႏုိင္ငံထဲက ခြဲထြက္ျပီး
သီးသန္႕လြတ္လပ္ေရး ယူခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံတစ္ခုပါ။ ယခင္က အေရွ႕ပါကစၥတန္
လို႕ ေခၚေ၀ၚၾကပါတယ္။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံက ပိုင္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္ဆီက
အိႏၵိယႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ယူေတာ့ မြတ္စလင္ဘာသာ၀င္ အမ်ားစု
ေနထုိင္တဲ့ ေဒသေတြက ခြဲထြက္ျပီး သီးသန္႕ ႏုိင္ငံ ထူေထာင္ၾကတာပါ။
အိႏၵိယႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးခါစမွာပဲ ပါကစၥတန္ႏုိင္ငံဆုိျပီး ခြဲထြက္ၾက
ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ျမန္မာျပည္နဲ႕ ကပ္ေနတဲ့ အေရွ႕ပါကစၥတန္ေဒသ
က သူတုိ႕ကုိယ္ သူတုိ႕ “ဘဂၤလားေဒ့ရွ္” ဆုိတဲ့ အမည္ကုိ ယူျပီး ပါကစၥတန္
ဆီကေန ထပ္ျပီး ခြဲထြက္ခဲ့တာပါ။ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္ မတုိင္ခင္က ျမန္မာပုိင္
“စစ္တေကာင္း” ေဒသဟာ ယေန႕ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံထဲ ပါသြားပါျပီ။

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲအျပီး ရခုိင္နဲ႕ တနသၤာရီေတြထက္ အဲဒီ
စစ္တေကာင္း၊ မဏိပူရ၊ ကခ်ာနဲ႕ ဂ်ိန္းတိယ ေဒသေတြဆီ ျဗိတိသွ်
အဂၤလိပ္ပိုင္ တျခားေဒသေတြက လူေတြ ၀င္ေရာက္ အေျခခ် ေနထုိင္
ၾကပါတယ္။ ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲျပီးခါစမွာ ျမန္မာျပည္ လူဦး
ေရဟာ တျပည္လုံးမွာ (၃)သန္းေတာင္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ ကုိလုိနီေခတ္
ႏွစ္(၁၀၀)ေက်ာ္ ျဖတ္သန္းအျပီး အဲဒီေဒသေတြမွာ ေနထုိင္တဲ့ ျမန္မာ
ႏြယ္ဖြား အနည္းအက်ဥ္းသာ ရွိႏိုင္ပါေတာ့တယ္။

သူ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ ...

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာ စစ္ပြဲအျပီး ခ်ဳပ္ဆုိခဲ့တဲ့ “ရႏၱပုိ” စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိ
ရာမွာ စကားျပန္ လုပ္ခဲ့တဲ့သူက အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ခရစ္ယာန္ဘာသာ
သာသနာျပဳ “ဆရာယုဒသန္” ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ေျပျငိမ္းေရး စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္တဲ့
“ရႏၱပုိ”ရြာဟာ ျမန္မာဘုရင္ နန္းေတာ္ရွိတဲ့ “အင္း၀”နဲ႕ (၄၅)မုိင္သာ ေ၀း
ပါတယ္။ “အင္း၀” ျမိဳ႕ဟာ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပုိင္းမွာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေနရာ
အထိကုိ အဂၤလိပ္စစ္တပ္သိမ္းယူခဲ့တာပါ။ စစ္ စျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျမန္မာ
ဘုရင္ ပေဒသရာဇ္ေတြဟာ ဆရာ ယုဒသန္၊ ေဒါက္တာ ပရုိက္စ္တုိ႕
အပါအ၀င္ ျမန္မာျပည္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ အေနာက္ႏုိင္ငံသားေတြကုိ
အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ထားပါတယ္။ အဂၤလိပ္စစ္တပ္
က “မလြန္ျမိဳ႕”အနီး “ေညာင္ပင္ဆိပ္” ေရာက္လာေတာ့ “ေအာင္ပင္လယ္”
ေထာင္ထဲမွာ ခ်ဳပ္ထားခဲ့တဲ့ “ဆရာယုဒသန္”ကို ထုတ္ျပီး စကားျပန္
လုပ္ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာေတြအေပၚ သံေယာဇဥ္ ၾကီးမားတဲ့ ဆရာ
ယုဒသန္ ၾကား၀င္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့လုိ႕ ရခုိင္နဲ႕ တနသၤာရီ ေဒသေတြ
သာ ဆုံးရွံဳးခဲ့တာပါ။ “ရႏၱပုိ” စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္စစ္တပ္က
ျမန္မာျပည္ ထက္၀က္ေလာက္ကို သိမ္းထားျပီးသားပါ။ ဒီေန႕အခ်ိန္အထိ
ျမန္မာျပည္က သမုိင္းဆရာအမ်ားစုက “ရႏၱပုိ” စာခ်ဳပ္မွာ စကားျပန္လုပ္ခဲ့
တဲ့ “ဆရာယုဒသန္”ရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကို သိပ္ျပီး မေဖာ္ၾကပါဘူး။

အျပင္းထန္ဆုံးတုိက္ပြဲ ...

ပထမ အဂၤလိပ္- ျမန္မာစစ္ပြဲမ်ားအတြင္း ျမန္မာဘုရင္ စစ္တပ္ရဲ႕
စစ္၀န္ၾကီး “မဟာဗႏၶဳလ” ဟာ “ဓႏုျဖဴ” တုိက္ပြဲမွာ က်ဆုံးခဲ့ပါတယ္။
ဒီသမုိင္းေတာ့ အားလုံးသိပါတယ္။ “၀က္ထီးကန္ခံတပ္” သမုိင္းေတာ့
သိပ္ မေရးၾက မေဖာ္ျပၾကပါဘူး။ ၀က္ထီးကန္ခံတပ္ တုိက္ပြဲမွာ
မဟာဗႏၶဳလ အရုိက္အရာကို ဆက္ခံတဲ့ ျမန္မာဘုရင္ရဲ႕ စစ္သူၾကီး
မဟာသီဟသူရ အပါအ၀င္ ရွမ္းေစာ္ဘြားတစ္ဦး၊ ရွမ္းနဲ႕ ကခ်င္တုိင္းရင္း
သား အေျမာက္အမ်ား အသက္စြန္႕ျပီး တုိက္ခုိက္ခဲ့တဲ့ အၾကီးမားဆုံး
တုိက္ပြဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခတ္ စစ္ပြဲေတြမွာ “ခရာ”မွဳတ္သံနဲ႕ အခ်က္
ျပေလ့ရွိပါတယ္။ ၀က္ထီးကန္ခံတပ္ဆီ ေရွ႕ဆုံးက တက္လာတဲ့
အဂၤလိပ္စစ္တပ္က ခရာမွဳတ္သံ မွားယြင္းသြားလုိ႕ ေနာက္ဖက္က အဂၤလိပ္
အေျမာက္တပ္ဟာ ကုိယ့္လူေပၚ ကိုယ္ျပန္ျပစ္မိျပီး အဂၤလိပ္စစ္တပ္
၀က္ထီးကန္မွာ ၀က္၀က္ကြဲေအာင္ ရွံဳးနိမ့္သြားပါတယ္။ ျမန္မာေတြ
ဖက္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္ မဟာသီဟသူရ၊ ရွမ္း တုိင္းရင္းသားေတြကုိ ဦးေဆာင္
လာတဲ့ “ဗုိလ္မွဴး” အဆင့္ရွိ ရွမ္းစစ္သမီး ေခၚ “ဗုိလ္မွဴးမင္းသမီး”၊
လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္လုိ႕ ထမ္းစဥ္ေပၚကေန က်ဆုံးခ်ိန္အထိ ခုခံခဲ့တဲ့
ရွမ္းေစာ္ဘြားၾကီးတစ္ဦးတုိ႕ အပါအ၀င္ ရာနဲ႕ခ်ီတဲ့ ျမန္မာဘုရင့္ အမွဳထမ္း
ေတြ အသက္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ အဂၤလိပ္ဖက္ကလည္း ရာနဲ႕ခ်ီတဲ့
စစ္မွဳထမ္းေတြ က်ဆုံးခဲ့သလုိ တုိက္ပြဲအျပီးမွာ စစ္သား (၅၀)ေက်ာ္
ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ၀က္ထီးကန္ တုိက္ပြဲအျပီး ျမန္မာဘုရင္
“ဘၾကီးေတာ္” ထံ တင္ျပခ်က္ တစ္ခုမွာ “သုံးရကုလား ငါးဆယ္ေက်ာ္
နဲ႕ လက္နက္အေျမာက္အမ်ားကို အရွင့္ထံ ဆက္သပါေၾကာင္း” လုိ႕
ေရးထုိးထားပါတယ္။

(ဆက္ရန္ ...။)
(ဓါတ္ပုံက ကိုမ်ဳိး၀င္းေဇာ္ရဲ႕ ဘေလာ့ကပါ ...)


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

Read more »

Saturday 15 January 2011

ေရာင္နီလာ နံနက္ခင္းဆီသုိ႕ (အပုိင္း- ၃)

ေရးသူ- ကိုေမာင္ေမာင္၀မ္း (Jan 14, 2011)
ယခင္ အပုိင္း(၂)မွ အဆက္ …

"Freedom is not free."
"လြတ္ေၿမာက္မႈဆုိတာ အလကား မရဘူး။

လူငယ္ေတြ ခဏခဏ ေမးတတ္တဲ႔ ေမးခြန္းေတြက ေခါင္းထဲကုိ အစီအရီ
၀င္လာတယ္။ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲ။၊ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ဘာလဲ။ ၿမန္မာ
ႏုိင္ငံ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြက ဘာလုိ႔ေပၚေပါက္လာရတာလဲ။ အနာဂတ္
ၿမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ဘာေတြမ်ားလဲ။….စတဲ႔…
စတဲ႔ ေမးခြန္းေတြ………….။

“အကုိ..ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ ဘာလဲ” စန္းေမာင္ရဲ႕အႏွစ္သာရ ၿပည္႔၀လွတဲ့
ေမးခြန္းေလးက က်ေနာ္႔ရင္ကုိ လႈပ္ခတ္သြားေစခဲ႔တယ္။ ဒီေမးခြန္းဟာ
က်ေနာ္ သိပ္ေၿပာခ်င္ေနတဲ႔ အေႀကာင္းအရာေပါ႔……..ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ေသာ လူထုႀကီးဟာ နုိင္ငံေရးလို ့ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ သီးၿခားလုပ္ငန္းစဥ္တခု
လုိ ယုံႀကည္ေနႀကတာကုိး။

“ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ လူသားေတြရဲ႕ အေရးပဲကြ… ပညာရွင္ အသီးသီးက
ရူေထာင့္ အသီးသီးကေန အဓိပၸါယ္ေတြ… ဖြင္႔ဆုိထားတာေတာ႔ ရွိတာ
ေပါ႔ကြာ..ဒါေပမယ့္ ၿခဳံလုိက္ရင္..ဒီအေၿဖပဲ ထြက္ပါတယ္…လူသား
ေတြရဲ႕ အေရးမွန္သမွ် ႏုိင္ငံေရးပဲ… ႏုိင္ငံေရးကုိ... မ်က္ကြယ္ၿပဳၿခင္း
ဟာ… လူသားေတြရဲ႕အေရးကုိ မ်က္ကြယ္ၿပဳၿခင္းပဲ… ငါ ဒီလုိပဲ
ယုံႀကည္တယ္… တကယ္မွာက နုိင္ငံေရးဆုိတာ မြန္ၿမတ္သန္႔စင္တဲ့
အလုပ္ပါ… ႏုိင္ငံေရးဆုိတာကုိ စက္ဆုတ္သြားေအာင္ ေခတ္
အဆက္ဆက္ နာမည္ဆုိး ႏုိင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕
တဘက္သတ္ လႈံ႕ေဆာ္မွဳေတြေႀကာင္႔ တုိ႔(ဒို႕)နုိင္ငံမွာ..နုိင္ငံေရးဆုိတဲ့
အသံေလးႀကားလုိက္တာနဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက တုန္လႈပ္သြား
တတ္ႀကတယ္ မဟုတ္လား….”



“သိပ္မွန္တာေပါ႔ အကုိရာ..လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက… ႏုိင္ငံေရးဆုိတာနဲ႔
ေ၀းေ၀းက ေရွာင္ေၿပးေတာ႔တာပဲ” ကုိေသြးရဲ႕ခံစားမွဳ စကားလုံးေတြက
တခ်က္တခ်က္ ေ၀့တုိက္ခတ္လာတဲ့ အညာေလႏုေအးေလးနဲ႔ အတူ
ထြက္ေပၚလာေတာ႔...

“ငါ တခါက..အခု ႀကံ႕ဖြတ္အဖြဲ႕က ၿမိဳ႔႕နယ္ အတြင္းေရးမႈး ေအာင္ႏုိင္နဲ႕
မဂၤလာေဆာင္ တခုမွာ သြားဆုံၿဖစ္တယ္ကြ... မလႊဲသာလုိ႔ ဆုံလုိက္ရတဲ့
သေဘာပါ..။ သူက ငါနဲ႔စကားေၿပာရမွာကုိ အေတာ္စုိးရိမ္ေနတဲ့ အေကာင္ကြ
… ဆုံႀကေတာ့လည္း… ဟုိဟုိသည္သည္ ေရာက္သြားေတာ႔တာေပါ႔….
သူက ဘာေၿပာသလဲ ဆုိေတာ႔…..”
“သူငယ္ခ်င္း… ငါႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေတာ႔ဘူး… ငါ႔ကုိနားလည္ပါ ” တဲ႔………။
ေကာင္းေရာကြာ..။ ငါကလည္း စိတ္ေပါက္ေပါက္ရွိတာနဲ႔…”မင္းတုိ႔ အဖြဲ႕က
လုပ္ေနတာေတြက ႏုိင္ငံေရးမဟုတ္လုိ႕ နတ္ၿပည္ေရးေတြ လုပ္ေနတာလား”
ဆုိေတာ႔…သူ ဘာမွၿပန္မေၿဖႏုိင္ေတာ႔ဘူး…။ ထၿပီး လစ္ေၿပးေတာ႔တာပဲ…

အထူးသၿဖင္႔ တုိ႔(ဒို႕)နုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးဆုိတဲ႔ ေ၀ါဟာရကုိ စက္ဆုတ္ဖြယ္
ၿဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ႔ေနရာမွာ..စစ္အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ဟာ အဓိက
တရားခံပဲ…အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရ ( politics )ကုိ ႏုိင္ငံေရးလုိ႔ အဓိပၸါယ္ မဖြင့္
ေတာ႔ဘဲ..တၿခားစကားလုံးနဲ႔ေၿပာင္းလဲသုံးရင္း ေကာင္းမလားလုိ႔ေတာင္
စဥ္းစားမိတယ္..”
ေဘးနားမွာ ဘာမွ ၀င္မေၿပာေသးဘဲ ထုိင္ေနတဲ႔ ခ်မ္းေၿမ႕က ၀င္လာၿပီး …
“ဟုတ္တယ္..က်ေနာ္႔အိမ္မွာဆုိ … က်ေနာ္က တခါတေလ ၿမန္မာ့အေႀကာင္း
ကမၻာ႔အေႀကာင္းေလး နည္းနည္းပါးပါး ဟလုိက္တာနဲ႔ အေမက ဇြတ္တား
ေတာ့တာပဲ….။ “ဟဲ႔..နုိင္ငံေရးအေႀကာင္းေတြ လာမေၿပာနဲ႔… နင္ ေထာင္ထဲ
သြားရလိမ္႔မယ္..” ဒီလုိလာတာဗ်…”

“ေအးေပါ႔ ...လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိေနတာက..နုိင္ငံေရးလုိ႔ ေၿပာလုိက္
တာနဲ႔ အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးလုိ႔ပဲ ေၿပးၿမင္ႀကတာ မဟုတ္လား… ႏုိင္ငံေရး
သမားဆုိ… အစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရးသမားေပါ႔..ေထာင္ထဲ ၀င္လုိက္ထြက္လုိက္
လုပ္ေနရတဲ႔သူ… မႀကာခဏ အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕အထုအေထာင္း အႏွိပ္
အစက္ကုိ ခံေနရတဲ့ သူ..သူတုိ႔နဲ႔ငါ ဆက္ဆံလုိက္ရင္… ငါတုိ႔ပါ ဒုကၡေရာက္ႏုိင္
တယ္ဆုိၿပီး ေ၀းေ၀းက.အေရွာင္ခံရတဲ႔သူ..ဒီလုိေတြပဲ ၿမင္ေနႀကတယ္…
ဒီအၿမင္ေတြကုိ ဒီေန႔လူငယ္ထုႀကီးက ဖယ္ရွားပစ္ဖို႕ လုိတယ္ကြ..”
က်ေနာ္႔ရဲ႕စကားအဆုံး…..

