ဘုိင္ဘုိင္ ၂၀၁၀

ႏွစ္ကူးေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ေမတၱာပုိ႕ေလး ဘာေလး ဆုေတာင္းပါရေစ။
“ျမိဳ႕လယ္ေခါင္အရပ္၌ ေနေသာ တရုတ္ကုလား စီးပြားေရး ေဘာဂ
ေဗဒ ကြ်မ္းက်င္သူအေပါင္း က်န္းမာၾကပါေစ ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ျမိဳ႕ျပင္
ရြာျပင္ ဇနပုဒ္၌ ေနေသာ ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသားအေပါင္း က်န္းမာ
ၾကပါေစ ခ်မ္းသာၾကပါေစ ….။



တရုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတုိးတက္ႏွဳန္း ေတာ္ေတာ္ျမင့္ျပီး ျမန္လည္း
ေတာ္ေတာ္ကုိ ျမန္လာပါတယ္။ ဒီပုံစံအတုိင္းသာဆုိရင္ သကၠရာဇ္ ၂၀၅၀
မွာ ကမၻာ့ေငြေၾကးေစ်းကြက္ရဲ႕ အဓိက စံတန္ဖုိးဟာ တရုတ္ ယြမ္ေငြ
ျဖစ္လာမလား … ???။ တရုတ္ စီးပြားေရးနဲ႕အတူ ဘာသာစကားနဲ႕
ယဥ္ေက်းမွဳကလည္း အတူတူ ပါလာတာ မဆန္းပါဘူး။ ဂလုိဘယ္လုိက္
-ေဇရွင္း (globalization) ဆုိတဲ့အသံဟာ “က်ည္ဆံဆုိတာ ျပတုိက္မွာ
ဒီကမၻာဟာ ျငိမ္းခ်မ္းတယ္…. စစ္ေတြ မျဖစ္ရဘူး …. ” လုိ႕ အိပ္ခ်င္မူးတူး
ဆုိၾကတဲ့ ဆုိရွယ္ဒီမုိကရက္ေတြနဲ႕ “ကမၻာျပဳေရး … ကမၻာျပဳေရး …” ဆုိတဲ့
စကားကို စက္တင္ဘာ 9/11 မျဖစ္ခင္အထိ လွ်ာအရုိးမရွိတုိင္း ေၾကြးေၾကာ္
တတ္တဲ့ အေပ်ာ့စား လစ္ဘရယ္ဒီမုိကရက္ေတြရဲ႕ အသံေတြပါ။ တကယ္
ေတာ့ ဂလုိဘယ္လုိက္ေဇရွင္း ဆုိတာ ေၾကြးေၾကာ္ေနရင္း … ေနရင္းနဲ႕
တိမ္၀င္ျပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားေတာ့မယ့္ အသံတစ္ခုပါပဲ။

ရယ္ဒီကယ္ေတြနဲ႕ ကြန္ဆာေဗးတစ္ေတြရဲ႕ “အမ်ဳိးသား အက်ဳိးစီးပြား
ဦးစားေပးေရး” ပန္းတုိင္ဟာလည္း ဒုတိယကမၻာစစ္ျပီးကတည္းက
သြားေနလုိက္တာ ေရာက္ကုိ မေရာက္ႏိုင္ဘူး။ ေလာေလာဆယ္
ေရာက္ေနတာက “ကုန္ထုတ္ စြမ္းအားအေျချပဳ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး”။
တရုတ္ ေက်ာ္တက္သြားတာ ဂ်ပန္တုိ႕ ဂ်ာမန္တုိ႕ စကားေမးေတာင္
မရလုိက္ဘူး။ ေဟာ္လန္- ဒတ္ခ်္ဘဏ္ရဲ႕ ရွယ္ယာ အမ်ားစု တရုတ္
လက္ထဲ ေရာင္းလုိက္ရေတာ့ ဥေရာပက စီးပြားေရး ေဂါ့ဖားသားေတြလည္း
မ်က္လုံးေလး ကလည္ ကလည္နဲ႕ က်န္ရစ္ခဲ့ၾကတယ္။ အုိစမာဘလာဒင္
ေသာင္းက်န္းေတာ့ အာရပ္ဘာသာစကား ေျပးသင္လုိက္။ တရုတ္ စီးပြားေရး
ထုိးေထာင္လာေတာ့ တရုတ္ဘာသာစကား ေျပးသင္လုိက္နဲ႕ ကမၻာ့လူငယ္ထု
လည္း ဆပ္ျပာသည္ လင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ သင္ရုိးညြန္တမ္းထဲက မထြက္ႏို္င္
ေသး။ နပုိလီယန္ ေျပာသလုိ “တရုတ္ေတြ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ သူတုိ႕ကုိ
သြားမႏူိးပါနဲ႕” ဆုိတဲ့စကားဟာ အာရွတုိက္က ႏုိင္ငံအားလုံးရဲ႕ အေျခခံ
ဥပေဒ စာအုပ္ မ်က္ႏွာဖုံးမွာ ေရးေတာင္ ထားသင့္တယ္။ ခက္ေနတာ တစ္ခု
ေတာ့ ရွိပါတယ္ … အဲဒါက ….

