Blog RSS Feed
Via E-mail
Twitter
Facebook
(ေၾကာက္တတ္သူမ်ား သတိထားျပီး ဖတ္ရူပါ။)
ယခင္အပုိင္း(၂)မွ အဆက္ ….
(၆)
ပထမႏွစ္ စာေမးပြဲေျဖဖုိ႕ သိပ္မေ၀းေတာ့ပါ။ ေဗဒင္ဆရာဆီမွ ျပန္
လာျပီးကတည္းက ေအာင္ခုိင္နဲ႕ သူတုိ႕အားလုံး မေတြ႕ျဖစ္ၾကပါ။
ေအာင္ခုိင္တစ္ေယာက္ ဒုလႅဘ ရဟန္းခံလုိက္တဲ့ သတင္းေတာ့
သူငယ္ခ်င္းအားလုံး ၾကားလုိက္ပါတယ္။ နယ္မွာ ျပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္
ေက်ာ္ထြန္းမွလႊဲ၍ က်န္သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရဟန္းခံ အလွဴပြဲသုိ႕ မေရာက္
ခဲ့ၾကပါ။ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆုိသလုိ ၀ါဆုိဦးတစ္ေယာက္လည္း သူ႕
မိသားစုနဲ႕အတူ မႏၲေလးဖက္က အလွဴတစ္ခုကို လုိက္ပါသြားလုိ႕
ေအာင္ခုိင္ေရာ ၀ါဆုိဦးပါ သုံးပတ္နီးပါး ေပ်ာက္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။
၀ါဆုိဦး ေက်ာင္းျပန္တက္တဲ့ေန႕ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ …
(ႏွင္းႏွင္း) ေအာင္ခုိင္ေတာ့ ဘုန္းၾကီးလူထြက္လုိ႕ ကတုံးၾကီး
ျဖစ္ေနျပီ၊ နင့္တုိ႕ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေပ်ာက္ေနလုိ႕ ငါတုိ႕ေတာင္
သုိ႕ေလာ သုိ႕ေလာ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ၀ါဆုိ …။
(ယုယု) အိပ္မက္ေတြေရာ မက္ေသးလား ၀ါဆုိ၊ ဘာထူးေသးလဲ …။
(၀ါဆုိဦး) ပဲခူးကေန ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖနဲ႕ေမေမ့ကို ျဖစ္သမွ်
ေတြ ေျပာျပလုိက္တယ္၊ အိမ္ကလူေတြ ကိုေအာင္ခုိင္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တယ္
ဆုိလုိ႕ သူ႕ဆီ ဖုန္းဆက္ျပီး အိမ္အလည္ ေခၚလုိက္တယ္၊ ေဖေဖက
ေျပာတယ္ ကိုေအာင္ခုိင္က မဆုိးပါဘူးတဲ့၊ သူငယ္ခ်င္း စိတ္ဓါတ္ေတာ့
ေတာ္ေတာ္ ရွိတယ္တဲ့၊ ပဲခူး … ေဗဒင္ဆရာ ေျပာလုိက္တဲ့ အေၾကာင္း
ေတြ ျပန္ေျပာျပေတာ့ ေဖေဖက လုံး၀ လက္မခံဘူး၊ ထူးဆန္းတာက
ပဲခူးကေန ျပန္လာတဲ့ေန႕ကစျပီး ဟုိအိပ္မက္ မမက္တာ ဒီေန႕အထိပဲ၊
အဲဒီထက္ပုိျပီး ထူးဆန္းတာက ၀ါဆုိတုိ႕မိသားစု မန္းတေလးက
အလွဴကို သြားေတာ့ ေဖေဖ့ ငယ္သူခ်င္း မိသားစုေတြနဲ႕ ေတြ႕တယ္၊
အဲဒီမွာ ….။
(၀င္းမာ) အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္ခဲ့လဲ ၀ါဆုိ …။
(၀ါဆုိဦး) သူနဲ႕ ဆုံခဲ့တယ္၊ သူ႕ေဖေဖနဲ႕ ၀ါဆုိ႕ေဖေဖက ငယ္သူခ်င္း
ေတြ၊ အခု သူတုိ႕မိသားစုနဲ႕ ၀ါဆုိတုိ႕ မိသားစုလည္း အရမ္းကို ရင္းႏွီး