“ဒီ အယူအဆမ်ိဳးကုိ..ဒီေန႔လူငယ္ထုက..သိပ္လက္မခံေတာ႔ပါဘူး…
ဒါကလည္း..စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ..ေသြးထုိးလႈံ႕ေဆာ္မွဳ
ေတြေႀကာင္႔…ႏုိင္ငံေရးအေပၚ ထားရွိတဲ႔သေဘာထား..လြဲမွားေနတာလုိ႔ပဲ
က်ေနာ္ထင္တယ္….” စန္းေမာင္က စကားေၿပာေနရင္းက..မ်က္လုံးကုိ
တၿခားေနရာဆီ ေၿပာင္းႀကည္႔ရင္းက…၊ အားလုံးကလည္း ဦးတည္ႀကည္႔
လုိက္ႀကတယ္…..။ ထက္ေအာင္….ပင္နီတုိက္ပုံ နဲ႕ ကခ်င္လုံခ်ည္နဲ႔ကုိ
စမတ္က်က် ၀တ္ဆင္ၿပီး ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္ သူ႔ကုိႀကည့္ျပီး
တခ်က္ၿပဳံးမိလုိက္တယ္…..။ ထက္ေအာင္က မလုံမလဲ အမူအရာနဲ႔...
“အကုိက ..က်ေနာ္႔ကုိႀကည္႔ၿပီး…ဘာၿပဳံးေနတာလဲ”

“မဟုတ္ပါဘူးကြာ..မင္းကုိ..သေဘာက်လုိ႔ပါ..။ တခ်ိန္က ထက္ေအာင္နဲ႔
လုံးလုံးၿခားနားသြားလုိ႔ပါ..။တခ်ိန္က ငါၿမင္ဖူးတဲ႔ ထက္ေအာင္က …ဆံပင္က
ဘာေရာင္ေတြ ဆုိးထားမွန္းမသိဘူး။ ဖြာလန္က်ဲလို႕...။ နားမွာကလည္း
အေပါက္ေပါင္းစုံ ..နားကြင္းေပါင္းစုံ..။အက်ီအ၀တ္အစားက..ေႀကာင္ေႀကာင္
က်ားက်ား ၀တ္ဆင္တတ္တဲ႔..မင္းကုိ..အခုၿမင္ကြင္းနဲ႔ႀကည္႔ၿပီး ေလးစားသြားလုိ႔ပါ”
ထက္ေအာင္က သေဘာက်သြားပုံရတယ္….။

“ ဒီတခါေတာ႔..က်ေနာ္လဘက္ရည္ဖုိး ရွင္းပါ႔မယ္ဗ်ာ”
အားလုံးက လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔..”စားႀက..မွာႀက..” ဆုိတဲ႔ ဟန္ေတြ လုပ္ၿပႀကရင္း
အားလုံး ၀ိုင္းရီလုိက္ႀကတယ္။
“အကုိ ..ဟုိေန႔က ရွင္းၿပခဲ႔တဲ႔..ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ေပါင္းစပ္တန္ဘုိးၿဖစ္တဲ႔ ႏုိင္ငံေရး
အယူအဆနဲ႔တြဲသုံးႀကတယ္ဆုိတဲ႔ဟာကုိ ဆက္ရွင္းေပးပါဦး ”
ကုိေသြးက စကားလမ္းေႀကာင္းေပးလာေတာ႔….

“ဒီလုိကြ…မ်က္ေမွာက္ ကမၻာႀကီးမွာ..ဒီမုိကေရစီကုိ နုိင္ငံေရးပုံစံ ၃ မ်ိဳးနဲ႔တြဲ
သုံးလာတာကုိ ေတြ႔ရတယ္..။ ဒါေတြကေတာ႔..(တစ္)..လြတ္လပ္တဲ့ဒီမုိကေရစီ
(liberal Democracy)… (ႏွစ္)မလြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ (illiberal Democracy)။
(သုံး)အစၥလမ္မစ္ ဒီမုိကေရစီဆုိ ေယဘုယ်အားၿဖင္႔ ခြဲၿခားႏုိင္ပါတယ္…။
ငါ စရွင္းေပးမွာက မလြတ္လပ္တဲ႔… ဒီမုိကေရစီ အမ်ိဳးအစား။ အခု စစ္အစုိးရ
ကေၿပာေနတဲ့ စည္းကမ္းၿပည္႔၀ေသာ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ မလြတ္လပ္တဲ့
ဒီမုိကေရစီအမ်ိဳးစားပဲ။ ကြန္ၿမဴနစ္ႏုိင္ငံေတြမွာ က်င္႔သုံးခဲ့တဲ့ ဒီမုိကေရစီ။
ေနာက္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံမွာ က်င္႔သုံးခဲ႔တဲ့ ဒီမုိကေရစီပုံစံေတြဟာ
မလြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီအမ်ိဳးစားေတြပဲ..”
“လက္၀ဲ ဆုိရွယ္လစ္၊ကြန္ၿမဴနစ္ႏုိင္ငံေတြမွာ..ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ …
က်င္႔သုံးခဲ႔တယ္ဆုိတာ..ဟုတ္ပါ႔မလားအကုိ”

“လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမွာက္ခဲ႔တယ္ဆုိတဲ႔ လမ္းေႀကာင္းကုိေတာ့ ေရြးခ်ယ္
ခဲ႔တယ္ ဒါကုိ ဒီမုိကေရစီ က်င္႔သုံးခဲ႔တယ္လုိ႔ ေၿပာႀကတာပဲ….။ ဒါေပမယ့္
လူထုဆႏၵ စစ္စစ္မွန္မွန္နဲ႔ ဘာကုိမွ ေရြးခ်ယ္လုိ႔ မရတာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္။
တုိ႔(ဒို႕)ႏုိင္ငံမွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆-ႏွစ္ အုပ္စုိးသြားခဲ႔တဲ႔ ၿမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္
ပါတီကုိပဲ ၿပန္ႀကည္႔ကြာ။ မင္းတုိ႔ကငယ္ေသးေတာ့ ဘယ္သိပါ႔မလဲ…။
ေလးႏွစ္တႀကိမ္ ေရြး ေကာက္ပြဲက်င္းပေတာ႔ အတုိက္အခံပါတီဆုိတာ မရွိဘူး
သူတုိ႔ပါတီက တုိက္ရုိက္ခ်ေပးတဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ ၿပိဳင္ဘက္မရွိ
လူထုက မဲေပးရတာ…လူထုမွာ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိဘူး။ သေဘာကေတာ့
လူထု စိတ္ႀကိဳက္ေရြးခ်ယ္ေပးႏုိင္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္ဘဲ ဒီမုိကေရစီကုိ
လက္တလုံးျခား လွည့္ၿပီး ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ လူထုက သြား အသိအမွတ္
ၿပဳရတဲ႔သေဘာေလာက္ပဲ ၿဖစ္ခဲ႔တယ္။ ဒါေႀကာင္႔လည္း ၂၆-ႏွစ္အႀကာ ၁၉၈၈
လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ႔ ၿမန္မာ႔ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီဟာ..က်ဆုံးသြား
ခဲ႔ရတယ္…”

“အဲဒီပါတီဟာ… ဒီမုိကေရစီက်င့္သုံးခဲ့တယ္လုိ ့ေၿပာလုိ႔ရသလား”

ခ်မ္းေၿမ႕က ေရေႏြးခရားထဲက ေရေႏြးကုိထည့္ရင္း ေမးလုိက္တယ္။
“ငါ ေရွ႕မွာေၿပာခဲ႔သလုိပဲ..။ လူထုက ေရြးခ်ယ္ေပးရတယ္ဆုိကတည္း
က..ဒီမုိကေရစီပုံစံလုိ ႔ေၿပာမယ္ဆုိ ္ေၿပာႏုိင္တာေပါ႔.. ဒါေပမယ့္ တကယ့္
ဒီမုိကေရစီ အႏွစ္သာရမွာ..လြတ္လပ္တဲ႔ သေဘာဆႏၵဆုိတာပါတယ္။
အာဏာရွင္ႏုိင္ငံေတြ..တပါတီစနစ္ႀကီးစုိးတဲ႔ႏုိင္ငံတခ်ိဳ႕မွာ လူထုဆႏၵ ခံယူပြဲ
ေတာ့ လုပ္ပါရဲ႕ တကယ္ေရာ လူထုဆႏၵပါရဲ႕လား။ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္
ႏုိင္တဲ့ ဆႏၵေတြ ရွိရဲ႕လား..ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေလ႔လာႀကည္႔ေတာ႔ မရွိဘူး
လုံး၀ မရွိဘူး… လူထုကုိ အေႀကာက္တရားေတြနဲ႔ လႊမ္းမုိးၿပီး..သူတုိ႔ၿဖစ္ခ်င္
တာေတြကုိ ေစခုိင္းတဲ႔ အေနအထားေတြပဲရွိတယ္။ ဒါကုိ ဒီမုိကေရစီ ရွိသေယာင္
အသံေကာင္း ဟစ္ထားတယ္..။ ဒါကုိပဲ သူတုိ႔က ဒီမုိကေရစီလုိ႔ သတ္မွတ္ခဲ႔တယ္။
အကုိ ေၿပာခဲ႔သလုိပဲ..။ ဒီပုံသ႑ာန္ကုိ ဒီမုိကေရစီလုိ႔ သတ္မွတ္ရင္ေတာင္မွ
မလြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အမ်ိဳးစားသာ..ၿဖစ္တယ္”

“အဲဒီ..မလြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီပုံစံ အမ်ိဳးစားကုိ..ဘယ္ႏုိင္ငံေတြမွာ က်င္႔သုံး
လဲ အကုိ ” စန္းေမာင္က လက္ထဲမွာ ေဘာ႔ပင္ကုိ ကုိင္ထားရင္း သူ႔ႏုတ္စာအုပ္
ထဲကုိ ေရးမွတ္မလုိ႔ လုပ္ရင္းက လွမ္းေမးတယ္။
“အင္ဒုိနီးရွား၊တရုတ္၊က်ဴးဘား၊ဗီယက္နမ္၊..ဒါ မင္းတုိ႔ၿမင္သာတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြကုိ
ေၿပာၿပတာပါ..ေနာက္ထပ္လည္း ရွိေသးတယ္..ထပ္တုိးမယ္ဆုိရင္ေတာ့
အခုၿမန္မာႏုိင္ငံေပါ႔ကြာ”
“သူရဲ႕ပုံသ႑ာန္ေတြက ဘယ္္လုိလဲ”
“လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမွာက္ေပးရတဲ႔ ( ဒီမုိကေရစီ)ပုံစံကုိ အေရာင္ၿပ
က်င္႔သုံးတယ္ကြာ။ ၿပီးရင္ လူတဦးတေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ပါတီ အဖြဲ႕အစည္း
တစ္ခုကေန တုိင္းၿပည္ရဲ႕အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကုိ ထင္သလုိက်င္႔သုံးေတာ့
တာပဲ။ လူထုဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔လူအခြင္႔ေရး အၿပည္႔အ၀ေပးဖို႕ မရင္႔က်က္
ေသးဘူးဆုိတာ သူတုိ႔အၿမဲသုံးေနက် လက္သုံးစကားပဲ။ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမုိ
ကေရစီႏုိင္ငံေတြက အားနည္းခ်က္ေတြကုိ လက္ညွဳိးထုိးၿပၿပီး အၿပစ္ေတြပဲ
ေၿပာ… လူထုကုိ ထင္ေရာင္မွားေတြၿဖစ္ေအာင္ အၿမဲႀကိဳးစားေလ႔ရွိတယ္”
က်ေနာ္႔စကားအဆုံးမွာ စန္းေမာင္က...
“အဲဒါေၿပာတာေပါ႔အကုိရာ ဒီမုိကေရစီ မရင္႔က်က္ေသးလုိ႔ ဆုိျပီး လြတ္လပ္မွဳ
မေပး။ မလြတ္လပ္လုိ႔ ဒီမုိကေရစီက ရင္႔က်က္ မလာ..။ ဘာ သြားယုံရေတာ႔မလဲ”
စန္းေမာင္ရဲ႕ထိမိလွတဲ႔အေတြးအေခၚ။

လူငယ္ေတြကုိ ေလွ်ာ႔တြက္လုိ႔ မရဘူးဆုိတာ ယေန႔စစ္အာဏာရွင္မ်ားနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး
သမားဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားကုိ သိေစခ်င္တယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ဟာ IT နည္းပညာ
ေခတ္၊ အေႀကာင္းအရာတခုေပါက္ထြက္လာၿပီဆုိ..ခ်က္ကနဲ ကမၻာပတ္သြားတတ္
တဲ႔ေခတ္မွာ… ေဟာင္းႏြမ္း ေဆြးေၿမ႔ေနတဲ႔ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြနဲ႔
လူထုကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ဖုိ ႔ႀကိဳးစားမယ္ဆုိရင္..အမွားႀကီးမွားသြားပါလိမ္႔မယ္….။
“ေနာက္တခုက လြတ္လပ္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီပုံစံ ….liberal (လစ္ဘရယ္) အယူအဆ
နဲ႕ ဒီမုိကေရစီကုိ ေပါင္းစပ္က်င္႔သုံးထားတာ..လစ္ဘရယ္နဲ႕ ကြန္ၿမဴနစ္ အယူအဆ
ေတြအေႀကာင္း ေနာက္ပုိင္းမွာ ဆက္ေဆြးေႏြးတာေပါ့။ လက္၀ဲ ဆုိရွယ္လစ္နဲ႔
ကြန္ၿမဴနစ္ေတြ သမုတ္တာကေတာ႔ အရင္းရွင္စနစ္အေၿခၿပဳ ဒီမုိကေရစီပုံစံေပါ႔ကြာ။
ဒီစနစ္ကုိက်င္႔သုံးတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြထဲက တခ်ိဳ႕ကုိေၿပာရရင္ အေမရိကန္အပါ၀င္
ဥေရာပ၊ေတာင္ကုိရီးယား၊ဂ်ပန္၊ထုိင္း စတဲ႔ႏုိင္ငံေတြမွာ လစ္ဘရယ္ ဒီမုိကေရစီ
တနည္းအားၿဖင္႔ လြတ္လပ္တဲ႔ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င္႔သုံးတယ္။ လူထုဟာ မိမိ
စိတ္ႀကိဳက္ အစုိးရကုိ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ရွိတယ္၊ၿဖဳတ္ခ်ခြင္႔ရွိတယ္ တရားဥပေဒေဘာင္
အတြင္းမွာ လူ႔အခြင္႔အေရးအၿပည္႔၀ရွိတယ္..အခုကမၻာႀကီးမွာ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆုိတာ လစ္ဘရယ္က ဆင္းသက္လာတဲ႔ စီးပြားေရး
ပုံသ႑ာန္ပါ….ႏႈိင္းယွဥ္ႀကည္႔မယ္ဆုိရင္..အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊
တစ္ပါတီ ႀကိဳးကုိင္စနစ္နဲ႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ သြားေနႀကတဲ႔ တရုတ္လုိ၊ ဗီယက္နမ္လုိ
ကြန္ၿမဴနစ္ႏုိင္ငံေတြမွာေတာင္မွ သူတုိ႔အယူအဆနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ၿဖစ္တဲ့
ေစ်းကြက္စီးပြားေးရးပုံစံကုိ လက္ခံက်င္႔သုံး လာတာကေတာ့ထူးၿခားခ်က္
တခုပဲကြ၊”
“အကုိ က်ေနာ္သိပ္မရွင္းလုိ႔ ေမးခ်င္တယ္….ေစ်းကြက္စီးပြားေရးဆုိတာ
ဘာလဲဗ်..” ဒီတခါေတာ႔ ထက္ေအာင္ရဲ႕စူးရွလွတဲ႔ေမးခြန္းေလးက က်ေနာ့္ရင္ထဲ
ကုိ ထုိးေဖာက္သြားေစခဲ႔တယ္…..က်န္လက္စ လဘက္ရည္ကုိ တက်ိဳက္ေမာ့
ေသာက္လုိက္ရင္း …

