ပုံရိပ္ေဟာင္းမ်ား (Tag စာ)

၁၉၉၅ မွာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္က စိန္ရတုဆုိေတာ့ ၂၀၂၀
ခုႏွစ္ဆုိရင္ ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္။ သိပ္မေ၀းေတာ့ဘူး ေနာက္ထပ္
၁၀ ႏွစ္။ အဲဒီအခ်ိန္ဆုိရင္ က်ေနာ့္အသက္လည္း ၄၅ ေက်ာ္
လုိ႕ ၅၀ ကပ္သြားျပီ။ တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းထဲကလုိ
ေလးဆယ္ေက်ာ္ ငါးႏွစ္အတြင္းေတာင္ မကေတာ့လုိ႕ ၄၀
ေက်ာ္ ၅၀ မတုိင္ခင္ေပါ့ … အင္း … အင္း …
ဘ၀ဆုိတာ မုိးပ်ံပူေဖာင္းေတြ မီးပုံးပ်ံေတြ စြန္ေတြလုိ ေမ်ာေန
လုိက္တာ တခါတေလေတာ့လည္း ၾကိဳးတန္းလန္း တခါတေလ
ေတာ့လည္း ၾကိဳးမဲ့မဲ့ ….



သခ်ာၤေမဂ်ာမွာ တက္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေဇာ္လင္းေဒြး
အခု Facebook ေပၚမွာ၊ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ လက္ေအာက္ခံ
လွဳိင္နယ္ေျမ R.C 2 က ထြက္သမွ် ခရီးစဥ္လုိလုိ သူနဲ႕ က်ေနာ္က
အျမဲ ဆုံေနၾက ဗရုတ္သုတ္ခ လုပ္ေနၾက။ အခုေတာ့ သူက
NGO၊ က်ေနာ္က ဘေလာ့ဂါ ….



က်ေနာ္တုိ႕ သခ်ာၤေမဂ်ာက အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း ဘာသာရပ္
လည္း မဟုတ္ဘူး၊ အထူးျပဳ ဘာသာရပ္လည္း မဟုတ္။ ဒါေပမဲ့
သခ်ာၤမွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းျပီးလာတဲ့ ေတြ႕ဖူးသမွ် သခ်ာၤ
သမားေတြဟာ ကုိယ့္နည္းကုိယ္ဟန္နဲ႕ေတာ့ ဟုတ္ေနၾကတာပဲ
(ကိုယ့္ငါးခ်ဥ္ ကုိယ္ခ်ဥ္ၾကည့္တာ … :P )။ ေျပာလုိ႕ ေျပာတာ
မဟုတ္ဘူး က်ေနာ္တုိ႕ သခ်ာၤေမဂ်ာေလာက္ ခရီးထြက္တာ
ရွိမယ္လုိ႕ေတာင္ မထင္ဘူး။ ၁၉၉၄- ၉၅ ပညာသင္ႏွစ္ေတြ
ကဆုိ ေက်ာင္းတက္ရတာက ႏွစ္ျပည့္မဟုတ္ဘူး၊ ေလး ..ငါး
လ။ အဲဒီအခ်ိန္တုိေလးအတြင္းမွာ သခ်ာၤမိသားစု ေခါင္းစဥ္နဲ႕
အနည္းဆုံး ႏွစ္ၾကိမ္ သုံးၾကိမ္။ က်ဳိက္ထီးရုိး ဘုရားဖူးနဲ႕ ပုဂံ
ဘုရားဖူးလား … ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ႏွစ္တုိင္း နီးပါးပါ။
ဒ႑ာရီ ရုပ္ရွင္ကားထဲက ပန္းခ်စ္သူေတြေတာ့ ျဖစ္မလာဘူး၊
အုပ္စုလုိက္ ေအာ္လုိက္ဟစ္လုိက္ ေခၚသံေတြေတာ့ ဗူးဘုရား
နံေဘး ဧရာ၀တီျမစ္ကမ္းနံေဘးက ေသာင္ျပင္ေပၚမွာ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။



“အသွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္သည္ Google Maps ေပၚမွေန၍ ေမြးရပ္ေျမႏွင့္
ေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကုိ လည္ပတ္ေနရေသာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ကင္းလႊတ္
ရပါလုိ၏ …. ”

ရုရွားစာေရးဆရာ အာရင္ဘာ့ခ္ ေျပာသလုိ လူဟာ သူ႕အေရျပားကုိ
ေန႕စဥ္၀တ္တဲ့ အ၀တ္လုိ လဲလုိ႕ ရေကာင္းရႏုိင္သည္တုိင္ သူ႕ႏွလုံး
သားကုိေတာ့ လဲလုိ႕ မရဘူးတဲ့။ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀
အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ အိမ္သာခြက္ သြန္ေပးေၾကး က်ားထုိးခဲ့ၾကတဲ့
စပ္စိန္မင္း (ကုိမုိးသီးဇြန္’တူ)၊ ေမာင္ေထာ္ေလးလမ္း GOSDAမွာ ျငင္းခုံ
ခဲ့ၾကတဲ့ ငယ္ဘ၀ အ.က.သ လွဳပ္ရွားမွဳက သူငယ္ခ်င္းေတြ။ ကံၾကမၼာ
ဟာ လူသားေတြကို စစ္တုရင္ခုံေပၚက အရုပ္ေတြအျဖစ္ ေဆာ့ကစားေန
သလား၊ အတိတ္ဆုိတာ ေၾကကြဲစရာေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးတဲ့
စက္ရုံတစ္ခုလား၊ တစ္ေန႕ၾကရင္ ဒုိ႕ျပန္ဆုံမယ္လုိ႕ ေျပာရင္း ေျပာရင္း
နားေထာင္ရင္း နားေထာင္ရင္းနဲ႕ အခုေတာ့ က်ေနာ့္နဖူးေတြ ေျပာင္
သထက္ ေျပာင္လာေနျပီ။