ေနၾကျပီ၊ သူနဲ႕ ၀ါဆုိလည္း …။
(ယုယု) သူဆုိတာ ဘယ္သူလဲ၊ အဲဒီသူက ၀ါဆုိဆီမွာ ၀ဲေနလုိ႕လား …။
(၀ါဆုိဦး) သူဆုိတာ ဘယ္သူလဲလုိ႕ ယုတုိ႕သိရင္ အရမ္းအံၾသသြားမွာ၊
သူ႕မိဘေတြနဲ႕ ၀ါဆုိ႕မိဘေတြက ၀ါဆုိတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး
ခင္ခင္မင္မင္ေနဖုိ႕ တုိက္တြန္းၾကတယ္ ….။
(ႏွင္းႏွင္း) ေအာင္ခုိင္တစ္ေယာက္ေတာ့ က်န္ရစ္ျဖစ္ေတာ့မယ္နဲ႕
တူတယ္၊ ၀ါဆုိေျပာေနတဲ့ သူဆုိတာ ဘယ္သူလဲဟင္း …။
(၀ါဆုိဦး) သူဆုိတာ ၀ါဆုိတုိ႕ ပဲခူးသြားတုန္းက ကားတြန္းေပးခဲ့တဲ့
ကုိမင္းလြင္ေလ၊ မန္းတေလး အလွဴမွာ ရုတ္တရက္ ေတြ႕လုိက္ရ
ေတာ့ ၀ါဆုိ အရမ္းလန္႕သြားတယ္၊ အိမ္က လူေတြေတာင္ ေနာက္
ေနၾကတယ္၊ အတိတ္ဘ၀က ေရစက္တဲ့၊ ပထမေတာ့ ၀ါဆုိလည္း
သူ႕ကို အရမ္းေၾကာက္ေနတာ မိတ္ဆက္ေပးေတာ့ စကားေတာင္
ျပန္မေျပာရဲဘူး၊ ေဖေဖက သမီးရယ္ ဥပါဒ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ ျဖစ္
ေနလိမ့္မယ္ သိပ္မစြဲလန္းနဲဲ႕လုိ႕ ေျပာတယ္၊ အလွဴျပီးလို႕ သူတုိ႕
မိသားစုနဲ႕ ၀ါဆုိတုိ႕မိသားစု အတူတူ ေလွ်ာက္လည္တာရယ္၊
အလွဴလုပ္တဲ့အိမ္မွာ ႏွစ္မိသားစုလုံး အတူတူ တည္းခုိခဲ့တာ
ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္မွာပါ၊ ေမျမိဳ႕နဲ႕ အမရပူရ ဖက္ကို ေလွ်ာက္
လည္ေတာ့မွ သူနဲ႕စျပီး စကားေျပာျဖစ္တာ၊ သူက အရမ္းခင္ဖုိ႕
ေကာင္းတယ္၊ သေဘာလည္း ေကာင္းတယ္၊ စိတ္ထားလည္း
အရမ္းျဖဴစင္တာ၊ ဆရာ၀န္ေလာင္းမုိ႕ ဘ၀င္လည္း မျမင့္
တတ္ပါဘူး …။
(ယုယု) ၀ါဆုိ ေျပာလုိသာ ၾကားေနရတယ္၊ ဒီေလာက္ ရက္တုိတုိ
အတြင္း ၀ါဆုိတုိ႕ ရင္းႏွီးတာ အရမ္းျမန္လုိက္တာ၊ ရုပ္ရွင္
ၾကေနတာပဲ …။
(၀င္းမာ) ၀ါဆုိ သတိထားေနာ္၊ ပဲခူးက ေဗဒင္ဆရာၾကီးက
၀ါဆုိ႕ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာထားတာ၊ ၀ါဆုိမုိ႕လုိ႕ ၾကံၾကံဖန္ဖန္
ဆုံတတ္တယ္၊ ၀င္းမာသာ ၀ါဆုိေနရာမွာဆုိရင္ ေတြ႕တာနဲ႕ သတိ
ေတာင္ လစ္သြားမလား မသိဘူး၊ ဒါနဲ႕ သခၤ်ဳိင္းကုန္းမွာေနတဲ့
အရူးၾကီးဆီ ဘယ္ေတာ့ သြားျဖစ္မလဲ ၀ါဆုိ …။
(၀ါဆုိဦး) မသြားေတာ့ဘူးလုိ႕ ၀ါဆုိ စိတ္ကူးထားတယ္၊ ေမေမက
ေျပာတယ္ တျခားဆရာတစ္ေယာက္ဆီမွာ ေမးျမန္းျပီး ယၾတာတုိ႕
ဘာတုိ႕ ေခ်လုိက္ရင္ ျပီးသြားမွာပါတဲ့၊ ေဖေဖက ေခတ္ေဟာင္း
အယူ၀ါဒေတြ သိပ္လက္မခံဖုိ႕ ေျပာတယ္ …။
(ႏွင္းႏွင္း) ၀ါဆုိ မန္းတေလးက ျပန္လာမွ ပုံစံေတြ အရမ္းေျပာင္းလဲ