“လြတ္လပ္စြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ေရာင္း၀ယ္တဲ႔ စီးပြားေရးပုံစံေပါ႔ကြာ….အထူးသၿဖင့္
ပုဂၢိဳလ္အခန္းက႑ကုိ ဦးစားေပးၿပီး..လူတုိင္းဟာ..လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယွဥ္ၿပဳိင္
ေရာင္း၀ယ္ႏုိင္ရမယ္… စီးပြားေရး ပုံသ႑ာန္ေတြကုိ တရားဥပေဒေဘာင္အတြင္း
က စိတ္ႀကိဳက္စီမံႏုိင္ရမယ္...လုိ႔ဆုိတယ္….။အခု နအဖက ၿပဌာန္းထားတဲ႔ စီးပြား
ေရးဦးတည္ခ်က္ဆုိတာမွာ…ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕
လက္၀ယ္မွာရွိရမယ္လုိ႔လည္းဆုိတယ္ ၿပီးေတာ့ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးကုိလည္း
အေကာင္ထည္ေဖာ္ဦးမယ္ဆုိေတာ႔..ဆန္႔က်င္ဘက္ႀကီးကြ..။ တကယ္ေတာ့
အစုိးရဆုိတာ အခြန္ပဲ ေကာက္စားရတဲ႔အမ်ိဳးကြ။သူက စီးပြားေရးလုပ္ငန္း
မွန္သမွ်ကုိ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္စီးပြားေရးဆုိတဲ႔ ေနာက္မွေတာ့
ဘယ္ကလာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးပုံသ႑ာန္ၿဖစ္လာေတာ့မွာလဲကြာ ပုဂၢိဳလ္
ေတြက ဘယ္လုိလုပ္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယွဥ္ၿပိဳင္လုိ႔ရေတာ႔မလဲကြာ…
ေနာက္တခါ ေတာ္ေတာ္ေႀကာင္တဲ႔ လုပ္ရပ္တခုရွိေသးတယ္..ကုန္ေစ်းႏႈန္း
ကုိ အာဏာနဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္တာေလ။ အဲဒါ ဘယ္ေတာ႔မွ မရဘူး၊ မွတ္ထား။
ကုန္ေစ်းနႈန္းဆုိတဲ႔ အမ်ိဳးက ေစ်းကြက္အေပၚမွာပဲ တည္မွီေနတာ…
အေၿခအေန၊ အေႀကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတုိက္ဆုိင္ၿပီးၿဖစ္ေနတာ..ဒါကုိ အာဏာနဲ႔
ထိန္းခ်ဳပ္လုိ႔ရပါ႔မလားကြာ..ရလည္းခဏေပါ႔။ တကယ္ေခတ္မွီတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြမွာ
လူထုရဲ႕အေၿခခံလုိအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ အစုိးရကုိယ္တုိင္က ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး စီမံ
ထားရတာ။ ဥပမာ… အေမရိကန္မွာ ေလာင္စာဆီေစ်းေတြ တက္တယ္ကြာ…
အဲဒါကုိလူထုက မေက်နပ္လုိ႔ လူထုက ဆႏၵလည္းၿပေရာ..အစုိးရက ဘာလုပ္
သလဲဆုိေတာ႔..သူတုိ႔ သုိေလွာင္ထားတဲ႔ ေလာင္စာဆီေတြကုိ ေစ်းအရမ္းခ်ၿပီး
ေရာင္းပစ္လုိက္တာ….ေနာက္ေတာ႔ ေလာင္စာတင္ပုိ႔တဲ႔ႏုိင္ငံေတြကပါ ေစ်းကုိ
အစုိးရႏႈန္းနဲ႔အတူတူ လုိက္ခ်ေပးလုိက္ရေတာ့ ေစ်းေတြ က်ကုန္ေတာ႔တာေပါ႔…
ေလာင္စာဆီေစ်းတက္လုိ႔ုဆုိ…..ေလာင္စာဆီေရာင္းတဲ႔သူေတြကုိ ဖမ္းလား
ဆီးလား လုပ္တယ္ႀကားဖူးလား…. ဒါ႔ေႀကာင္႔ ကမၻာႀကီးကုိ ေလ႔လာလုိက္မယ္
ဆုိရင္ ေစ်းကြက္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြထက္ ေစ်းကြက္ကုိ ၿပဳိင္ဆုိင္ခြင့္
ေပးတဲ႔ ႏုိင္ငံေတြက ပုိခ်မ္းသာ ေအာင္ၿမင္ႀကတာ ေလ႔လာေတြ႔ရွိရတယ္”

“ဟုတ္တယ္ အကုိရ... ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတခု လုပ္ေတာ႔မယ္
ဆုိရင္ေတာင္မွ..ဟုိကပိတ္..ဒီက ကာနဲ႔ လုပ္လုိ႔ရတဲ႔အလုပ္က..ခပ္ရွားရွားပါ။
သူတုိ႔နဲ႔ ပနံသင္႔တဲ႔လူေတြေလာက္ပဲ..စီးပြားေရးကုိ ေကာင္းေကာင္း ထူထူ
ေထာင္ေထာင္ လုပ္ႏုိင္ႀကတာ။ ကုိယ္႔အရည္ေသြး..အရည္အခ်င္းေပၚ တည္မွီၿပီး
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ႏုိင္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ႀကာႀကာ ေစာင္႔ရဦးမလဲ မသိဘူးေနာ္”
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္အသံနဲ႔ ညည္းညဴလုိက္တဲ႔ စန္းေမာင္ကုိ ႀကည္႔ၿပီး က်ေနာ္႔ရင္ထဲ
တမ်ိဳးၿဖစ္သြားမိတယ္။
“စီးပြားေရး လြတ္လပ္ခြင္႔ေတ ြမေပးဘဲနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးပုံစံကုိ
အေကာင္ထည္ေဖာ္မလဲ မသိဘူး ငါေတာ႔ လုိက္မမွီေတာ႔ဘူး။အခုၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ
တြက္ေၿခ အကုိက္ဆုံးစီးပြားေရးက အာဏာပုိင္နဲ႔ပင္းလုပ္တဲ႔ အလုပ္ကလြဲလုိ႔
ဘယ္လုပ္ငန္းေတြမ်ားထူထူ ေထာင္ေထာင္ရွိလုိ႔လဲကြာ”

အားလုံးဟာ မွင္သက္ၿပီးနားေထာင္ေနႀကတယ္..။
“ေနာက္တခုက အစၥလာမ္ဘာသာေရးအယူအဆကုိ ဒီမုိကေရစီနဲ႔တြဲဘက္က်င့္
သုံးတယ္… ဥပမာ တူရကီလုိနုိင္ငံမ်ိဳးေပါ့ ဒါကေတာ႔ တုိ႔နုိင္ငံနဲ႔ အလွမ္းေ၀းပါတယ္
ဒါ့ေႀကာင့္ ဒီမုိကေရစီသေဘာတရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါ အဓိကေၿပာခ်င္တာက
ဒီမုိကေရစီဆုိတုိင္းလည္း မၿပီးေသးဘူးဗ်။ သူ႔ရဲ႕ေပါင္းစပ္တန္ဘုိး ဘာနဲ႔သြား
မွာလဲ ဆုိတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာပုံစံက လုိေသးတယ္ ဆုိပါစုိ႔ ခုေန ..” က်ေနာ္တုိ႔
လုိခ်င္တာ ဒီမုိကေရစီပါ ” ဆုိျပီး ထေတာင္းဆုိမယ္ဆုိ..နအဖက” က်ဳပ္တုိ႔
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ဒီမုိကေရစီေပးပါမယ္” လုိ႔ေၿပာၿပီးၿပီ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေၿခခံဥပေဒေတာင္
မွ ၿပဌာန္းေပးၿပီးၿပီ ဘာလာေႀကာင္တာလဲဆုိ ဘာၿပန္ေၿဖႀကမလဲ။ တကယ္ေတာ့
အားလုံးေၿပာေနႀကတဲ႔ စစ္မွန္တဲ႔ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ လြတ္လပ္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ
ပုံစံကုိ ေၿပာတာပါ။ ဒါကုိ သဲကြဲဖိုိ႔လုိတယ္ လြတ္လပ္မွဳဆုိတဲ႔ေနရာမွာလည္း
သူ႔မွာ ေဘာင္ရွိပါတယ္။ ငါမင္္းတုိ႔ကုိ တခုေမးခ်င္တယ္ လြတ္လပ္မွဳေႀကာင့္
ရရွိလာတဲ့ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးနဲ႔ မလြတ္လပ္မွဳေႀကာင္႔ ရလာမယ့္ ေဘးထြက္
ဆုိးက်ိဳး ဘယ္ဟာက ပုိဆုိးမယ္ ထင္လဲ။ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးကုိ ေႀကာက္လုိ႔
ဆိုတဲ့ အေႀကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ လြတ္လပ္မႈ႔ေတြကုိ ဟန္႔တားၿပီး အာဏာရွင္စနစ္
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိေတာ႔ ငါ မႀကိဳက္တာအမွန္ပဲကြ ”
“ဒါေပါ႔ အကုိရာ..ႏုိင္ငံေရးစနစ္ပုံစံေတြမွာ ေဘးထြက္ဆုိးက်ိဳးဆုိတာ
အနည္းနဲ႔အမ်ားရွိေနႀကမွာပါပဲ။ ဒါကုိ ရုိးမယ္ဖြဲ႔ၿပီးေနမယ္ဆုိ မလုပ္လုိ႔မၿဖစ္
မၿဖစ္လုိ႔မလုပ္ဆုိတဲ႔ အဆုိးသံသရာထဲမွာပဲ လည္ေနဦးမွာပဲ”
ကုိေသြးရဲ႕ စကားအဆုံး သတိထားႀကည့္လုိက္ေတာ႔ စန္းေမာင္ပုံစံက
တခုခုကုိ သိပ္မရွင္းတဲ႔ပုံ မ်က္ေမွာင္ကုိ ကုတ္ရင္း စဥ္းစားေနဟန္ ရွိေနရာကေန …
“အကုိ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ သိပ္သိခ်င္တဲ႔ အရာကုိလည္း ေၿပာဦးေလ အကုိ
ေမ႔ေနပုံရတယ္ ခုန အကုိရွင္းၿပသြားတဲ႔အထဲက လြတ္လပ္တဲ႔ဒီမုိကေရစီ
(တနည္းအားၿဖင့္) လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ဘာလဲ ”

“ငါရွင္းၿပမလုိ႔ပါ..ဒီလုိကြ… လစ္ဘရယ္ဆုိတဲ႔ေ၀ါဟာရက လက္တင္ဘာသာစကား
( Liber ) ဆုိတာကေန ဆင္းသက္လာတာ အဂၤလိပ္လုိေတာ႔ လြတ္လပ္ၿခင္း
( Free ) လုိ႔အဓိပါယ္ရတယ္။ လစ္ဘရယ္ရဲ႕ ဂုဏ္အဂၤါရပ္ေတြကေတာ့
( ၁ ) လြတ္လပ္မႈ႔၏ဂုဏ္သိကၡာကုိတန္ဘုိးထားၿခင္း။
( ၂ ) လူပုဂၢိဳ တဦးခ်င္းအေပၚအေၿခခံသည့္ ၀ါဒ။
( ၃ ) အေၿခခံဥပေဒနဲ႔အညီအုပ္ခ်ဳပ္ေသာအစုိးရမ်ားအားေဖာ္ေဆာင္ၿခင္း။
( ၄ ) စီးပြားေရးစနစ္ကုိ လူအဖြဲ႕အစည္းကလုိအပ္သလုိ ၿပဌာန္းႏုိင္ခြင္႔ကုိ
လမ္းဖြင္႔ေပးေရး ႏွင္႔ အစုိးရကထိန္းခ်ဳပ္မႈ႕ကင္းေ၀းေရးဆုိတာေတြပဲ …
လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီဆုိတာ လစ္ဘရယ္၀ါဒနဲ႕ ဒီမုိကေရစီအယူအဆကုိ
ေပါင္းစပ္ထားတာေပါ႔…ေနာက္တခ်က္က လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီရဲ႕ အေၿခခံ
သေဘာတရားေတြကေတာ့ လြတ္လပ္မႈ၊ ညီမွ်မွဳ၊ ခ်စ္ႀကည္မွဳ၊ လူမွဳရုိင္းပင္း
မွ်ေ၀ၿခင္းဆုိတာေတြပဲ…. ဒါ႔အၿပင္…..”

“ဟုိး..ဟုိး..အကုိ႔ ...ခဏေလး..က်ေနာ္လုိက္မွတ္ေနလုိ႔..”
စန္းေမာင္က ပ်ာယိပ်ာရာနဲ႔ လွမ္းတားလုိက္ေတာ႔မွ..
“ေဆာရီးကြာ စန္းေမာင္ ။ငါကလည္း ေၿပာခ်င္ေဇာနဲ႔ ေလာႀကီးသြားတယ္”
စန္းေမာင္က လက္ကာၿပၿပီး… “ရၿပီ အကုိ ....ဆက္ေၿပာပါဦး”
“အေရးႀကီးဆုံးတခ်က္ကေတာ႔… ဒီမုိကေရစီ၊ လူ႔အခြင္႔ေရး၊ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး
လြတ္လပ္ခြင္႔ဆုိတာေတြဟာ…လြတ္လပ္တဲ႔ဒီမုိကေရစီ တနည္းအားၿဖင္႔ လစ္ဘရယ္
ဒီမုိကေရစီမွာပဲရွိတဲ႔ တန္ဘုိးပဲကြ..ဘယ္စနစ္၊ ဘယ္အယူအဆမွာမွမရွိဘူး…”
“တန္ဘုိးရွိလုိက္တဲ႔..အရာေတြအကုိရာ.. အကုိေၿပာသြားတဲ႔အထဲမွာ လစ္ဘရယ္
ဒီမုိကေရစီက်င္႔သုံးတာ အေမရိကန္၊ ဥေရာပ အပါအ၀င္ အာရွမွာဆုိ
ေတာင္ကုိရီးယား၊ဂ်ပန္၊အိႏၵိယ၊ စတဲ႔ႏုိင္ငံေတြေပါ႔ေနာ္…”
စန္းေမာင္က ..ေမးေမးမွတ္မွတ္ လုပ္ရင္းက ၀င္ေထာက္လုိက္ေတာ႔…

“ဟုတ္တယ္ ေနာက္ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီကုိ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေနတဲ့
အထဲမွာ ထုိင္း၊ ဖိလစ္ပုိင္၊ မေလးရွား၊ ကေမၻာဒီးရား တုိ႔အၿပင္အမ်ားႀကီးရွိေသး
တယ္ ဒီမုိကေရစီလုိ႔ေၿပာလုိက္တာနဲ႔ အားလုံးနီးပါးေသာႏုိင္ငံေတြဟာ လြတ္လပ္
တဲ႔ဒီမုိကေရစီ (လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီ) တခါ မင္းတုိ႔ငါတုိ႔အမ်ားသူငါေၿပာေနႀက
တဲ့ စစ္မွန္ေသာဒီမုိကေရစီ အားလုံးအတူတူပါပဲ။ အဲဒီကုိ ဦးတည္သြားေနႀက
တာပါကြာ၊ တၿခားဟာမဟုတ္ပါဘူး…” ေၿပာေၿပာဆုိဆုိ က်ေနာ္ နာရီကုိ
ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ အလုပ္ကိစၥတခုေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခ်ိန္နီးေနတာ အခုမွ
သတိထားမိေတာ႔တယ္….။ “ကဲ..ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ပဲ… ရပ္ထားလုိက္
ရေအာင္…. ေနာက္ေန႔မွ ဆက္ႀကတာေပါ႔….”
အညာေၿမရဲ႕ လွပတဲ႔ ညေနခင္းေလး တခုကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အက်ိဳးရွိစြာ ေက်ာ္ၿဖတ္
လုိက္ခဲ႔ၿပီလား………က်ေနာ္႔ရဲ႕စိတ္ေတြကေတာ႔..ေပါ႔ပါးလန္းဆန္းလွ်က္ရွိသည္။
လူငယ္ေတြသိခ်င္ေသာ အေႀကာင္းအရာမ်ားကုိ ေက်ေက်နပ္နပ္ ေၿပာၿပခြင္႔ရခဲ့
ေသာေႀကာင္႔…..ဒီလုိအခ်ိန္၊အေၿခေနမ်ဳိးေတြ မ်ားမ်ားရွိပါေစ...လုိ႔ေတာင္႔တရင္း …။

အပုိင္း ( ၄ ) ဆက္ပါဦးမည္။

အားလုံးကုိ ေလးစားစြာၿဖင့္

-ေမာင္ေမာင္၀မ္း

Read more »

Thursday 13 January 2011

ယူနီကုတ္ႏွင့္ “ပ်ဴ”ကုတ္

me: ကုိလင္းဦး ေနေကာင္းလား
linoo2007: ဟုတ္ကဲ့
me: ေဖ့စ္ဘြတ္က ပိတ္ေတာ့မယ္ဆုိတာ ဟုတ္လား ..
linoo2007: ေကာလဟာလ
me: ေအာ္ ဟုတ္
ကုိလင္းဦး ယူနီကုတ္နဲ႕ ဘေလာ့ ေရးတာေနာ္
linoo2007: ဟုတ္တယ္ ဧရာယူနီကုတ္
ျမန္မာ-၃ မဟုတ္ပါ
me: အဲဒါ ျမန္မာ 3 နဲ႕ ဘာကြာလဲ အတူတူပဲလား
linoo2007: တူဘူး ျမန္မာ ၃ မွာက
me: ဟုတ္
linoo2007: ကေ (ေက)
ဧရာက ေကက ေကပဲ
ျမန္မာစာကို ေျပာင္းျပန္ရိုက္ရဘူး
ဟိုေကာင္ ၃ က ေျပာင္းျပန္ေတြနဲ႕



me: ဟုတ္
linoo2007: ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ လမိုင္းမကပ္ဘူး
me: ဟုတ္
linoo2007: လက္ရိွ အစိုးရကသာ စံမီတယ္ဆိုၿပီး
အတင္းသံုးခိုင္းေနၾကတာ
me: ေၾသာ္ ဟုတ္ကဲ့ ျပည္တြင္းမွာ အသုံးမ်ားေနျပီလား
အဲဒီ ျမန္မာ 3 ကုိ
linoo2007: ႏိုး
အခက္အခဲအမ်ားၾကီးရိွတယ္
ကၽြန္ေတာ္လဲ ေရးတယ္... အဲ့ဒီ ေပ်ာ့္ကြက္
လိုအပ္ခ်က္ေတြကုိ သူတို႕ကသာ ...
me: ဟုတ္ကဲ့ ေျပာျပပါအုံးဗ်ာ
linoo2007: ျပည့္စံုေနၿပီလို႕ေျပာေနတာ
me: ကိုလင္းဦးကုိ အင္တာဗ်ဴးျပီး က်ေနာ့္ ဘေလာ့မွာ တင္လုိက္ရင္
အဲဒါလည္း ပုိ႕စ္တစ္ခုပဲ ... ဟီး

linoo2007: ျမန္မာယူနီကုဒ္-၃ (Myanmar Unicode 3) ေဖာင့္ကို
ျမန္မာစာအေရးအသား မွန္ကန္တယ္လို႕ ေျပာေနၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဘယ္လိုေရးလို႕ ျမန္မာစာ အေရးအသားမွန္ေနတာလဲ။ လြဲေနတာေတြ
ရိွေန ျမင္ေန ရတာပဲ။ ဥပမာ။ (ေက) ရိုက္မယ္ဆိုပါစို႕ ၊ (က) ၿပီးမွ (ေ)
ရိုက္ေနရတာဟာ ျမန္မာစာ အေရးအသားရ မွန္ပါသလား ။ (ေရႊညြန္႕)ကို
ေရးမယ္ ဆိုပါစို႕။ ရ + ေ + ၀ + ွ + ည + ၀+ ွ+ န+ ့ + ္ လို႕ ရိုက္
ေနရပါတယ္။ ဟိုးကတည္းက ျမန္မာစာကို ဗ်ည္းေတြ သရေတြနဲ႕
တြဲၿပီး သင္ခဲ့ရသူေတြဟာ ကြန္ပ်ဴတာရိုက္ကာမွ ေျပာင္းျပန္ ျပန္ရိုက္
ေနရတာဟာ သဘာ၀က်ပါသလား။