အတိတ္က ပုံရိပ္ေဟာင္းေတြဆီ သတိရရင္းနဲ႕ ၾကံဳတုန္း ထူးထူးဆန္းဆန္း
အေၾကာင္းေတြ ေၾကာ္ျငာ၀င္လုိက္အုံးမယ္ … :P ။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ
လ ထဲမွာ က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း ျပႆနာ တစ္ခုျဖစ္
ပြားခဲ့တယ္။ ေရႊသြားခ်လုိက္တဲ့ ျပႆနာပါ။ က်ဳိက္ထီးရုိးဘုရားမွာ ေရႊခ်
ခ်င္ရင္ ဘုရားရွိတဲ့ဖက္ကုိ အမ်ဳိးသမီးေတြ ကူးသြားခြင့္ မရွိဘူး။ အဲဒီတံတား
ထိပ္မွာ အေစာင့္ေတြက စစ္ေဆးတယ္။ အဲဒီမွာ ေယာက္်ားေလးပုံစံ ၀တ္
ထားတဲ့ ရန္ကုန္ ေက်ာက္ေျမာင္းဖက္က ေယာကၤ်ားစိတ္ေပါက္ေနတဲ့
မိန္းကေလး တစ္ဦး ေရႊသြားခ်လုိက္မိလုိ႕တဲ့။ ျပႆနာ စျဖစ္တဲ့ ေန႕က
က်ေနာ္တုိ႕ေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ေန႕၊ မနက္မုိးလင္းေတာ့ ဘုရားရင္ျပင္
ေပၚ သြားလုိ႕ မရေတာ့ဘူး၊ ရင္ျပင္ေပၚမွာ ပြဲေတြ အျပည့္ေပးျပီး ေတာင္
ေစာင့္နတ္ကို ေတာင္းပန္ထားတယ္။ ထမင္းဆုိင္တန္းေတြမွာ တစ္ဆုိင္ျပီး
တစ္ဆုိင္ ၀င္၀င္ျပီး ပူးကပ္ေတာ့ မိန္းကေလးေတြဆုိ ေၾကာက္လုိ႕ ငိုၾက
တယ္။ အထူးဆန္းဆုံးက မုိးတိမ္အမဲေတြ ေတာင္ထိပ္ေပၚ လာစုျပီး
မုိးရြာမလုိလုိ အုပ္မွဳိင္းေနတာ၊ တကယ့္ကို ေၾကာက္စရာၾကီး။ အေစာင့္
အေရွာက္ေတြက ထမင္းဆုိင္တန္းမွာ တစ္ဆုိင္ျပီး တစ္ဆုိင္ ပူးကပ္ျပီး
အမွားအယြင္း လုပ္မိတဲ့သူကုိ လုိက္ရွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း လန္႕ေန
မိတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ အဲဒီအခ်ိန္က အခ်မ္းေျပ ေဆးျဖစ္
၀ါးျဖစ္ေလး မွီ၀ဲဖုိ႕ “ဂ်င္” အရက္တစ္လုံးကုိ က်ေနာ္ သယ္ေဆာင္
လာမိေသာေၾကာင့္ပါ … :P ။ အမွားအယြင္း လုပ္မိတဲ့ ေကာင္မေလး
ကို အားလုံးသိသြားတဲ့အထိ က်ေနာ့္ဆီမွာ ပါလာတဲ့ “ဂ်င္”အရက္
ပုလင္းကို ဘယ္သူမွ မေသာက္ရဲၾကဘူး။ အေစာင့္အေရွာက္က က်ေနာ္
တုိ႕ တည္းေနတဲ့ ထမင္းဆုိင္အလွည့္ ၀င္ပူးလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း
မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႕ ရူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနရတယ္။ သူတုိ႕လုိက္ရွာ
ေနတာက တံတားေက်ာ္ျပီး ေရႊခ်ခဲ့တဲ့ မိန္းကေလး၊ ေတာ္ၾကာ နတ္ၾကီး
တဲ့ ေနရာကို အရက္ပုလင္း လူမသိ သူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး
သယ္လာတဲ့ က်ေနာ္ပါ အဆစ္ပါမသြားေအာင္ က်ေနာ့္ချမာ ေဇာေခြ်း
ေတြ အရႊဲသား မ်က္လုံးေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္ … :P

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး၊ အတိတ္ပုံရိပ္ေဟာင္းေတြထဲက သူငယ္ခ်င္း
ေတြနဲ႕အတူ ခရီးသြားရင္း က်ေနာ္ ရင္အခုန္ရဆုံး အျဖစ္အပ်က္
တစ္ခုကုိ ျပန္ျပီး သတိရမိတာပါ။ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီရလုိ႕ ျမန္မာ
ဘေလာ့ဂါေတြ စုျပီး ခရီးထြက္ဖုိ႕ အစီအစဥ္မ်ားရွိရင္ က်ေနာ့္ကို
မထားရစ္ခဲ့ပါနဲ႕ေနာ္၊ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္ကလုိ မဟုတ္တာ ဟုတ္တာေတြ
လုပ္ေတာ့ပါဘူးဂ်ာ … :P

အတိတ္ပုံရိပ္ေဟာင္းတဂ္ကုိ တဂ္တဲ့ မေက ကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ဆုိ ေက်နပ္ေပးၾကပါ ဘေလာ့ဂါ ညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ....

-စစ္ျငိမ္းဒီေရ