သြားတယ္ေနာ္၊ အရင္နဲ႕ လုံး၀ မတူေတာ့ဘူး၊ တစ္ခုခု ျဖစ္လာမွာကို
ေတြးျပီး မေၾကာက္ေတာ့သလုိပဲ …။
(၀ါဆုိဦး) ဟုတ္တယ္၊ ၀ါဆုိလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကို သတိထားမိတယ္၊
အိပ္မက္ဆုိးေတြလည္း မမက္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းကို ေပါ့ပါး
ေနသလုိ ခံစားေနရတယ္၊ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ဘယ္လုိေပ်ာက္သြား
သလဲဆုိတာ စဥ္းစားလုိ႕ကုိ မရဘူး၊ အိမ္ကလူေတြေတာင္ ၀ါဆုိ႕ကို
ၾကည့္ျပီး အံၾသေနၾကတယ္ …။
(ယုယု) ေအာင္ခုိင္လည္း ၀ါဆုိ႕အေပၚ ေတာ္ေတာ္ေၾကြေနတာ …။
(၀ါဆုိဦး) ကိုေအာင္ခုိင္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုိ ၀ါဆုိ ခင္ပါတယ္၊
ဒါေပမဲ့ သူနဲ႕ပက္သက္ျပီး စိတ္ေတာ့ မလွဳပ္ရွားဘူး …။
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ရင္မခုန္ဘူး ဆုိပါေတာ့၊ ဟားဟားဟား … (ရယ္သံမ်ား)
သူတုိ႕ရွိရာဆီ ေက်ာ္ထြန္းနဲ႕ ေမာ္ၾကီးတုိ႕ ေရာက္လာၾကပါတယ္။
၀င္းမာက …
“ဟဲ့ ဖုိးေက်ာ္၊ ပြဲစားကတုံး (ေအာင္ခုိင္)နဲ႕ ေတြ႕ေသးလား …”
(ေက်ာ္ထြန္း) အီကို(Eco: )ဖက္က ဟာမုိနီ အ၀င္အ၀မွာ သူ႕အသိ
တစ္ေယာက္နဲ႕အတူ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ လုိက္ေရာင္းေနတယ္ဟ …။
(၀င္းမာ) သူ႕ ပြဲစားအလုပ္က အဆင္မေျပလုိ႕ ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႕
ေပါင္းျပီး ကဗ်ာလုိင္းထဲ ၀င္မလုိ႕လား …။
(ေက်ာ္ထြန္း) မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီလုိပဲ လုိက္ကူညီျပီး ေရာင္းေပးေနတာ
ျဖစ္မွာေပါ့ …။
သိပ္မၾကာခင္ ကဗ်ာစာအုပ္တခ်ဳိ႕ကို ကုိင္ေဆာင္ထားတဲ့ ေအာင္ခုိင္
တစ္ေယာက္ သူတုိ႕ဆီ ေရာက္လာပါတယ္ …။
(ႏွင္းႏွင္း) ဘယ္လုိလဲ ပြဲစားၾကီး၊ ရည္စားေတာင္ မထားဘူးပဲနဲ႕၊
ကဗ်ာဆရာ လုပ္ေတာ့မလုိ႕လား …။
(ေအာင္ခုိင္) အခ်စ္ဆုိတာ လူတုိင္းမွာ ရွိပါတယ္ဟာ၊ မေဖာ္ျပ
တတ္တဲ့ သူနဲ႕ ေဖာ္ျပခြင့္ မရတဲ့သူေတြေတာ့ ရွိတာေပါ့ …။
(ယုယု) ကတုံးက အလာၾကီးပါလား၊ ကဗ်ာစာအုပ္ ကူေရာင္းေပးရင္
နဲ႕ အထဲက စာသားေတြ အလြတ္က်က္ထားတယ္ေပါ့၊ ငါတုိ႕ကုိ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ပုိဒ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရြတ္ျပပါအုံး ….။
(ေအာင္ခုိင္) အခုလုိက္ေရာင္းေနတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက ကဗ်ာ