တီထြင္သူမ်ားမွ နည္းပညာအရ ဒီေနရာ ဒီလိုေလးရိုက္မွ အဆင္ေျပ
မွပါလို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါဆို နည္းပညာအရ ျမန္မာစာအေရးအသားမွာ
ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ရမယ္လို႕ ဆိုလိုတာလား။ ေဇာ္ဂ်ီ
လက္ကြက္အတိုင္း (ေက)ကို (ေက)လို႕ ရိုက္ႏိုင္သည္ဟု ဆိုျပန္သည္။
(ေက)လို႕ ႐ိုက္ၿပီး စက္က(ကေ) ဟု သိမ္းရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္သည့္
အတြက္ စာရိုက္ရာတြင္ ပံုမွန္ထက္ စာလံုးေပၚရန္ အခ်ိန္ၾကာသည္။
စာမ်က္ႏွာ (၃၀၀) ရိုက္မည္ဆိုပါစုိ႕။ ႐ိုက္ရမည့္ စာတိုင္းတြင္
reordering အထက္ေဖာ္ျပပါအတိုင္း လိုက္ေျပာင္းေပးေနရသည့္
အတြက္ စက္သည္ ပိုမိုေလးလံျခင္း၊ ဖြင့္မရျခင္းမ်ား ျဖစ္လာပါမည္။
ထို႕ေၾကာင့္ ပံုမွန္စက္မ်ား၊ အျပင္ စာစီစာရိုက္ဆိုင္မ်ားအတြက္လည္း
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရပါမည္။ မန္မိုရီမ်ားစြာ ကုန္ပါတယ္။
မန္မိုရီမ်ားလာလွ်င္ CPU မ်ား ပူလာပါမည္။ ထို႕ျပင္ ဒီဇိုင္းႏွင့္ ဖိုတိုေ႐ွာ့
မ်ားတြင္ အသံုးျပဳ၍ မရပါ။ ယေန႕ေခတ္ ေဆာ့၀ဲမ်ား၊ OS ေရးသူမ်ား
သည္ မန္မိုရီ နည္းသမွ် နည္းေအာင္ ျပဳလာၾကခ်ိန္တြင္
Myanmar Unicode အား အသံုးျပဳလာမည္ဆိုျခင္းမွာ စဥ္းစားစရာပင္
မဟုတ္ပါေလာ။

ယူနီကုဒ္မည္သည္ မည္သည့္ ယူနီကုဒ္ကမဆို အျခားယူနီကုဒ္ေဖာင့္
တစ္ခုအား လြယ္ကူစြာေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္း
တစ္ခုထဲက ထုတ္တဲ့ Myanmar-2 နဲ႕ Myanmar 3 ေဖာင့္ႏွစ္ခုက
အျပန္အလွန္ ေျပာင္းလို႕ရပါသလား။ ဖတ္လို႕ ရပါသလား။ (Converter
နဲ႕ ေျပာင္းတာကိုမဆိုလိုပါ၊ Select ေပးၿပီး ခ်က္ျခင္းေျပာင္း လဲျခင္းကို
ဆိုလိုသည္) ။ ေျပာင္း၍ မရပါ။ ႀကိဳစားမႈကို ေလးစားပါတယ္။ သို႕ေသာ္
ယခုလို အခက္အခဲမ်ား ႐ိွေနေသာ ျမန္မာယူနီကုဒ္အား အသံုးျပဳရန္
အသံုးျပဳသူမ်ားအေနျဖင့္ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရိွေနပါတယ္။
လင္းဦး(စိတ္ပညာ)

me: ကိုလင္းဦး အင္တာဗ်ဴးကုိ က်ေနာ့္ ဘေလာ့မွာ တင္လုိက္ရင္
အဲဒါလည္း ပုိ႕စ္တစ္ခုပဲ ... ဟီး
ေနာက္ဆုံးေပၚ ဆားခ်က္မယ္ေလဗ်ာ
က်ေနာ္လည္း “ပ်ဴကုတ္” ဆုိျပီး အသစ္ထြင္လုိက္မယ္ ... ဟီး
linoo2007: အဟဲ လုပ္လိုက္ေလ ၾကာသလားလို႕

me: တျခားေရာ ဘာ အခက္အခဲေတြ ရွိမယ္လုိ႕ ထင္လဲ
က်ေနာ္က နည္းပညာကုိ လုံး၀ မသိလုိ႕ ...
linoo2007:
၁။ ဘာသာျပန္ - အလြယ္တကူလုပ္ႏုိင္ဟုဆုိျငား
ပဒုမၼာတြင္ babylon ျမန္မာျပန္စနစ္မွာ ကာလအတန္ၾကာရွိေနၿပီ
ျဖစ္ျခင္း
၂။ ရရစ္မ်ား - မ်ားစြာ ပုိေနျခင္း
၃။ ေအာက္ကျမင့္မ်ား - မ်ားစြာ ပုိေနျခင္း
၄။ " အဖြင့္အပိတ္ ေကာ္မာမ်ား - မပါျခင္း
၅။ [ ] စသည္မွား႐ုိက္မိပါက - ကီးဘုတ္ ေၾကာင္သြားျခင္း
၆။ ကီးဘုတ္ - တစ္ခါသံုးလွ်င္ တစ္ခါ install လုပ္ရျခင္း၊ Zawgyi လုိ
ကုိယ္ပုိင္ကီးဘုတ္ မဟုတ္ျခင္း
၇။ Layout - ကီးဘုတ္ပံုစံမ်ား တစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု မတူျခင္း
၈။ Unicode ခ်င္းတူတူ - Myanmar-2 ႏွင့္ Myanmar-3 မတူျခင္း
၉။ User မ်ား - Zawgyi-one နဲ႔သာ ရင္းႏွီးေနၾကျခင္း
၁၀။ Internet cafe မ်ား - မည္သည့္ဆုိင္မွ အလြယ္တကူ Install
လုပ္လုိ႔ မရျခင္း
၁၁။ ေပါင္းစည္းမႈ ရွိသည္ - ဆုိေသာ္ျငား Zawgyi နဲ႔ မေပါင္းဘဲ Zawgyi
မေကာင္းေၾကာင္းကုိ zawgyi သံုး၍ ေျပာၾကျခင္း
၁၂။ ေအာင္ျမင္မႈ - အလြန္ႀကီးက်ယ္ေသာ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ
တစ္စြန္းတစ္စေရးသူၾကား၌သာ ျဖစ္ေနျခင္း
၁၃။ Alt+1 - တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခု ေဝးျခင္း
၁၄။ ေခါင္းေလာင္းေလး - ဝါေနလား၊ မဝါဘူးလားကုိ လွမ္းၾကည့္ၾကည့္
ေနရျခင္း
၁၅။ Font Style - အလြန္မ်ားျပားေနၿပီး တစ္ခုခ်င္းစီကုိ install လုိက္
လုပ္ေနရျခင္း
၁၆။ Fonts - တစ္ေနရာတည္းတြင္ စုစည္း၍ ရွိမေနျခင္း
၁၇။ စာ႐ုိက္ဟန္ - ဗ်ည္းကိစၥ၊ သရကိစၥကုိ ထည့္ေျပာေနရျခင္း
၁၈။ Softing - ရသည္ေျပာေသာ္လည္း တကယ္စမ္းမျပႏုိင္ျခင္း
၁၉။ တီထြင္သူမ်ား - user မ်ား နားမလည္ႏုိင္ေသာ စကားမ်ားကုိ တြင္တြင္ေျပာျခင္း
၂၀။ အေနအထား - zawgyi လုိ ေရာ့သံုးလုိ႔ရၿပီလုိ႔ မေျပာရဲၾကျခင္း

me: ဟုတ္ အခု ကိုလင္းဦးနဲ႕ က်ေနာ္ စာရုိက္တာကို က်ေနာ့္ဘေလာ့
မွာ တင္လုိက္မယ္ေနာ္ ....
ေက်းဇူးဗ်ာ အခုလုိ သိရလုိ႕ ...
ေက်းဇူးဗ်ာ က်ေနာ္ ပုိ႕စ္တင္ဖုိ႕ လုပ္လုိက္အုံးမယ္ ...
linoo2007: ဟုတ္ကဲ့
me: အဲဒီကိစၥ သတင္းအသစ္ ရွိရင္ ေျပာပါအုံးေနာ္
ေတြ႕မယ္ေနာ္ ကုိလင္းဦး ...


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

Read more »

Saturday 8 January 2011

လြင္ျပင္ ေခၚသံ (အပုိင္း- ၃)

ယခင္ အပိုင္း(၂)မွ အဆက္ …

ရြာဥကၠ႒ကို ျမိဳ႕ေပၚအထိ လုိက္ေခၚတဲ့ ကုိထြန္းေရႊတုိ႕ ကုိတင္စန္း
တုိ႕ ျပန္အလာကို တစ္ရြာလုံး ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ေန မ၀င္ခင္ ေရာက္
လာၾကပါေစလုိ႕ သူတုိ႕အားလုံးရဲ႕ တီးတုိးဆုေတာင္းသံေတြ တေျဖးေျဖး
ခ်င္း တိမ္၀င္သြားသလုိ သူရဇၨ ေနမင္းကလည္း တေျဖးေျဖးခ်င္း ရုိးမ
အေနာက္ထဲ ငုပ္လွ်ဳိးသြားပါျပီ ….။

အခန္း(၄)

ရြာလယ္ လမ္းမတေလွ်ာက္ လူၾကီးလူငယ္ေတြ စုရုံးစုရုံးျဖင့္ ဟုိအိမ္ေရွ႕
စုလုိက္၊ ေနာက္တစ္အိမ္ေရွ႕ ျပန္စုလုိက္နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနၾကေပမယ့္
ကေလးငယ္ေတြကေတာ့ အပူအပင္ ကင္းမဲ့စြာ ေျပးလႊားေဆာ့ကစား
ေနၾကပါတယ္။ ကြ်ဲႏြား အဌား ထိန္းေက်ာင္းတဲ့ အလုပ္ကုိ လုပ္ကုိင္ေသာ
ကုိရင္သာဂိတုိ႕ ညီအကုိႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အရင္ေန႕ေတြထက္ မုိး
မခ်ဳပ္မီ ေစာေစာစီးစီး ကြဲ်ေတြ ႏြားေတြကုိ ရြာထဲသုိ႕ ေမာင္းသြင္း လာၾက
ပါတယ္ ….။



“ကုိညိဳ၊ ေတာ္ကေတာ့ ေစာေစာစီးစီး မူးေနျပီလား၊ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကုိ
အိမ္ေပၚတက္ခုိင္းအုန္း …”
“ေထြးရီတုိ႕ မုိးျပာတုိ႕ ေရခတ္ေနတာ မျပီးေသးဘူးလား၊ သာဂိတုိ႕ေတာင္
ရြာထဲျပန္လာေနၾကျပီ …”
“ေဒြးေလးတင္၊ ေတာ့္သားေတြကို ၾကည့္ေျပာအုန္းေနာ္၊ နတ္မယုံဘူး ဘာျဖစ္
တယ္ ညာျဖစ္တယ္ဆုိျပီး အဘဖုိးေဆာင္နဲ႕ ျငင္းခုန္ေနတယ္ …”
“အရီးကလည္း လုပ္ျပန္ျပီ၊ က်ဳပ္တုိ႕က အေျခာက္တုိက္ ေၾကာက္ေနရမွာလား …”
“ဟဲ့ ေကာင္ေလးေတြ နင္တုိ႕ မယုံရင္ နင္တုိ႕ အေပါက္ကုိ ပိတ္ထားၾက၊
… အရွင္ၾကီးတုိ႕ရွင္ ကေလးစကား ေခြးစကား အရူးစကားမ်ား အမွတ္မထား
ေဗြမယူၾကပါနဲ႕၊ အမုိက္အမဲမ်ားရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါ ….”

ကြပ္ပ်စ္ေပၚ အၾကမ္းအုိး လာခ်ေပးတဲ့ မိေက်ာ့ကုိ ၾကည့္ေနရင္းကေန
စိုးထုိက္’ ေမးလုိက္ပုံက … “သူတုိ႕ ေျပာေနတာကို က်ေနာ္ေတာ့ သိပ္
နားမရွင္းဘူး ကုိထြန္းၾကိဳင္၊ ရြာေတာ္ရွင္တုိ႕ ကြင္းပုိင္တုိ႕ ဆုိတာ ဘယ္သူ
ေတြလဲဗ်ာ …”

(ကိုထြန္းၾကိဳင္) ေမာင္စုိး တုိးတုိးေျပာပါဟ၊ ေက်းရြာတုိင္းမွာ ရြာေတာ္ရွင္
နတ္နန္းဆုိတာ ရွိတယ္၊ အဲဒီနတ္ကုိ ရြာေတာ္ရွင္လုိ႕ ေျပာၾကတာ၊ ကြင္းပုိင္
ဆုိတာက ရြာအျပင္ လယ္ကြင္း စိုက္ကြင္းကုိ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ကြင္းပုိင္နတ္
ကို ေျပာတာ၊ လူေတြမဟုတ္ဘူး နတ္ေတြကြ …။

(စုိးထုိက္) နတ္ေတြကလည္း မ်ားလုိက္တာဗ်ာ …။

(ကုိထြန္းၾကိဳင္) သူ႕ေဒသ သူ႕ဓေလ့ေပါ့၊ ရြာက လူေတြေရွ႕မွာေတာ့ မယံု
မၾကည္တဲ့ သေဘာမ်ဳိး မေျပာမိေစနဲ႕ေနာ္၊ သူတုိ႕ မၾကိဳက္ဘူး …။

(မိေက်ာ့) ေတာ္တုိ႕ ျမိဳ႕ေပၚမွာလည္း နတ္ကႏၷားပြဲေတြ နတ္ကေတာ္ေတြ
အမ်ားၾကီးပါေနာ္၊ ေတာ္တုိ႕လည္း လုိတာရွိရင္ အျဖစ္သဲလုိက္ပုံမ်ား မသိ
တာလုိက္လုိ႕ … ”

(စုိးထုိက္) ေၾသာ္ ဟုတ္လား၊ က်ေနာ္လည္း ဒီရြာကုိ အလာ လမ္းမွာ နတ္
တစ္ေယာက္နဲ႕ ဆုံမိလုိ႕ ဆုေတြေတာင္ ေတာင္းခဲ့ေသးတယ္ …။

(မိေက်ာ့) ဘာ နတ္လဲ …။

(စုိးထုိက္) မွ်ားနတ္ေမာင္လုိ႕ ေျပာတာပဲ …။

(မိေက်ာ့) အေကာင္းေအာင့္ေမ့လုိ႕ စကားေျပာမိပါတယ္၊ ေတာ္က
၀မ္းတြင္းရူးကုိ ….။

စကားမဆုံးခင္ မေျပးရုံတမယ္ ထြက္ခြာသြားတဲ့ မိေက်ာ့ကုိ ၾကည့္ရင္း
တဟားဟားျဖင့္ ဟားတုိက္ရယ္ေမာေနေသာ ကုိထြန္းၾကိဳင္ရဲ႕ ရယ္သံမ်ား
ေၾကာင့္ စုိးထုိက္တစ္ေယာက္ ညစား စားဖုိ႕ပင္ ေမ့ေလွ်ာ့ေနဆဲ ….။