ကြ်ႏု္ပ္တုိ႕ အိမ္တုိင္းမွာ ဘာသာေရး စာအုပ္မ်ား၊ ယဥ္ေက်းမွဳ စာအုပ္မ်ား
ရွိၾကပါတယ္။ မရွိတာက မ၀ယ္ယူရေသးတာက အေျခခံဥပေဒႏွင့္ ဥပေဒ
ဆုိင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း စာအုပ္မ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပႆနာ တစ္ခုခု
ျဖစ္လာရင္ ရုံးျပင္ကႏၷား ေၾကာက္တတ္ၾကေတာ့ အိမ္က ဘုရားစင္မွာ
ဘုရားကို နားပူနားစာ လုပ္ၾကတာပါ။ “အတိတ္ဆုိတာ ျပန္ေရာက္မလာ
ေတာ့”၊ “အနာဂတ္သည္ ေရာက္မလာေသး”၊ ပစၥဳပၸန္သာ တည့္တည့္
ၾကည့္လုိ႕ အစဥ္အဆက္ ရုိက္သြင္းလာေတာ့ ဘယ္လုိမွ ျပင္လုိ႕ကုိ
မရေတာ့ပါ။ အတိတ္လည္း မွတ္မထား၊ ပစၥဳပၸန္မွာလည္း ဆင္းရဲ၊
အနာဂတ္လည္း ေပ်ာက္ေနၾကပါျပီ။ အာဏာရွင္ အႏုိင္က်င့္ရက္စက္
တာ အတိတ္ဘ၀က အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ မဟုတ္ႏုိင္ပါ။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ထက္ စာရင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ကုန္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ကုိ
ျမန္ေနသလားလုိ႕ ေတြးေတာင္ ေတြးမိပါတယ္။ တုိးတက္မွဳက အရမ္း
ျမန္လာေတာ့ ေနရာတုိင္းမွာ “ခံစားမွဳ ရသ” ထက္ “ရရွိေရး၊ ပုိင္ဆုိင္
ေရး၊ ေနာက္ေကာက္မက်- မက်န္ရစ္ေရး” ဆုိတဲ့ နဖူးစည္းဟာ
မေဟာ္သဓာ ဇာတ္ေတာ္ထဲက နတ္ေဆးတုံးလုိ တခါတည္း ပါလာ
ပါသလား ….???။ “စစ္ပညာကို အရြယ္ေရာက္သူတုိင္း၊ က်န္းမာ
သန္စြမ္းသူတုိင္း က်ားမ မေရြး သင္ၾကရမယ္၊ ၂ ႏွစ္တုိင္ေစ ၃ ႏွစ္
တုိင္ေစ စစ္မွဳထမ္းရမယ္၊ စစ္ျဖစ္လာရင္ အားလုံး စစ္မွဳထမ္းရမယ္”
ဆုိတဲ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ စကားဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႕အတူ က်ဆုံး
သြားပုံရတယ္။ စစ္ပညာတတ္တဲ့လူက အႏိုင္လည္း က်င့္ေရာ
“ဒုိ႕ေမတၱာစြမ္း ကမၻာတ၀ွမ္း”က မိတ္ေဆြေတြလည္း စာရြက္ေပၚကေန
အေရးယူမယ္ ပိတ္ဆုိ႕မယ္ ကန္႕ကြက္မယ္ … ဒီထက္ေတာ့ နည္းနည္း
မွ မပုိပါ။

လြတ္လပ္ေရးကုိ ျဗိတိသွ် အင္ပါယာရဲ႕ နန္းေရး၀န္ “အက္တလီ”
ဆီက ေတာင္းယူသလုိ ဒီမုိကေရစီကုိလည္း တရုတ္စီးပြားေရး
အင္ပါယာရဲ႕ “၂၁ ရာစု ကြန္ျဖဴးရွပ္”မ်ားထံကေန ေတာင္းယူႏုိင္ၾက
ပါေစ …။

“လြင္ျပင္ေခၚသံ အပုိင္း(၂)” အခန္းဆက္ဇာတ္လမ္းကို ဘေလာ့ေပၚ
မတင္ႏုိင္ေသးတဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါအုံးဗ်ာ ….။

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