ေတြ ငါကုိယ္တုိင္ေတာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ မဖတ္ရေသးဘူး၊
ငါ အလြတ္ရတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုိဒ္ေတာ့ ရွိတယ္၊ ေရးတဲ့သူက သာမန္
လူေတြထဲက မဟုတ္ဘူး၊ မဃေဒ၀ ဆရာေတာ္၊ စာသားက …
“ေမ်ာက္ကို ခ်စ္ညား
ျခဴဆြဲမွားသုိ႕
နားမခ်မ္းသာ
ရွိတတ္ရာ၏၊
ၾကက္မွာၾကက္ၾကိဳး
ဆင္ၾကိဳးဆင္သာ
ရွိသင့္စြာ၏ …”
ျခဴဆြဲမွားသုိ႕
နားမခ်မ္းသာ
ရွိတတ္ရာ၏၊
ၾကက္မွာၾကက္ၾကိဳး
ဆင္ၾကိဳးဆင္သာ
ရွိသင့္စြာ၏ …”
(ႏွင္းႏွင္း) အဲဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ …။
(ေအာင္ခုိင္) လူ႕ဘ၀ဆုိတာ သူ႕ေနရာနဲ႕ သူေပါ့၊ ဒူးေနရာ ဒူး၊
ေတာ္ေနရာ ေတာ္ ဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့ဟာ၊ ေမ်ာက္ေလးတစ္ေကာင္
ကို ခ်စ္လုိ႕ ျခဴဆြဲေပးရင္ နားျငီးတာပဲ အဖက္တင္တယ္ေလ၊ ေမ်ာက္
က ျငိမ္ျငိမ္ မေနႏုိင္ဘူး၊ ဒီလုိပဲ ၾကက္ကို ခ်ည္တဲ့ ၾကိဳးနဲ႕ ဆင္မွာ
သြားခ်ည္လုိ႕ မရဘူးေလ …။
(ႏွင္းႏွင္း) လူတစ္ေယာက္က အသဲကြဲသြားရင္ သူ႕ႏူတ္ဖ်ားကေန
ကဗ်ာေတြ ထြက္က်တတ္တယ္ဆုိတာ တကယ္လား ေအာင္ခုိင္ …။
(ေအာင္ခုိင္) မသိဘူးလုိ႕ပဲ ေျပာပါရေစ …။
(သူငယ္ခ်င္းမ်ား) ဟားဟားဟား …. (ရယ္သံမ်ား)
(၇)
ဒုတိယႏွစ္ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ေတာ့ ကိုမင္းလြင္နဲ႕ ၀ါဆုိဦးတုိ႕
ႏွစ္ဦး သူတုိ႕အုပ္စုရွိရာဆီ မၾကာခဏ ေရာက္လာေလ့ ရွိပါတယ္။
သူတုိ႕ႏွစ္ဦး ခ်စ္သူေတြအဆင့္ထိ မေရာက္ေသးဘူးလုိ႕ ၀ါဆုိဦးက
ဆုိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အျမင္မွာေတာ့ စစ္ဆရာ၀န္ျဖစ္မယ့္
ကိုမင္းလြင္ဟာ ပြဲစားအလုပ္တဖက္ျဖင့္ ေက်ာင္းတက္ေနရေသာ
ေအာင္ခုိင္နဲ႕ ယွဥ္လုိက္ရင္ အစစအရာရာသာလုိ႕ ၀ါဆုိဦးက
ေရြးခ်ယ္တာ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ကြယ္ရာမွာ မွတ္ခ်က္ေတြ ေပးၾက
ပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႕ တေန႕ေတာ့ သူတုိ႕အားလုံး သတင္းဆုိးတစ္ခုကုိ ၾကား
ရပါတယ္ …
“ကားလမ္းကို ျဖတ္အကူး၊ အေ၀းေျပး ဟုိင္းလက္ကားက ၀င္တုိက္
တာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လႊင့္ထြက္သြားတယ္၊ သူ႕ရည္စား(ကိုမင္းလြင္)
က လႊင့္သြားျပီး ျပန္အက်၊ တဖက္ကေန ေမာင္း၀င္လာတဲ့ ကုန္ကား
ၾကီးက ေနာက္တခါ တက္ၾကိတ္သြားလုိ႕ အခု ေဆးရုံးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္
စလုံး အတြင္းလူနာ ျဖစ္ေနတယ္ ….”