ညဥ့္ဦးပုိင္းတြင္ ကုိထြန္းၾကိဳင္ၾကီး ရွင္းျပေနေသာ လယ္တစ္ဧက ပ်မ္းမွ်
စပါး ဘယ္ႏွစ္တင္း ထြက္တယ္ .. ဆုိေသာ စကားမ်ားကို ျခင္ေထာင္ထဲ
က နားေထာင္ေနရင္း ဘယ္လုိ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွန္း မသိ။ ရုတ္တရက္
ဆုိးဆုိး၀ါး၀ါး ေအာ္ဟစ္သံလုိလုိ ရန္ျဖစ္သံလုိလုိ အသံမ်ားေၾကာင့္
စုိးထုိက္ လန္႕ႏိုးလာပါတယ္။ ျခင္ေထာင္ထဲက ထြက္ထြက္ခ်င္း မ်က္လုံး
ထဲ တုိး၀င္လာတဲ့ ဖေယာင္းတုိင္ မီးေရာင္ေၾကာင့္ က်ိမ္းစက္စက္ ျဖစ္ေန
ဆဲပါ။ “ကိုထြန္းၾကိဳင္၊ က်ေနာ့္ နားထဲမွာ ေအာ္သံေတြ ၾကားလုိက္
မိလားလုိ႕ …”
“ဟုတ္တယ္ ေမာင္စုိး၊ ငါတုိ႕ အားလုံး ႏူိးေနတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး၊
မင္းကို အားနားလုိ႕ မႏူိးျဖစ္တာ …”

အနီးအနား ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလုံး ဖေယာင္းတုိင္မီးေတြ ေအာက္လင္း
မီးအိမ္ေတြနဲ႕ ထိန္ထိန္ေတာက္ေနပါတယ္။ မ်က္ေစာင္းထုိး ျခံေရွ႕မွာ
လူေတြ အုပ္စုလုိက္ ေျပာဆုိေနၾကသည္က ….
“ငျငိမ္း မင္းဟာက ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ၊ အမူးလြန္ျပီး ေပါက္ပန္း
ေလးဆယ္ေတြ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕ေနာ္ …”
“ကုိရင္ျငိမ္း၊ ခင္ဗ်ား မေနာက္နဲ႕ေနာ္၊ ညၾကီးမင္းၾကီးဗ်ာ …”
“ေဟ့လူေတြ၊ က်ဳပ္ ေသာက္ထားတာ မွန္တယ္၊ မူးေနတယ္ဆုိျပီး …်ီးေကြ်း
ၾကည့္ပါလား ဘယ္သူမွ မစားဘူးဗ်၊ ခင္ဗ်ားတုိ႕ကို ေနာက္ေနတာ မဟုတ္
ဘူး၊ တကယ္ေျပာေနတာ …”
“ကဲ့ကဲ့ ျငင္းမေနၾကပါနဲ႕ ဘယ္က ဘယ္လုိ စျဖစ္သလဲဆုိတာ ေျပာျပပါအုံး …”
“တေရးႏိုးလုိ႕ အေလးသြားခ်င္တာနဲ႕ အိမ္သာဖက္ ဆင္းလာတာ၊ အိမ္သာ
တက္ေနရင္းနဲ႕ ေလတုိက္သံေတြ တေ၀ါေ၀ါ ၾကားေနရတယ္၊ ဒါနဲ႕ အိမ္သာက
ဆင္းေတာ့ ဓါတ္မီးနဲ႕ ထုိးၾကည့္လုိက္တာ …. က်ဳပ္အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ဘာမွ
မရွိေတာ့ဘူးဗ်ဳိ႕၊ ေၾကာက္စရာၾကီးဗ်ာ …”
“ဟာ ဒီေကာင္ အဟုတ္မွတ္လုိ႕ နားေထာင္ေနတယ္၊ မင္းအိမ္က ရြာအစြန္
မွာေလ၊ မင္းအိမ္ေနာက္ေဖးမွာ အခင္းေတြပဲ ရွိမွာေပါ့ ေသာက္ရူးရဲ႕ …”
“ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ လူဗ်ာ …”
“ဟုတ္ပါ့ …”
“ကိုညိဳ၊ က်ဳပ္ေျပာေနတာက က်ဳပ္အိမ္ ေနာက္ေဖးမွာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး
လို႕ ေျပာေနတာ၊ ခင္ဗ်ားက ဘာနားလည္လုိ႕ ဘာ၀င္ေျပာေနတာလဲ …”
“ဟဲ့ေကာင္ ေမာင္ျငိမ္း၊ မင္း အမူးမေျပေသးဘူးလား၊ မင္းအိမ္က ရြာအစြန္
မွာ မင္းအိမ္ ေနာက္ဖက္မွာ အခင္းေတြပဲရွိတယ္ … ဟင္း …”
“မဟုတ္ဘူးဗ် … မဟုတ္ဘူး၊ အခု က်ဳပ္အိမ္ရဲ႕ ေနာက္ဖက္မွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါး
ၾကီး ျဖစ္ေနတယ္၊ ဘာအခင္း ဘာအပင္မွာ မရွိေတာ့ဘူး၊ လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးနဲ႕
ေအာက္ကို ထုိးၾကည့္ေတာ့ က်ားဟိန္းသံေတာင္ ၾကားလုိက္ရေသးတယ္ …”
“ေဟး … ဟားဟားဟား …”

ကိုေမာင္ျငိမ္း ေျပာတဲ့စကားကုိ နားေထာင္ေနသူအားလုံး တ၀ါး၀ါးနဲ႕
ပြဲက်ေနပါတယ္။ သူ ေျပာတဲ့စကားအေပၚ ရယ္ေမာေနသူေတြကို ၾကည့္ျပီး
ကိုေမာင္ျငိမ္းရဲ႕ စိတ္မရွည္ေတာ့တဲ့ ေလသံဟာ တေျဖးေျဖး ျမင့္လာ
ပါတယ္။ မိေက်ာ့အကို ကိုမ်ဳိးသိမ္းက ကုိေမာင္ျငိမ္းရဲ႕ အမ်ဳိးသမီးနဲ႕
ကေလးငယ္ေတြကို ဟုတ္ မဟုတ္ ဆုိတာနဲ႕ ပက္သက္ျပီး ေမးျမန္းေန
ဆဲပါ …
“မခင္၀ုိင္း၊ ခင္ဗ်ား ေယာက္်ား ေျပးတာနဲ႕ ခင္ဗ်ားတုိ႕ တစ္မိသားစုလုံး
အိပ္ယာက ထျပီး ေျပးလာၾကတာလား …”
“မသိပါဘူးေတာ္၊ ဒင္းက အသံနက္ၾကီးနဲ႕ ေအာ္ျပီး ေျပးေတာ့၊ က်ဳပ္တုိ႕
လည္း အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႕ သူ႕ေနာက္ကေန ေျပးလုိက္မိတာ …”

အိမ္ျပန္ျပီး အိပ္ဖုိ႕ အားလုံးက ဘယ္လုိ ေဖ်ာင္းဖ်ေဖ်ာင္းဖ် ကုိေမာင္ျငိမ္း
က လက္မခံပါ။ ကုိေမာင္ျငိမ္းတုိ႕ မိသားစုကုိ သူတုိ႕ေနအိမ္ဆီ လုိက္ပုိ႕
ဖုိ႕ လူၾကီးအခ်ဳိ႕ သြားေတာ့မယ့္ဆဲဆဲ ရြာေတာင္ပုိင္းက ဆူဆူညံညံ
အသံေတြ ထြက္ေပၚလာပါတယ္။
“ဘာေတြျဖစ္ၾကျပန္ျပီလဲ မသိဘူး …”
“ဒီေကာင္ေတြ ကာလသားဟင္း ခ်က္စားျပီး ရန္ျဖစ္ေနပုံရတယ္ ...”

သိပ္မၾကာခင္ သူတုိ႕ဆီကို လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးေရာင္ တ၀င္း၀င္းျဖင့္ လူၾကီး
လူငယ္ အမ်ားအျပား ေရာက္လာၾကပါတယ္။ ဆယ္အိမ္ေခါင္း ရွင္းျပပုံက …
“အဘစံေရ၊ ဒီေကာင္ ဖုိးခ်စ္ေပါ့ ညၾကီးမင္းၾကီး က်ေနာ့္အိမ္ေရွ႕ကေန
တေက်ာ္ေက်ာ္ လွမ္းေခၚတယ္၊ ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ ညတေရးႏုိး
အေပါ့အပါး သြားဖုိ႕အဆင္း သူ႕အိမ္ေအာက္က ႏြားျပာၾကီးက သူ႕ကုိ
စကားလွမ္းေျပာလုိ႕တဲ့ဗ်ာ၊ ပထမေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕လည္း မယုံဘူး၊ သူ႕တုိ႕
ျခံထဲလုိက္ၾကည့္ျပီး လွည့္အျပန္ ဘာၾကားလုိက္ရတယ္ ေအာင့္ေမ့သလဲ …”
“မင္းတုိ႕ ညၾကီးမုိးခ်ဳပ္ ငါ့ကုိ လာေနာက္ေနတာလား ေမာင္ျမ …”
“ကုိစံ၊ ေတာ္ကလည္း သူတုိ႕ေျပာတဲ့စကားကုိဆုံးေအာင္ နားေထာင္ပါအုံး၊
ဘယ္သူက ညၾကီးမင္းၾကီး လာေနာက္မွာလဲ …”
“က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း ၾကားရတာ မဟုတ္ဘူး အရီးရဲ႕၊ က်ဳပ္တုိ႕မိသားစု
ေရာ၊ ဖုိးခ်စ္တုိ႕ တစ္အိမ္လုံးေရာ၊ ငသိမ္းတုိ႕ပါ ၾကားလုိက္ရတာဗ် …”
“ေဟ့ေမာင္ေတြ ၾကည့္လဲ ေျပာပါအုံး၊ ႏြားက လူစကား ေျပာပါ့မလား …”
“ႏြားျပာၾကီးက ဘာေတြ ေျပာလဲဗ် …”
“ေမာင္ျမေရတဲ့ … မင္းအေမ မေစာကို ေျပာလုိက္ပါကြာ၊ မင္းတုိ႕ရွင္ျပဳတုန္း
က ေငြမလည္လုိ႕ ငါ့ဆီမွာ လာေပါင္ခဲ့တဲ့ ႏြားေလးကို ေမာင္ပုိင္စီးမိလုိ႕
အဲဒီအစြဲအလန္းေတြေၾကာင့္ ငါ အခု ႏြားျဖစ္ေနျပီတဲ့ …”
“ေဟး … ဟုတ္လား”
“အဲဒီႏြားက အခုထိ လူစကား ဆက္ေျပာေနေသးလား …”
“နံေဘးအိမ္က လူေတြပါ ႏိုးလာျပီး ထပ္ေရာက္လာေတာ့ မေျပာ
ေတာ့ဘူးဗ် …”
“ဖုိးခ်စ္ဆုိ အဲဒီႏြားၾကီးကို ဖက္ျပီး ငိုလုိက္တာဗ်ာ၊ အေဖ … အေဖ
ဆုိျပီး၊ က်ဳပ္လည္း အိမ္မက္မ်ား မက္ေနသလားလုိ႕ ကိုယ့္လက္ေတာင္
ျပန္ကိုက္ၾကည့္ေသးတယ္ … ဒီမွာၾကည့္ …”

ဆယ္အိမ္ေခါင္း ကုိျမရဲ႕ လက္ေမာင္းေပၚက အကြင္းလုိက္ ေပၚေနတဲ့ ကိုက္
ရာေတြကို ၾကည့္ရင္း က်န္တဲ့သူအားလုံး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနၾက
ပါတယ္။ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းေနတဲ့ ဖုိးခ်စ္တုိ႕ မိသားစုကို ၾကည့္ရင္း ေခါင္းကုတ္
ရုံမွတပါး အားေပးစကားေတြ ထြက္မလာၾက။ စိတ္ပုတီးၾကီး လည္မွာ
ဆြဲထားတဲ့ အဘစံကေတာ့ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီး ေတြ႕
ခဲ့တဲ့ ကုိေမာင္ျငိမ္းတုိ႕ မိသားစုကို အရင္ဆုံး လုိက္ျပန္ပုိ႕ေပးရမလား၊ လူ
စကားေျပာတဲ့ ႏြားပုိင္ရွင္ ကုိဖုိးခ်စ္တုိ႕ကို အရင္ ေဖ်ာင္းဖ်ေပးရမလားျဖင့္
အလုပ္မ်ားေနပါတယ္ ….။

အခန္း(၅)

ကုိမ်ဳိးသိမ္းႏွင့္ မိေက်ာ့တုိ႕ ေမာင္ႏွမ အပါအ၀င္ သူတုိ႕အားလုံး
တေနကုန္ေအာင္ ရြာအႏွံ သြားေနမိပါတယ္။ တစ္ရြာလုံးလည္း သတင္းထူး
ေတြ အတင္းထူးေတြကို ကုိယ္စီကုိယ္ငွ သယ္ေဆာင္ျပီး ဟုိအိမ္ဖက္ သြား
ၾကည့္လုိက္ ဒီအိမ္ဖက္ သြားၾကည့္လုိက္နဲ႕ စည္းကား ေနပါတယ္။ စုိးထုိက္
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကုိေမာင္ျငိမ္းတုိ႕ အိမ္ေနာက္ေဖးက စုိက္ခင္းေတြၾကား
ေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း …
“ညက ဒီေနရာမွာ ခ်ဳိင့္၀ွမ္းၾကီး ျဖစ္သြားျပီး ကိုေမာင္ျငိမ္းတုိ႕ အိမ္လည္း
ေခ်ာက္ကမ္းပါးထိပ္က အိမ္ေလး ျဖစ္သြားတယ္လုိ႕ ညတုန္းက ေျပာၾက
တယ္၊ ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီးျဖစ္ဖုိ႕ လူမေျပာနဲ႕ စက္နဲ႕တူးမယ္ဆုိရင္ေတာင္
လေတြ ႏွစ္ေတြနဲ႕ခ်ီျပီး တူးရမွာ …”

(ကုိမ်ဳိးသိမ္း) အရက္ေၾကာင္ ေၾကာင္ျပီး ေလွ်ာက္ေျပာတာပဲ ျဖစ္မွာပါ …။

(ကိုထြန္းၾကိဳင္) ရြာက ဥကၠ႒ကို ျမိဳ႕တက္ေခၚတဲ့ ကိုထြန္းေရႊတုိ႕ ကိုတင္စန္း
တုိ႕လည္း ျပန္မလာၾကေသးဘူး၊ ျမန္ျမန္ ျပန္လာရင္ ေကာင္းမယ္ …။

(မိေက်ာ့) ကုိထြန္းၾကိဳင္ၾကီးက ရြာဥကၠ႒ကို ရြာကိစၥအတြက္ ျပန္လာ
ေစခ်င္တာလား၊ ျမိဳ႕က အလည္ေရာက္ေနတဲ့ ခ်စ္တီးေပါက္စတုိ႕
စီးပြားေရးအတြက္ ျပန္လာေစခ်င္တာလား … ။

(စုိးထုိက္) က်ေနာ္က ခ်စ္တီးေလာက္ေတာ့ အသား မမဲပါဘူးဗ်ာ …။

(အားလုံး) ဟားဟားဟား ….။

“ကုိတင္စန္းတုိ႕ ျပန္ေရာက္ေနျပီ၊ အခု ရြာဦးေက်ာင္းက အဘဖုိးေဆာင္
က တစ္ရြာလုံးကုိ အစည္းအေ၀းေခၚတယ္ဗ်ဳိ႕ …”
ဆုိတဲ့ အသံနဲဲ႕အတူ ရြာထိပ္က ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းဆီ သူ႕ထက္ငါ
အလ်င္အျမန္ သြားေနၾကပါတယ္။

“ဥကၠ႒၊ ျမိဳ႕ေပၚက အလွဴအိမ္ကေန သူ႕အသိေတြနဲ႕ ဘယ္လဲမသိဘူး
တစ္ညအိပ္ ႏွစ္ညအိပ္ေလာက္ သြားေနတဲ့တယ္တဲ့ဗ်ာ …”
“ဘၾကီးေရႊကေတာ့ ဒီဆုိ ဟုိေရာက္တဲ့ အက်င့္က မေပ်ာက္ေသးဘူး …”
“မင္းတုိ႕ ဆရာေတာ္ဆီမွာေရာ မေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးလား …”
“ေလွ်ာက္ခဲ့ပါ့ဗ်ာ၊ ျမိဳ႕ေပၚမွာ သိမ္ထပ္တဲ့ အလွဴရွိေနလုိ႕ အလွဴျပီးတာနဲ႕
ျပန္ၾကြခဲ့မယ္တဲ့၊ ရြာမွာ အခင္းအၾကီးအငယ္ရွိရင္ ေမာင္စံ(အဘစံ) ကုိ
ေမးျမန္း တုိင္ပင္လုိ႕ ဆရာေတာ္က မိန္႕လုိက္တယ္ …”
“အဘဖုိးေဆာင္၊ ညက ေအာ္သံေတြ ၾကားရေသးလား …”
“မေန႕ညက ကိုရင္ေတြနဲ႕အတူ က်က္သေရခန္းထဲ သြားအိပ္ေနလုိ႕
ဘာသံမွေတာ့ မၾကားမိဘူး …”

(ဆက္ရန္။)

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

Read more »

ေရာင္နီလာ နံနက္ခင္းဆီသုိ႕ အပုိင္း(၂)

ေရးသူ- ကုိေမာင္ေမာင္၀မ္း

ယခင္အပုိင္း(၁)မွ အဆက္ …

“ကိုယ္က်င့္တရားကို ေလးစားေသာ ပုဂၢိဳလ္ဟူသည္ ေအာင္ပြဲကိုလည္း
သိကၡာရွိေသာ နည္းျဖင့္သာ ရယူရသည္။ သိမ္ဖ်င္းယုတ္ညံ့ေသာ
နည္းလမ္းမ်ိဳး ကိုကား မိမိအသက္ကို ကယ္ဆယ္ရန္ အတြက္ပင္
အသံုး မျပဳသင့္” ----- ဆာတိုးရီးယပ္(စ) (Sertorius ဘီစီ ၁ရာစု)



ဒီေန႔ရာသီဥတုေလးက အေတာ္ေနလုိ႔ထုိင္လုိ႔ေကာင္းေနတယ္၊ မပူလြန္းမေအး
လြန္း အေနထား၊ အညာေၿမမွာ ဒီလုိအေနထားမ်ဳိးကုိ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ႏွစ္ၿခိဳက္ႀကတယ္၊ တခါတရံ မုိးနံ႔ေလးေတြေၿပးေနတယ္၊ေနလည္းမပူ ၊ မုိး
ကလည္း အအုံ႔ႀကီးမဟုတ္၊ တခါတရံမုိး ဖြားေလးမ်ား ရြာခ်လာတတ္တယ္၊
ရုတ္တရက္နာရီကုိႀကည္႔လုိက္မွ ဒီအခ်ိန္ဆုိ က်ေနာ္႔ လူေတြ အမွတ္တရ
လဘက္ရည္ဆုိင္မွာ စုံေနေရာ႔မယ္၊ အက်ီကုိ ကပ်ာကယာလည္းလုိက္ၿပီး
ခပ္သုတ္သုတ္ေလးထြက္လာခဲ႔တယ္၊ လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ႔ မဆုံ ခ်င္တဲ့
လူတေယာက္နဲ႔လာဆုံၿဖစ္ၿပန္ၿပီ ၊ ဘာလုပ္ေနႀကတာလည္းမသိ က်ေနာ့္
ဦးေလး အိမ္ထဲက ေကာင္ေလး၊ေကာင္မေလး ၅ ေယာက္ေလာက္နဲ႕
က်ေနာ့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ေအာင္ႏုိင္---ထြက္လာတာကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္၊
သူက ၿမိဳ႔နယ္ ၿပည္ခုိင္ၿဖိဳး( ႀကံ႕ဖြတ္ ) အဖြဲ႔က အတြင္းေရးမႈး က်ေနာ္နဲ႕
ဆယ္တန္းအထိသူငယ္ခ်င္းၿဖစ္ခဲ႔ဘူးတယ္၊ ၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပုံႀကီးၿဖစ္ေတာ့
က်ေနာ္တုိ႕ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အတူ သမဂၢမွာတက္တက္ႀကြႀကြပါ၀င္ခဲ႔ဘူး
သူ၊ မွတ္မိတဲ႔ တခ်က္က လူထုေဟာေၿပာပြဲတခုမွာ-- ဒီမိုကေရစီရသည္အထိ
က်ေနာ့္ဘ၀ကုိ ေပးဆပ္သြားပါမယ္ဆုိတာကတိၿပဳပါတယ္တုိ႔၊ ေက်ာင္းသား
သမဂၢဆုိတာ က်ေနာ့္ရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ပါတုိ႔ေၿပာဆုိခဲ႔ဘူးသူ၊ ေအာ္ --
ခုေတာ႔လည္း တုိက္ပုံအက်ီ အၿဖဴတကားကား၊ရင္ဘတ္မွာ ၿခေသၤ႔တံဆိပ္
ရင္ထုိးႀကီးက ႀကြားႀကြား၀ံ႔၀ံ႔နဲ႔၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢဆုိတာ သူပုန္ေတြ စုေ၀း
ထားတဲ႔ တရားမ၀င္ အဖြဲ႔အစည္းတခုပါလုိ႕ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ ဟစ္ေႀကြး
ေနေလရဲ႕၊အာဏာရွင္စနစ္ကို ေနာက္ဆုံးထြက္သက္ထိ တုိက္ပြဲ၀င္ပါမယ္လုိ႕
တြင္တြင္ေၿပာတတ္သူတေယာက္က အာဏာရွင္မ်ားရဲ႕ေၿခအစုံေအာက္မွာ
က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး၀ပ္တြားခယလုိ႔၊ တတ္လည္းတတ္ႏုိင္ပါ႔လားလုိ႕သာ
ေၿပာလုိက္ၿခင္ပါရဲ႕။

က်ေနာ့္ဦးေလးဆုိသူကလည္း ေငြသာရမယ္ဆုိ ဘယ္လုိကုိယ္က်င္႔တရား
ကုိမဆုိခ်ိဳးေဖာက္ဘုိ႔၀န္မေလးတတ္သူ၊ သူ႔အိမ္ထဲက ထြက္လာတာကုိ
ၿမင္လုိက္ရေတာ႔ ဂြင္တခုခုဖန္ေနၿပီဆုိတာ မေမးပဲနဲ႔သေဘာေပါက္ေနၿပီး
ၿဖစ္ေနတယ္။ငယ္ငယ္က က်ေနာ္႔သူငယ္ခ်င္းေၿပာတဲ႔စကားနဲ႔ေၿပာရရင္
“ဘုန္းႀကီးရူးနဲ႔ေရဒီယုိပ်က္ ” ဆုိတဲ႔စကားလုိပဲ၊ ဟုတ္တယ္ ဘုန္းႀကီးရူးက
ေရဒီယုိပ်က္ကုိမွသြားေတြ႔ဆုိေတာ႔ ပတ္၀န္းက်င္ ဒုကၡေရာက္ေတာ႔တာပဲ။
က်ေနာ္လည္းမေကာင္းတတ္လုိ႔ ၿပဳံၿပီးတခ်က္ႏႈတ္ဆက္လုိက္ရင္း ၿမန္ၿမန္
အဲဒီနားကခြာလာခဲ႔ရတယ္။ အမွတ္တရ လဘက္ရည္ဆုိင္ကုိေရာက္ေတာ့
ကုိယ္႔လူေတြက လူစုံတက္စုံေရာက္ေနႀကၿပီ အားလုံးက ႀကိဳဆုိႏႈတ္ဆက္ရင္း
အၿပဳံးေတြကုိယ္ဆီနဲ႔ က်ေနာ္ကလည္းၿပန္ၿပဳံးၿပီးႏႈတ္ဆက္လုိက္ရင္း ၀ုိင္း
ထုိင္လုိက္တယ္၊ ဒီတခါအၿပဳံးကေတာ႔ ရင္ထဲအသဲထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ
ထြက္လာတဲ႔ အၿပဳံးပါ။

“ ဒီေန႔ ဟုိရက္က ေဆြးေႏြးခဲ႔တဲ႔ဟာရဲ႕အဆက္ကုိဆက္သြားခ်င္တယ္ ”
အားလုံးတေယာက္တေပါက္စကားေတြေၿပာေနရာက ရုတ္တရက္ဆုိသလုိ
ၿငိမ္သြားႀကတယ္။ က်ေနာ္လည္းၿပီးခဲ႔တဲ႔ေန႔ကေဆြးေႏြးခဲ႔တဲ႔ အေႀကာင္းအရာ
ကုိ ဆက္လက္ၿပီး………
“ အာဏာရွင္စနစ္မွာ ဘုရင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊တပါတီအာဏာရွင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ပစၥည္းမဲ့
အာဏာရွင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လုပ္ပုိင္ခြင္႔အ၀၀ကုိ တဦးတေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ တစုတဖြဲ႕၊
တပါတီေပၚမွာ စုပုံထားတယ္.. သူတုိ႔က ထင္ရာစုိင္းလုပ္ၿခင္ရာလုပ္တယ္..
အာဏာကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္တာတုိ႔.. ခြဲေ၀က်င္႔သုံးတာတုိ႔ဆုိတာမရွိ
ဘူး.. ဒီမုိကေရစီစနစ္နဲ႔ ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔ႀကီးဆန္႔က်င္ ဘက္ပဲ .. ဒီမုိကေရစီဟာ
အာဏာရွင္ကုိေတာ္လွန္ဘုိ႔ေပၚေပါက္လာတဲ႔ အေတြးအေခၚတရပ္ၿဖစ္လာ
ခဲ႔တယ္ .. ဟုိေန႔က ငါရွင္းၿပခဲ႔သလုိပဲ.. ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိက ၿပည္သူ႔အာဏာ ၿပည္သူအုပ္ခ်ဳပ္ေရး…အာဏာကုိၿပည္သူကပုိင္စုိးတယ္.. အာဏာရွင္မွာက
အာဏာကုိ လက္တဆုတ္စာ လူတစု၊ လူတေယာက္က ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတယ္ ”
“ အကုိ ဟုိေန႔ကရွင္းၿပခဲ႔တဲ႔အထဲက တုိက္ရုိက္ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိ ထပ္ရွင္း
ၿပပါဦး” စန္းေမာင္ကေမးလာေတာ႔…
“ ေအသင္ၿမိဳ႔မွာ စတင္အသုံးၿပဳခဲ႔တဲ႔ ေရွးဦး ဒီမုိကေရစီမွာေတာ႔ ၿမိဳ႕သား
( ၿပည္သူေတြ ) ကုိယ္တုိင္ တုိက္ရုိက္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ႔ စနစ္ကုိ က်င္႔သုံးတယ္…
တဦးတည္းပုိင္တဲ႔ အာဏာဆုိတာမရွိဘူး….ၿပည္သူအားလုံး ၿမိဳ႔လယ္ လဟာၿပင္
ေစ်းမွာစုရုံးႀကၿပီး လုပ္ေဆာင္ရမဲ႔ ကိစၥအ၀၀ကုိေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ႀကတယ္.. အမ်ားစုဆႏၵနဲ႔အညီအတည္ၿပဳဆုံးၿဖတ္..လုပ္ေဆာင္ႀကတယ္.. တဦးတေယာက္၊
တစုတဖြဲ႕ဆီကုိ အာဏာေပးအပ္ထားတယ္ဆုိတာမရွိေသးဘူး.. ဒီေန႔ေခတ္မွာ
ေတာ႔ ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ကန္တုံေဒသ ဆုိတာမွာ က်င္႔သုံးစဲပဲ.. ေနာက္တခါကြာ
ေသးငယ္တဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း၊ေဒသအတြင္းမွာေတာ႔ တုိက္ရုိက္ ဒီမုိကေရစီကုိ
က်င္႔သုံးႀကတာေပါ႔ ” ဆုိေတာ႔ ထက္ေအာင္ က……..
“ က်ေနာ္ ဆယ္တန္းႏွစ္က မွတ္မိေသးတယ္ အကုိရ .. အတန္းထဲမွာ ႏႈတ္ဆက္
ပြဲလုပ္မယ္လုပ္ေတာ႔ စုေပါင္းၿပီး ဘာခ်က္မယ္ညာခ်က္မယ္ဆုိ ေဆြးေႏြးႀကတယ္..
က်ေနာ္တုိ႔အတန္းပုိင္ ဆရာႀကီးကလည္း ဒီမုိကေရစီသမားလားမသိဘူး..
အဲဒီမွာ အုန္းႏုိ႔ေခါက္ဆြဲခ်က္ခ်င္တဲ့ အုပ္စုနဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ခ်င္တဲ႔အုပ္စု
ဆုိေပၚလာတယ္.. သူအုပ္စုအလုိက္ေပါ႔ အုန္းႏုိ႔ေခါက္ဆြဲသမားကလည္း
သူ႕ အုန္းႏုိ႔ေခါက္ဆြဲက ဘယ္လုိေကာင္းေႀကာင္း… အကုန္က် ဘယ္လုိသက္သာ
ႏုိင္ေႀကာင္း..စသၿဖင္႔ေပါ႔ အၿပန္အလွန္ၿငင္းခုံေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ႀကတာ….
ေပ်ာ္စရာလည္း ေကာင္းေပါ႔ဗ်ာ.. အဲဒါ ဆရာႀကီးက ပထမစၿပီး ေက်ညာတယ္…
အုန္းႏုိ႔ေခါက္ဆြဲခ်က္ၿခင္တဲ႔သူေတြလက္ေထာင္ပါဆုိေတာ႔…. လက္ေထာင္
ႀကတယ္…. အဲဒါကုိေရတယ္..ၿပီးေတာ႔ တခါမွတ္ထားတယ္..မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္မဲ့
ကိစၥကုိလည္း ထုိ႔နည္းတူစြာေမးတယ္..လက္ေထာင္ႀကတယ္..မွတ္ထားတယ္…
အဲဒီႏွစ္ခုကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ေရတြက္လုိက္ေတာ႔ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ခ်င္တဲ႔ အုပ္စုက
အႏုိင္ရသြားတာမွတ္မိေသးတယ္…”
“ အဲဒါ.. ဒီမုိကေရစီေပါ႔.. တနည္းအားၿဖင္႔ တုိက္ရုိက္ဒီမုိကေရစီအမ်ိဳးစားေပါ႔ ”
ကုိေသြးက၀င္ၿပီးေထာက္ခံေဆြးေႏြးလုိက္တယ္။

“ ငါတုိ႔ႀကေတာ႔ ဒီလုိကြ…. တုိ႔အတန္းထဲမွာ အတန္းေခါင္းေဆာင္အၿဖစ္
ငါ႔ကုိေရႊးခ်ယ္ခဲ႔တယ္ကြာ….ေနာက္ထပ္ အတန္းေခါင္းေဆာင္ေတြထဲကမွ
တဆင္႔ ေက်ာင္းေကာင္စီအတြင္းေရးမႈးတေယာက္ကုိေရြးခ်ယ္ခဲ႔တယ္….
အဲဒါမ်ိဳးကုိႀကဘယ္လုိေခၚႏုိင္မလည္း အကုိ..” စန္းေမာင္က က်ေနာ့္
ဘက္ကုိလွည္႔ၿပီးေမးလုိက္ေတာ႔….
“ ဒါက ကုိယ္စားၿပဳ ဒီမုိကေရစီအမ်ိဳးစားေပါ႔…မင္းအတန္းထဲမွာရွိတဲ့
ေက်ာင္းသားေတြက မင္းကုိ အတန္းကုိယ္စားလွယ္အၿဖစ္ေရြးလုိက္ေတာ့
မင္းက အဲဒီေက်ာင္းသားေတြကုိ ကုိယ္စားၿပဳေပးရတဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္ၿဖစ္သြား
တယ္ေလ…အဲဒီအတန္းခန္းေဆာင္ေတြက မွေနာက္တခါ ေက်ာင္းေကာင္စီ
အတြင္းေရးမႈး တေယာက္ကုိ ထပ္ေရႊးေပးရတာဟာ ကုိယ္စားၿပဳဒီမုိကေရစီ
အမ်ိဳးစား….ဒီေန႔ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င္႔သုံးတဲ႔ နုိင္ငံေတြမွာက်င္႔သုံးတဲ႔ ပုံစံေပါ႔…
မဲဆႏၵနယ္အသီးသီးကေန ကုိယ္စားလွယ္ေတြကုိ လူထုက ေရႊးခ်ယ္ေပးရတယ္
ေလ..အဲဒီကုိယ္စားလွယ္ေတြကမွတခါ လူထု အက်ိဳးစီးပြားေတြကုိ ၿပန္အေကာင္ထည္
ေဖာ္ေပးရတယ္… မင္းတုိ႔စိတ္ထဲမွာစြဲၿမဲသြားေစဖုိ႕ ဒီမုိကေရစီအဓိပါယ္ဖြင္႔ဆုိခ်က္
ကုိ ထပ္ေၿပာၿပၿခင္တယ္…ဒီမုိကေရစီဆုိတာ… ၿပည္သူလူထု၏သေဘာတူညီ
ခ်က္ၿဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္သည္႔အစုိးရ၊ အၿမင္႔ဆုံးအာဏာဟာ ၿပည္သူလူထုလက္ထဲမွာ
ပဲတည္ရွိရမယ္ဆုိတဲ႔ အစုိးရစနစ္ကုိ ေခၚတယ္ ” က်ေနာ္စကားအဆုံးမွာ
လဘက္ရည္ခြက္ထဲမွာက်န္ေနတဲ႔ အက်န္ေလးကုိ တက်ိဳက္ထဲ ေသာက္လုိက္ရင္း
က မ်က္လုံးတခ်က္ေ၀့ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ ဆုိင္ထဲကုိ ရအဖ ( ရပ္ကြက္ေအးခ်မ္း
သာယာေရးနဲ႔ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ) ၀င္တခ်ိဳ႕၀င္လာတာကုိေတြ႔လုိက္ရတယ္။
အဲဒီထဲက တေယာက္က က်ေနာ္႔ကုိၿပဳံးၿပႏႈတ္ဆက္ရင္း သူတုိ႔အစုေလးနဲ႕
သူတုိ႔ဘာေတြစတင္ေဆြးေႏြးေနႀကလည္းမသိ…. က်ေနာ္ကုိ ၿပဳံးၿပႏႈတ္ဆက္
ခဲ႔တဲ႔ ရအဖ တေယာက္က တခ်ိန္က သူလည္း ၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးမွာ
တက္ႀကြစြာပါ၀င္လႈတ္ရွားခဲ႔သူ..ခုေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ကုိေတာင္ေခၚရ ေၿပာရ…
ႏႈတ္ဆက္ရမွာ ေႀကာက္ရြံ႔ေနပုံရတယ္။ က်ေနာ္နားလည္ေပးလုိက္ပါတယ္၊
ၿပီးခဲ႔တဲ႔သတင္းပါတ္က ရပ္ကြက္ကလူေတြဆင္႔ေခၚၿပီး ရပ္ကြက္အလယ္
က ပင္မလမ္းႀကီးကုိၿပင္ဘုိ႔ အလႈေငြ မထဲ႔မေနရေတာင္းခံခဲ႔တယ္ ရပ္ကြက္တြင္း
က ၿပည္သူေတြက အဲသေလာက္ ေငြေႀကးကုိထဲ႔၀င္ဘုိ႔မၿဖစ္နုိင္ေႀကာင္းကုိ
ၿပန္လွန္ေစာဒက တက္ႀကေတာ႔ ရအဖ ဥကၠဌ လုပ္တဲ႔သူက အထက္အမိန္႔ရဆုိ
မၿဖစ္မေန ထဲ႔၀င္ရမယ္လုိ႔ အမိန္႔မေပးရုံတမယ္သတ္မွတ္ခဲ႔တယ္၊ လူထုချမာ
ဘာၿပန္ေၿပာရဲရွာမလည္း သူတုိ႔ကေၿခာက္လွန္႔ထားေတာ႔ ေႀကာက္ႀကတာေပါ႔၊
အဲဒီအစည္းေ၀းမွာ က်ေနာ္ကသူတုိ႔ကုိေမးခြန္းတခုေမးခဲ႔တယ္၊ က်ေနာ္တုိ႕
ၿပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ႔လမ္းတခုကုိ အလုိရွိတာအမွန္ပါ ဒါေပမဲ့
ဒီေလာက္ေငြေႀကး ထည့္၀င္ဖုိ႕ဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔လူထုအဖုိ႔၀န္ထုတ္၀န္ပုိး
ၿဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ဥကၠဌ အေနနဲ႔ အထက္အဆင္႔ဆင္႔ကုိတင္ၿပသင္႔တယ္
ေနာက္တခါ ဒီလုိ ကိစၥမ်ိဳးေတြကုိလုပ္ဘုိ႔ဆုိတာ အစုိးရမွာပဲတာ၀န္ရွိတယ္
ဘယ္သူမွာမွတာ၀န္မရွိဘူးလုိ႔ေၿပာေတာ႔…သူက
“ ဒါကေတာ႔ဗ်ာ အထက္လူႀကီးေတြက ၿဖဴဆုိ က်ေနာ္တုိ႔က ၿဖဴရမွာပဲ…
မဲဆုိမဲရမွာပဲ ” တဲ႔ ……………
က်ေနာ္က သူတုိ႔ကုိေတြ႔ခါမွ သတိရၿပီး အဲဒီ႔အေႀကာင္းေလးကုိ က်ေနာ္တုိ႔
လဘက္ရည္၀ုိင္းမွာ ခပ္တုိးတုိးရွင္းၿပမိလုိက္တယ္။ နားေထာင္ေနတဲ႔
ခ်မ္းေၿမ႕က……