“ကားလာေနတာကို ႏွစ္ေယာက္စလုံး မျမင္ၾကဘူးလား …”
“ေဂြ႕မွာ ျဖစ္တာတဲ့ …”
“သူ႕ရည္စား(ကိုမင္းလြင္) ဒဏ္ရာက မေသးဘူး၊ ေျခေထာက္
ေပၚ ကုန္ကားၾကီး တက္ၾကိတ္သြားတာ ….”
“ေလာေလာဆယ္အခ်ိန္အထိ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သတိမရေသးဘူး
လုိ႕ ၾကားတယ္ …”
သူတုိ႕အားလုံး ေဆးရုံးကို အလ်င္အျမန္ ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ကိုမင္းလြင္ေရာ ၀ါဆုိဦးပါ အတြင္းလူနာပါ။ သူတုိ႕ ေရာက္ေရာက္
ခ်င္း ၀ါဆုိဦး’ ေဖေဖ အန္ကယ္က …
“ေမာင္ေအာင္ခုိင္ရယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေမာင္ေအာင္ခုိင္တုိ႕ တခါက
သြားခဲ့ဖူးတဲ့ ပဲခူးက ေဗဒင္ဆရာ လမ္းညြန္တဲ့ ေနရာဆီ အန္ကယ္
သြားခ်င္တယ္၊ အန္ကယ့္သမီးေလးရဲ႕ အျဖစ္ကို ၾကည့္ျပီး အန္ကယ္
တုိ႕ တမိသားစုလုံး အရမ္း စိတ္ပူေနတယ္၊ အခုလည္း နံရုိးက်ဳိးျပီး
က်ဳိးသြားတဲ့ နံရုိးက ႏွလုံးမွာ လာေထာက္ေနလုိ႕ ေအာ္ပေရရွင္း
လုပ္မယ္လုိ႕ ဆရာ၀န္က ေျပာတယ္၊ အသက္အႏၲရယ္ စုိးရိမ္း
ရတယ္၊ ကူညီႏုိင္ရင္ ကူညီၾကပါအုံးကြယ္ …”
(ေအာင္ခုိင္) က်ေနာ္တုိ႕ သြားခဲ့တဲ့ အဲဒီဆရာက သူ႕မိတ္ေဆြ
ဆရာတစ္ေယာက္ဆီ လမ္းညြန္ေပးတာ၊ သူေျပာတဲ့ အခ်ိန္တုန္းက
သြားခဲ့ရင္ေတာ့ သူ႕မိတ္ေဆြက အဲဒီ သခၤ်ဳိင္းကုန္းမွာ ရွိခ်င္ ရွိမွာ
ေပါ့၊ အခုခ်ိန္ သြားၾကည့္လုိ႕ မရွိေတာ့ဘူးဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႕အားလုံး
အလုပ္ ပိုရွဳပ္ကုန္မယ္၊ ပဲခူးကို အရင္သြားၾကည့္မလား အန္ကယ္ …။
ဒီလုိနဲ႕ အန္ကယ္အပါအ၀င္ ေအာင္ခုိင္နဲ႕ ေယာက္်ားေလး
သူငယ္ခ်င္းတခ်ဳိ႕ ပဲခူးျမိဳ႕ဆီ သြားခဲ့ၾကပါတယ္။ အရင္တခါ
က ေဟာခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္ဆီ ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သုိ႕ေပမဲ့ သူတုိ႕ကို
လမ္းညြန္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဟာ အဲဒီေနရာကေန တျခားတေနရာ
ကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားပါျပီ။ ေျပာင္းသြားတဲ့ လိပ္စာကို လိုက္စုံစမ္း
ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာ မေျပာျပႏုိင္ပါ။
(ဆက္ရန္။)
13 comments:
လာဖတ္သြားတယ္ ကိုေအာင္ေရ ..