“ဒါ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အင္မတန္မွ ခါးသီးလွတဲ႔.. အၿဖစ္ဆုိးေတြေပါ႔အကုိရာ…
ဒီမုိကေရစီ အစုိးရဆုိ ဒါမ်ိဳးလုပ္လုိ႔ဘယ္ရမလည္း.. လုပ္ႀကည္႔ပါလား…
ေနာက္တခါ မဲအေရႊးခံရင္ သူတုိ႔လုိလူမ်ိဳးဘယ္ေတာ႔မွမဲေပးမွာမဟုတ္ဘူး..
ၿပဳတ္ၿပီသာၿပင္”
“ သိပ္မွန္တာေပါ႔ ” ထက္ေအာင္က ႀကားထဲမွၿဖတ္ၿပီး၀င္ေရာက္ေထာက္ခံရင္း…
“ က်ေနာ္ႀကားဘူးတဲ႔.. ၿဖစ္ရပ္ေလးတခုေၿပာၿခင္ေသးတယ္ဗ် ” သူကၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး
နဲ႔စလာတယ္
“ တခါက စစ္တပ္က အရာရွိလုပ္တဲ႔သူ တစ္ေယာက္က သူတုိ႔တပ္ရံပုံေငြအတြက္
ဆုိ ေမြးၿမဴေရး လုပ္ငန္းတခုလုပ္တယ္ေလ..တေန႔ သူ႕ေမြးၿမဴေရးၿခံေတြကုိ
သြားေရာက္စစ္ေဆးေတာ႔….ေမြးၿမဴေရးၿခံမွာတာ၀န္ယူလုပ္ကုိင္ေနရတဲ့
ရဲေဘာ္က အရာရွိလုပ္သူကုိ ဆီးႀကိဳအေလးၿပဳရင္း..ေမြးၿမဴေရးလုပ္ငန္းေတြ
ကုိ လုိက္လံရွင္းလင္းၿပသတယ္…အရာရွိလုပ္သူကလည္း ေခါင္းေလးတၿငိမ္႔ၿငိမ္႔
လက္ကေလးေနာက္ပစ္… လုိက္လံစစ္ေဆးေပါ႔..
“ အခု ၀က္ေတြေမြးထားတာေနာ္ ” ၀က္ေတြကုိၿမင္ေနရက္သားနဲ႕ ရဲေဘာ္ကုိ
လွမ္းေမးလုိက္တယ္…..ရဲေဘာ္လုပ္သူကလည္း ခ်က္ၿခင္း သတိေကာက္ဆြဲတဲ့ျပီး…
“ ဟုတ္..ဗုိလ္မႈး..၀က္ေတြပါ ” အရာရွိလုပ္သူက ၀က္ေတြနားကုိကပ္သြားၿပီး
ေသေသခ်ာခ်ာႀကည္႔တယ္……
“ ၀က္မေတြပဲ”
“ ဟုတ္..ဗုိလ္မႈး ၀က္မေတြပါ ” တခါ ရဲေဘာ္လုပ္သူက အရာရွိလုပ္သူရဲ႕စကား
ကုိ သတိဆြဲၿပီးၿပန္ေၿဖလုိက္ၿပန္တယ္..အရာရွိလုပ္သူက ၀က္ေတြကုိ ႀကည္႔ရင္း..
ႀကည္႔ရင္းကေန…..
“ ဟာ…ဘယ္ကလာ..၀က္မေတြရမလည္း..ေသေသခ်ာခ်ာႀကည္႔မွ ၀က္ထီးေတြ
ပဲကြ ” ဆုိေတာ႔
“ ဟုတ္..ဗုိလ္မႈး..၀က္ထီးေတြပါ… ” အရာရွိလုပ္သူက ရဲေဘာ္ကုိ မေက်နပ္တဲ့
ပုံသ႑န္နဲ႔ တခ်က္လွည္႔ႀကည္႔ရင္းကေန…ၿပန္.ေၿပာလုိက္တယ္
“မင္း ဟာကလည္းကြာ.. ငါဘာေၿပာေၿပာ ေဖာ္လုိ ( follow ) ပဲလုိက္ေနေတာ့
တာပဲ ” လုိ႔ ဆုိေတာ႔ ရဲေဘာ္ကခ်က္ၿခင္းပဲ သတိၿပန္ဆြဲတဲ႔ၿပီး….
“ ဟုတ္..ဗုိလ္မႈး … ေဖာ္လုိ ( follow ) ပါ ဗုိလ္မႈး ”
အားလုံး၀ါးကနဲ ပြဲက်သြားႀကတယ္။ေဘးခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ထုိင္ေနႀကတဲ့
ရအဖ ေတြက မလုံမလဲ မ်က္ႏွာသြင္ၿပင္ေတြနဲ႔လွည္႔ႀကည္႔ၿပီး ကုတ္ကုတ္…
ကုတ္ကုတ္နဲ႔ပဲ ေခါင္းၿခင္းဆုိင္ ဘာေတြေၿပာေနလည္းမသိ၊ ရီသံေတြစဲသြားမွ
စကား၀ုိင္းကုိၿပန္စရေတာ႔တယ္……..

“ထက္ေအာင္ ေၿပာလုိက္တာ.. ဒီေန႔ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ လက္ပါးေစေတြကုိ
ရည္ညႊန္းလုိက္သလုိပါပဲကြာ ”
“ ရည္ညြန္းတာမဟုတ္ဘူး အကုိရ.. က်ေနာ္က ဒီအတုိင္းၿဖစ္ေနတာလုိ႕ေတာင္
ရဲရဲေၿပာၿခင္တယ္ ” ထက္ေအာင္ စကားအဆုံးမွာ စန္းေမာင္က လက္မကုိ
အသာေလးဖြက္ၿပီး ရအဖ ေတြဘက္ထုိးညႊန္ၿပလုိက္ေတာ႔.. ထက္ေအာင္က
သြားစမ္းပါ ဆုိတယ္႔ စိတ္ကုန္ခန္းသြားတဲ႔ပုံစံနဲ႔ မ်က္ႏွာကုိရႈံတြ လုပ္ၿပေန
ေသးတယ္။

“အဲဒီအခ်ိန္က.. ေအသင္က စတင္က်င္႔သုံးခဲ႔တဲ႔ ဒီမုိကေရစီ အေတြးအေခၚ
က တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ ၿမိဳ႕ၿပႏုိင္ငံေတြဆီကူးသြားခဲ႔တယ္.. ၿမိဳ႕ၿပႏုိင္ငံဆုိတာ…ၿမိဳ႕
တၿမိဳ႕ၿခင္းဆီက..ႏုိင္ငံလုိၿဖစ္ေနတာ…အခု မင္းတုိ႔ေတြ႔ေန သိေနရတဲ့ ႏုိင္ငံ
ေတြလုိ အႀကီးႀကီးေတြမဟုတ္ေသးဘူးေပါ႔ကြာ..ဒီမုိကေရစီသက္တမ္း ကလည္း
ႏုေသးေတာ႔ အခက္ခဲေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေတာ႔ႀကဳံေတြ႔ရတာေပါ႔…. လုိအပ္ခ်က္
ေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပါ႔.. စစၿခင္းမွာေတာ႔ .. ဒီမုိကေရစီ စနစ္ကုိ.. တုိက္ရုိက္
ဒီမုိကေရစီ စနစ္နဲ႔ပဲသြားခဲ႔တာ..ေနာက္တခါ မဲေပးေရႊးခ်ယ္တဲ႔ အခါမွာလည္း
ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြက ပါလာတယ္…ေယာက်ာၤးပဲမဲေပးပုိင္ခြင္႔ရွိတာတုိ႔၊
ပစၥည္းပုိင္ဆုိင္မႈရွိမွတုိ႔ မိန္းမေတြဆုိ မဲေပးပုိင္ခြင္႔ကုိကန္႔သတ္ထားတာတုိ႔
အဲသလုိေတြ……..အခုေခတ္ ေအာင္ၿမင္ေနတဲ႔ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး
ေတြ ထူေထာင္နုိင္ဘုိ႔ အေတြ႔အႀကဳံေတြ ၊ သင္ခန္းစာေတြ အမ်ားႀကီး
ယူခဲ႔ရတာေပါ႔ ”
“ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာလည္း ဒီမုိကေရစီ ကာလတစ္ခုကုိ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ့
ဘူးတယ္လုိ႔ႀကားဘူးတယ္.. အဲဒါ ဘယ္တုန္းကလည္း အကုိ ”
စန္းေမာင္က ေမးေတာ႔….
“လြတ္လပ္ေရးရၿပီးစအခ်ိန္ေလာက္ကေပါ႔ ( ၁၉၄၈ ကေန ၁၉၆၂ ထိပဲ)
သိပ္ႀကာႀကာ မခံလုိက္ပါဘူးကြာ… ဆယ္ေလးႏွစ္ သက္တမ္းပဲရွိေသးတယ္…
စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းအုပ္ခ်ဳပ္လာလုိက္တာ..ခုထိပဲဆုိပါေတာ႔”
“က်ေနာ္တုိ႔ အဲဒီ သမုိင္းေႀကာင္းေတြကုိလည္း သိခ်င္တယ္ အကုိရာ …
တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ တကယ္ကုိသိထားသင္႔တဲ႔ အရာေတြပါ ”
က်ေနာ္ လူငယ္ေတြကုိ ေတာ္ေတာ္သနားသြားတယ္။ စစ္အာဏာရွင္
အဆက္ဆက္ဟာ မွန္ကန္တဲ႔ သမုိင္းေႀကာင္းေတြကုိ ရုိက္ခ်ိဳးၿပီး သူတုိ႔ရဲ႕
ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြကလြဲလုိ႔ ဘာမွမွန္မွန္ကန္ကန္ ေဖာ္ထုတ္ဖြင္႔မေပးခဲ႔ပါဘူး၊
ဒါကလည္း ႏုိင္ငံေရးသားေႀကာၿဖတ္နည္းတမ်ိဳးပါ၊ က်ေနာ္တုိ႔တေတြေတာင္မွ
၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးကေမြးဖြားေပးလုိက္လုိ႔ နုိင္ငံေရးကုိ သိခြင့္ေလ႔လာခြင့္
ရခဲ႔တာကုိး၊ အကယ္လုိ႔မ်ား ၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီးသာ ေပၚေပါက္မလာခဲ႔ဘူး
ဆုိရင္ က်ေနာ္လည္း သူတုိ႔နဲ႔ ဘာမွမထူး ဘာကုိမွသိခြင္႔မရ၊ သိဖုိ႕ကုိလည္း
ႀကိဳးစားၿဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး…

“ငါ အခု..ဒီမုိကေရစီရဲ႕အေၿခခံေလး အစပ်ိဳးေပးေနတဲ႔အခ်ိန္မွာပဲ…ႏုိင္ငံေရး
ဆုိတာ ဘာလည္း…တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕သမုိင္းၿဖစ္စဥ္ေလးကုိလည္း အက်ဥ္းခ်ဳံးေၿပာၿပ
ခ်င္ေသးသကြ ..ဒါေတြကုိ ငါဆက္ေၿပာသြားေပးပါ႔မယ္..”

“ေကာင္းတာေပါ႔ အကုိရာ အထူးသၿဖင္႔ ၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာေမြးလာတဲ့
လူငယ္ေတြတခ်ဳိ႕က က်ေနာ္တုိ႔ကုိ အဲဒီသမုိင္းေႀကာင္းေတြေမးတာေတာင္
က်ေနာ္တုိ႔မေၿဖႏုိင္ဘူး.. က်ေနာ္တုိ႔လည္း ေကာင္းေကာင္းမွမသိႀကတာ
က်ေနာ္ဆုိ ၈၈ တုန္းက ငါးတန္းေက်ာင္းသားပဲရွိေသးတာ ဘာမွ
ေကာင္းေကာင္းမသိပါဘူး..လူေတြအစုအေ၀းႀကီးနဲ႕ ေအာ္ႀက..ဟစ္ႀကတာ
ေတာ႔သိတယ္..ေနာက္တခါ အစုိးရဆန္႔က်င္တာလည္းသေဘာေပါက္တယ္
က်န္တာဘာမွမသိဘူး..က်ေနာ္က အဲဒီတုန္းက ေပ်ာ္ေနတာဗ်… စိတ္ထဲ
မွာေတာ့ ေရးေတးေတးပါပဲ… ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ဘာမွန္းမသိေတာ့
ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြကုိရွင္းၿပဘုိ႔ဆုိတာက ခက္တယ္ဗ် ” ထက္ေအာင္က
မခ်ိတင္ကဲေလသံနဲ႔ေၿပာအၿပီး…………….က်ေနာ္ေစာေစာကေၿပာလက္စ
စကားကုိၿပန္ဆက္လုိက္တယ္…..

“စကားလမ္းေႀကာင္းလြဲသြားမွာစုိးတယ္….ငါ ေၿပာလက္စ ဒီမုိကေရစီ အေႀကာင္း
ေလး ခရီးဆက္ၿခင္ေသးတယ္ကြ..ဒီလုိ..ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ႔ေတာ္လွန္တဲ့ အေတြး
အေခၚတရပ္က ေနရာအႏွံ႕ေဒသအႏွံ႕ကုိၿပန္႔သြားၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ခဲ႔ႀက
တယ္….ပေဒသရာဇ္ အာဏာရွင္ကေန... ၿပည္သူ႔အာဏာ ပုိင္စုိးလာတာေပါ့
ကြာ… ႏွစ္ကာလေတြေက်ာ္ၿဖတ္လာၿပီးတဲ႔ေနာက္မွာေတာ႔ ဒီမုိကေရစီသေဘာ
တရားကုိ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ မြန္းမံၿပင္ဆင္ က်င့္သုံး လာရင္း…
ႏုိင္ငံေရးအယူအဆေတြနဲ႔တြဲဘက္က်င္႔သုံးလာခဲ႔တယ္…”

“အကုိ က်ေနာ္ သိပ္မရွင္းဘူးၿဖစ္ေနတယ္…ဘယ္လုိ နုိင္ငံေရးအယူအဆ
ေတြနဲ႔တြဲသုံးတာလည္း..” ကုိေသြးရဲ႕ထိမိလွတဲ႔ေမးခြန္းေလးပါ။
“လူဦးေရနည္းနည္းေလးအေၿခေနမွာ ကိစၥသိပ္မရွိလွေပမဲ႔ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံလုိ တည္ရွိေနတဲ႔ေဒသႀကီးမ်ိဳးမွာႀက..အယူအဆေတြက လုိလာၿပီေလ…လူထုက
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ ကုိယ္စားၿပဳ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကုိ ၿပည္သူလူထုကုိယ္စား
တင္ေၿမွာက္ေပးလုိက္တာကေတာ႔ဟုတ္ပါၿပီ..ဘယ္လုိ အေၿခခံမႈေတြ…
အယူအဆေတြနဲ႔ လူထုကုိ စီမံမွာလည္းဆုိတဲ႔ ၿပသနာအေပၚမွာအေၿခခံရင္း
က…ႏုိင္ငံေရး အယူအဆေတြေပၚထြန္းလာခဲ႔တယ္..ဒီေန႔ ကမၻာႀကီးမွာ
အထင္ရွားဆုံး နုိင္ငံေရးအယူအဆကုိ ေၿပာပါဆုိရင္ေတာ႔ လက္ယာလုိ႕
ေခၚတဲ႔ ( အရင္းရွင္စနစ္ကုိ အေၿခခံတဲ႔ နုိင္ငံေရး၀ါဒနဲ႔ ) လက္၀ဲ လုိ႔ေခၚတဲ႔
( ဆုိရွယ္လစ္၊ ကြန္ၿမဴနစ္ကုိ အေၿခခံတဲ႔ ႏုိင္ငံေရး၀ါဒေတြကေတာ႔ အထင္ရွား
ဆုံးနဲ႔ ယေန႔အထိ ဂယက္ေတြရုိက္ခပ္ဆဲပဲေပါ႔…..” က်ေနာ့္ စကားအဆုံးမွာ
အားလုံးကုိေလ႔လာႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ကုိစိတ္၀င္စားေနတာေတြ႕
လုိက္ရေတာ႔ က်ေနာ္လည္းေၿပာရတာ အားရွိလာတယ္…။

“ဒီအယူအဆေတြ အေႀကာင္းလည္း မင္းတုိ႔ တီးမိ ခပ္မိေအာင္ ငါရွင္းၿပ
ေပးပါဦးမယ္…ငါေၿပာခဲ႔တာေတြမွာ ရႈပ္ေထြး သြားနုိင္တာေတြမ်ား ပါသြား
မိသလား”

“မပါ ပါဘူး.. ဒါေပမဲ႔ သိၿခင္တာေတြေတာ႔မ်ားလာတယ္ ” စန္းေမာင္က
ေခါင္းကုိတဗ်င္းဗ်င္းကုတ္ရင္းေၿပာလုိက္ေတာ့
“ငါတတ္နုိင္သေလာက္ နားအလည္ဆုံးၿဖစ္ေအာင္ရွင္းၿပေပးပါ႔မယ္….
ဒီေန႔ က်င္႔သုံးေနတဲ႔ ဒီမုိကေရစီဟာ ဘာနဲ႔တူသလည္းဆုိေတာ့... အင္ဂ်င္စက္
တစ္လုံးလုိပဲကြ…. အင္ဂ်င္စက္ဆုိတာ သူခ်ည္းဘာမွသုံးလုိ႕ ရတာ
မဟုတ္ဘူး..တခုခုနဲ႔ေပါင္းစပ္ေပးရတယ္..ဥပမာ..ကားနဲ႔တြဲလုိက္ေတာ့
ကားအင္ဂ်င္ေပါ႔၊ ေလယာဥ္နဲ႔တြဲလုိက္ေတာ႔ေလယာဥ္အင္ဂ်င္ေပါ႔ ၊ သူရဲ႕
ပကတိ အရွိတရား အင္ဂ်င္ဆုိတဲ႔ အရာကုိ ေပါင္းစပ္တန္ဘုိးေတြနဲ႔ တြဲလုိက္
ရင္းက အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ေၿပာင္းလည္းမႈ႔ေတြေတာ႔ရွိတာေပါ႔..ထုိနည္းတူစြာ
ပဲ.. ဒီမုိကေရစီကုိလည္း ေပါင္းစပ္တန္ဘုိးၿဖစ္တဲ႔ နုိင္ငံေရးအယူအဆေတြ
နဲ႔တြဲဘက္သုံးႀကတယ္…ဒီမုိကေရစီကုိ လက္၀ဲ၊လက္ယာ အယူအဆေတြနဲ႕
တြဲသုံးႀကတယ္….လက္ယာအယူအဆၿဖစ္တဲ႔ အရင္းရွင္ နဲ႔တြဲစပ္ၿပီးေတာ့
အရင္းရွင္ဒီမုိကေရစီ ( ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ႔ ေခတ္မွီတဲ႔ အေတြးအေခၚ
အယူအဆေတြတုိး၀င္လားၿပီး ေၿပာင္းလည္းေရးပုံသ႑န္ေတြနဲ႕
ၿဖစ္တည္လာတဲ႔ လစ္ဘရယ္ဒီမုိကေရစီ တနည္းအားၿဖင္႔ လြတ္လပ္တဲ့
ဒီမုိကေရစီ ေနာက္တခုက လက္၀ဲအယူအဆၿဖစ္တဲ႔ ဆုိရွယ္လစ္၊ ကြန္ၿမဴနစ္
၀ါဒေတြနဲ႔ေပါင္းစပ္ၿပီးေတာ႔ ဆုိရွယ္လစ္ဒီမုိကေရစီ ေနာက္ ၿပည္သူ႕ဒီမုိကေရစီ
(ကြန္ၿမဴနစ္၀ါဒနဲ႔ ဒီမုိကေရစီကုိေပါင္းစပ္ထားတာ ) ဒါေပမဲ႔လည္း ငါေလ႔လာ
မိသေလာက္ လက္၀ဲ၀ါဒမွာ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ နာမည္ခံ အေရာင္ၿပ
သက္သက္ပါပဲ…

“ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားစရာေတြပဲအကုိရာ ..က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ကေတာ့
ရွယ္ ေတြပါပဲ ”
“ မင္းတုိ႔ အတုိင္းတာတခုထိနားလည္သြားမယ္ဆုိ ငါေက်နပ္ပါတယ္…
တခါက ကဗ်ာဆရာႀကီးဦးတင္မုိးေၿပာခဲ႔တဲ႔စကားေလးတခြန္းကုိသတိရ
မိတယ္ကြ….သူ ကဗ်ာေရးတဲ႔ အခါ အခက္ဆုံးက ကေလးကဗ်ာေရးရ
တာပဲတဲ႔ ….. ငါဆုိလုိတာက မင္းတုိ႔ကုိ ကေလးလုိ႕ေၿပာတာ မဟုတ္ပါဘူး..
ကေလးဆုိတာနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ေၿပာၿပတာပါ..ကေလးဆုိတာ..ဦးေႏွာက္က
ရွင္းတယ္၊ အေတြးရွင္းတယ္..သူတုိ႔ရဲ႕လက္ခံႏုိင္မႈ႔စြမ္းအားက သိပ္မၿမင့္
ေသးဘူး..အဲဒီလုိ အေၿခေနမ်ိဳးမွာ ေရွာေရွာရႈရႈ ေခါင္းထဲကုိ၀င္သြားဖုိ႕
ဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳးစားရတာကြ…”
“ အကုိလည္း အခ်ိန္ေပးရတာ ေတာ္ေတာ္ႀကာသြားၿပီ.. ေနာက္ေန႔မွပဲ…
ခရီးဆက္ႀကတာေပါ႔ေနာ္..ဒီေန႔လဘက္ရည္ဘုိးကုိ က်ေနာ္ရွင္းပါ႔မယ္”
စန္းေမာင္ ကေၿပာေၿပာဆုိဆုိ အိပ္ကပ္ထဲကပုိက္ဆံကုိဆြဲထုတ္ရင္းက…
ပုိက္ဆံေတြကုိေရဟန္ၿပဳၿပီး တုန္တုန္ တုန္တုန္လုပ္ၿပေနေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႕
တ၀ါး၀ါး ရယ္ေမာလုိက္ႀကရင္း…….။
အဖုိးတန္စကား၀ုိင္းေလးရဲ႕တေန႔တာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ႀကပါတယ္။

(အပုိင္း ( ၃ ) ဆက္ပါဦးမည္။)

Read more »

Sunday 2 January 2011

၂၀၁၁ မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

ႏွစ္ကာလ အပုိင္းအျခား တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းလာတုိင္း
မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္ပါလုိ႕ ဆုေတြေတာင္း၊ မဂၤလာအေပါင္း
ႏွင့္ ျပည့္စုံပါေစ၊ ပုိမုိေကာင္းမြန္ေသာ အေနအထားေတြ
ရရွိပါေစ၊ ဒီထက္ တုိးတက္ေအာင္ျမင္ေသာ ေျခလွမ္းေတြ
ရရွိဖုိ႕ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မယ္လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ၾကပါတယ္။



၂၀၁၁ ခုႏွစ္ဟာ ၂၀၀၉၊ ၂၀၁၀ ေတြထက္ ပုိမုိျပီး သက္ေတာင့္
သက္သာ ျဖစ္ေစမယ့္ သကၠရာဇ္ တစ္ခု ျဖစ္မယ္လုိ႕ ဒီစာကုိ
ေရးတဲ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႕ေတာ့ လုံး၀ မထင္ပါဘူး။ ၂၀၁၁ ႏွစ္ထဲမွာ
ရွင္သန္ရမယ့္ လူသားဟာ ယခင္ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့ ရာစုႏွစ္ေတြထဲက
လူသားထက္ အခက္အခဲပုိင္းဆုိင္ရာ ယွဥ္ျပိဳင္မွဳပုိင္းဆုိင္ရာ မ်ား မလာ
ရင္ေတာင္ နည္းနည္းေလးမွ ေလွ်ာ့နည္းေစမယ့္ အေနအထား
လုံး၀ မရွိပါဘူး။၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ကတည္းက ျဖစ္ပြားလာခဲ့တဲ့ အျပည္ျပည္
ဆုိင္ရာ စီးပြားေရး က်ဆင္းမွဳဟာလည္း အနည္းငယ္ ျပန္လည္ ဦးေမာ့
လာတယ္ ဆုိေပမယ့္ အရင္လုိ အေနအထားမ်ဳိး မရွိေသးပါဘူး။

၂၀၁၁ ဆုိတဲ့ ခုႏွစ္ဟာ “သတိ”ေတြ၊ အလုပ္ လုပ္ပုံ ေငြေၾကးသုံးစြဲပုံ
“နည္းစနစ္”ေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနရမယ့္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္
လုိ႕ ထင္မိပါတယ္။ အေနာက္အုပ္စု၀င္ ႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အလုပ္ လက္မဲ့
ဦးေရ သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားမယ့္ အေနအထားလည္း မရွိေသး
ပါဘူး။ ေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား ျပႆနာ၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္
ကာကြယ္ ထိန္းသိမ္းေရး ျပႆနာေတြလည္း ဗုိလ္ေနျမဲ က်ားေနျမဲ
ပဲ ဆက္ရွိေနမယ္လုိ႕ ထင္ပါတယ္။ ဒီဂယက္ေတြၾကားမွာ ၂၀၁၁ ထဲ
ဘယ္လုိေနထုိင္ျပီး ဘယ္လုိ ျဖတ္သန္းၾကမလဲလုိ႕ ကုိယ္စီကုိယ္ငွ
စိတ္ကူးေလးေတြ ရွိၾကမွာပါ။

ဒီ“လ” ကုန္ရင္ ဘာေလး ၀ယ္မယ္၊ “ဘယ္လ” ကုန္ရင္ ဘယ္ကို
သြားလည္မယ္၊ “ဘယ္လ”ထဲက လုပ္ရုိးလုပ္စဥ္ “ဘယ္ပြဲေတာ္”ေလး
ရွိေနလုိ႕ “ဘာေတြ” ထပ္ကုန္မယ္ … စသျဖင့္ ရွိတတ္ၾကပါတယ္။
“အလဟႆ” ျဖဳန္းတီးမွဳေတြနဲ႕ ဆုံးရွံဳးနစ္နာမွဳေတြကို ၾကိဳတင္
ကာကြယ္ထားၾကပါဖုိ႕ လိုပါတယ္။ စနစ္ ဇယား ၾကီးမားတဲ့ လူ႕အဖြဲ႕
အစည္းေတြနဲ႕ စီးပြားေရး ထုထည္ၾကီးေတြေတာင္ ျပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၉
နဲ႕ ၂၀၁၀ ထဲမွာ မေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႕ ရင္ဆုိင္ျပီး
ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ျပိဳက်သြားၾကပါတယ္။

လစဥ္ ၀င္ေငြနဲ႕ လစဥ္ ကုန္က်စရိတ္ေတြ၊ ခြဲေ၀ သုံးစြဲပုံေတြ၊ အျခား
ထြက္ေငြေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကိဳတင္ အကြက္ခ် ထားသင့္ပါတယ္။
မလုပ္တတ္ရင္လည္း စီးပြားေရးနဲ႕ ေက်ာင္းျပီးလာတဲ့ နီးစပ္ရာ အသိ
မိတ္ေဆြမ်ားထံ အကူအညီေတာင္းျပီး လုပ္ၾကပါ။ ေငြေၾကးတစ္ခုတည္း
တန္ဖုိးရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္းမာေရးနဲ႕ ပက္သက္တာေတြ၊ အခ်ိန္
သုံးစြဲတဲ့ စနစ္ေတြပါ စဥ္းစားၾကပါ။ လကုန္ရင္ လစာ၀င္လာမယ္၊ ေပးစရာ
ရွိတာေတြ သူ႕ဖာသာ ေအာ္တုိမက္တစ္ ႏုတ္(-) သြားမယ္လုိ႕ အေပၚယံ
မယူဆ သင့္ပါဘူး။ တစ္ဦးခ်င္းအလုိက္ မိသားစုအလုိက္ “အေရးေပၚ
အေျခအေန” တစုံတရာ ရင္ဆုိင္ရရင္ ေျဖရွင္းဖုိ႕ ျပင္ဆင္ထားသင့္
ပါတယ္။ အဲဒီ ၾကိဳတင္ ျပင္ဆင္မွဳဟာလည္း ပုံစံက်တဲ့ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္
မွဳမ်ဳိး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကပါ။ အေရးအေၾကာင္း ရွိလာရင္ နီးစပ္ရာဆီ
အကူအညီ ေတာင္းမယ္လုိ႕ စိတ္ကူး မယဥ္ၾကပါနဲ႕။ ကုိယ့္ျပႆနာ
ကို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေျဖရွင္းႏိုင္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ၾကပါ။

စီးပြားေရးနဲ႕ ေငြေရးေၾကးေရးမွ မဟုတ္ပါဘူး ႏိုင္ငံေရးလည္း ဒီလုိ
ပါပဲ။ ထစ္ကနဲ ရွိရင္ ကုလသမဂၢတုိ႕ လုံျခံဳေရးေကာင္စီတုိ႕ အာဆီယံ
တုိ႕ ခ်က္ခ်င္း လာ မကယ္ႏုိင္ပါဘူး။(ကယ္တင္တယ္လုိ႕ ေျပာႏုိင္တဲ့ အေန
အထားလည္း မရွိခဲ့ေသးဘူးလုိ႕ ထင္ပါတယ္။) ဒုကၡေပးစရာရွိရင္သာ
အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံေတြေရာ အေ၀းက ႏိုင္ငံေတြပါ အခ်ိန္မေရြး ဒုကၡေပးၾက
တာပါ။ “အလွဴေရစက္ လက္နဲ႕မကြာ” လုိ႕ အားလုံးနီးပါက လက္ခံထား
ၾကပါတယ္။ ထိေရာက္ျပီး ျဖစ္ေပၚ တုိးတက္မွဳမ်ားမယ့္ အလွဴအတန္း
ေတြလည္း လုပ္ၾကပါ၊ ေရွ႕ေရး ေနာက္ေရးအတြက္ “အရန္အင္အား”
ေတြလည္း ထားရွိၾကပါ။ ရာစုႏွစ္ေတြ ဆယ္စုႏွစ္ေတြမွာ နည္းပညာ
တုိးတက္မွဳေတြႏွင့္အတူ အခက္အခဲေတြ ျပႆနာအသစ္ေတြလည္း
လုိက္ျပီး တုိးတက္ၾကတယ္ဆုိတာ မေမ့ၾကပါနဲ႕ဗ်ာ …..။

ႏွစ္သစ္မွာ “ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ”လုိ႕ ဘေလာ့ ေရးေဖၚေရးဖက္ေတြေရာ
စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြမ်ားကိုပါ ဆုိပါရေစ ….။


-စစ္ျငိမ္းဒီေရ

Read more »

Saturday 1 January 2011