ၾကားျဖတ္သတင္းေတြနဲ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာနဲ႔ ေႏွာင္ႀကိဳးမိသူကို ေမ့ေတာင္ေနတယ္။ အခုေတြ႔ေတာ့မွ မျပီးေသးတာ ျပန္သတိရတယ္။ ၀ါဆိုဦးတို႔ သနားပါတယ္ အဲေလာက္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ျဖစ္သြားတာေနာ္။ ေနာက္တပိုင္းကို ေမွ်ာ္ေနပါမယ္ ... ။
လာဖတ္သြားပါတယ္ ကိုေအာင္။ ေနာက္ အပိုင္းေတြေမွ်ာ္ေနပါတယ္။
အထြတ္အထိတ္ ေရာက္ေနျပီ ကိုေအာင္ေရ။ ေမွ်ာ္ေနမယ္။ သိပ္ေတာ့ မေလာပါနဲ႕။ ေအးေဆးေပါ့။ :)
သတိထားၿပီးဖတ္ေပမယ့္ ေၾကာက္စရာ မပါလာေသးဘူး။ အခန္းဆက္ကို မေမ့ခင္ ထပ္တင္ေပးပါအံုး ...။ ၾကာသြားရင္ ဇာတ္လမ္း ျပန္စဥ္းစားေနရတယ္ေလ။
ကိုေအာင္
ေမွ်ာ္ေပအုန္းေတာ႔ အပိုင္း၄
ေက်းဇူးပါ
ေရႊစင္
ကိုေအာင္ေရ ေနာက္အပိုင္းေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ရွင္။ link လည္းယူသြားတယ္ေနာ္။
ဘယ္ေတာ႔မွ အပိုင္း-၄ ကိုတင္မွာလည္းဟင္..ေမွ်ာ္ရလြန္းလို႔ေမာလွျပီ :D ..
တေန႔ကို ၄ ခါထပ္မနည္းလာၾကည္႔မိတယ္ အပိုင္း-၄ မ်ားတင္ျပီလားဆိုျပီး
ဒီတခါ (ဆက္ရန္) ရွိမရွိ အရင္ၾကည့္လိုက္တယ္.. (ဆက္ရန္) ေတြ႔ ၍ အပိုင္း ၃ ကိုဆက္မဖတ္ခ်င္ေတာ့ပါ..ေစာင့္ရတာၾကာ လြန္းလို႔ပါ
ဒီတခါ (ဆက္ရန္) ရွိမရွိ အရင္ၾကည့္လိုက္တယ္.. (ဆက္ရန္) ေတြ႔ ၍ အပိုင္း ၃ ကိုဆက္မဖတ္ခ်င္ေတာ့ပါ..ေစာင့္ရတာၾကာ လြန္းလို႔ပါ..
အပုိင္း(၄)ကို မၾကာခင္ တင္ပါ့မယ္၊ သည္းခံၾကပါ။
အပိုင္း-၄ or ဇာတ္သိမ္းေလးလုပ္ေပပါဗ်ာ..plz
အပိုင္း-၄ or ဇာတ္သိမ္းေလး တင္ေပးဦးေနာ္...plz
အပိုင္း-၄ or ဇာတ္သိမ္းေလးလုပ္ေပးပါဗ်ာ..plz
Post a Comment